Hoe maak je het kaartspel 'pesten' nog leuker?

Het kaartspel 'pesten' is een typisch vakantiespel dat door bijna elke familie wel gespeeld wordt. De regels zijn simpel waardoor het spel door jong en oud gespeeld kan worden. Het geringe aantal regels maakt het spel soms echter wat saai. Er zijn veel aanvullende regels om het simpele kaartspel leuker, korter, langer of spannender te maken. Kortom, je kunt het spel aanpassen hoe je maar wilt.

De standaard regels

Het kaartspel pesten heeft over het algemeen (en op zijn simpelst) een aantal standaard regels. Het spel bestaat uit één kaart van elke kleur (harten/ruiten/schoppen/klaver) en twee jokers. Het doel van het spel is om van al je kaarten af te komen; degene die als eerst geen kaarten meer heeft, wint. Er zijn 'pestkaarten' in het spel waardoor je een van de tegenstanders kaarten kunt laten pakken. Een kaart met een twee er op, in welke kleur dan ook, laat een ander twee kaarten pakken. Een joker laat een ander vijf kaarten pakken. Pestkaarten kunnen echter beantwoord worden met nóg een pestkaart: Als iemand een twee op legt, mag daar door de volgende persoon die aan de beurt is een joker op gelegd worden. De persoon die daarna aan de beurt is moet dan dus zeven kaarten pakken als hij zelf geen pestkaart heeft.

Verder mogen alleen kaarten van dezelfde kleur opgelegd worden. Een harten acht mag niet op een ruiten vijf gelegd worden. Een harten acht mag echter wel op een ruiten, schoppen of klaver acht gelegd worden, omdat het hetzelfde getal is. Op deze manier wordt ook gelijk de kleur van het spel veranderd. Pestkaarten mogen altijd op elkaar gelegd worden, onafhankelijk van de kleur.

Een andere manier om de kleur van het spel te veranderen is om een boer op te leggen. De boer zelf moet wel de kleur hebben waarin het spel op dat moment gespeeld wordt. Zodra iemand een boer heeft opgelegd mag diegene bepalen welke kleur het wordt. De volgende persoon moet dan een kaart in de nieuwe kleur opleggen. Verder mag een persoon die door een joker kaarten heeft moeten pakken, de kleur bepalen en starten met opleggen.

Wanneer een speler niks kan opleggen, moet hij een kaart van de stapel pakken pakken. Het spel draait met de klok mee. Je kunt het spel met twee of meerdere personen spelen.

Aanvullende regels om het spel interessanter te maken

Er zijn veel regels te bedenken die het spel spannender, van langere duur, of simpelweg leuker maken. Je kunt natuurlijk zelf kiezen welke regels je toepast en welke niet.

'Aas richtingsverkeer / Aas draai'

Bij het opleggen van een Aas draait de richting van het spel om. Zo verandert de richting dus bijvoorbeeld van met de klok mee naar tegen de richting in. Als het spel met zijn tweeën wordt gespeeld betekent dit dat de oplegger nog een keer aan de beurt is.

'Acht (houdt de) wacht'

Door deze regel krijgt het spel meer tempo, maar het is ook een tactische zet. Bij het opleggen van een acht, moet de persoon die als volgende aan de beurt is een beurt overslaan. Als je met zijn tweeën kaart, betekent dit dus dat je nog een keer aan de beurt bent als je een acht oplegt.

Extra pestkaarten toevoegen

Een simpele toevoeging aan het spel is om een aantal pestkaarten (jokers, tweeën of andere zelf bedachte pestkaart) van een andere kaartset toe te voegen aan het spel. Hiermee maak je het spel spannender en zal het langer duren, omdat er meer kans is dat een persoon kaarten moet pakken. Let hiermee wel op dat andere kaartsets incompleet raken.

'Heertje nog een keertje'

Degene die een heer oplegt, mag nog een kaart op leggen. Je bent dan dus nog een keer aan de beurt. Hierdoor kom je sneller van je kaarten af en kun je sneller eindigen.

'Keerkaart op koopkaart / keerkaart op pestkaart'

Wanneer er een pestkaart opgelegd wordt, kan degene die eigenlijk kaarten zou moeten pakken een keerkaart opleggen. Dit houdt in dat hij dan een Aas of een tien oplegt, waardoor degene die de pestkaart opgelegd heeft, zelf de kaarten moet pakken. Deze regel maakt het spel een stuk spannender, de spelers worden namelijk voorzichtiger met pestkaarten opleggen.

Strafkaarten

Bij het overtreden van een van de spelregels moet de overtreder een aantal kaarten pakken (bijvoorbeeld twee of drie kaarten). Voorbeelden van overtredingen die je toe kunt passen zijn: spieken bij andermans kaarten, vergeten "laatste kaart" te roepen als die persoon één kaart over heeft, het eindigen met een pestkaart (met een joker eindigen mag bijvoorbeeld dus niet), vier kaarten pakken terwijl er vijf gepakt moeten worden, etc. etc.

'Tien laat je kaarten zien'

Dit is een tactische zet. Bij het opleggen van een tien moet de volgende die aan de beurt is zijn kaarten laten zien.

'Tien wasmachine' (met één of alle kaarten)
Deze regel brengt een grote verandering aan in het spel. Zodra iemand een tien oplegt, moet iedereen van kaarten wisselen met degene naast zich. Gaat het spel dus met de klok mee, krijg jij je kaarten van degene rechts van je. Deze regel kan ook anders toegepast worden; namelijk met één kaart. Bij het opleggen van een tien kiest iedereen een kaart uit die zij doorgeven aan de volgende.

Pestkaarten vrijspelen

Pestkaarten tellen bij deze regel niet op (een joker en een twee, maar kunnen worden vrijgespeeld). Als iemand bijvoorbeeld een joker opgooit, hoeft de volgende aan de beurt geen kaarten te pakken als hij ook een pestkaart heeft. Gooit de volgende persoon dus een joker of een twee op, dan is de pestkaart vrijgespeeld en hoeft niemand kaarten te pakken. Door deze regel gaat het spel sneller, omdat een persoon minder vaak kaarten hoeft te pakken.

'Zeven alles geven'

Degene die een zeven opgooit, mag alle kaarten in zijn bezit opgooien die dezelfde kleur als de zeven zijn. Door deze regel kom je sneller van je kaarten af en komt er dus meer tempo in het spel. Soms kun je door deze regel echter plotseling eindigen, waardoor het spel dan erg snel voorbij is.

'Zeven blijft kleven'

Door deze regel gaat het spel rapper. Bij het opleggen van een zeven mag de oplegger nog een kaart opleggen, je bent dan dus nog een keer aan de beurt. Hierdoor kom je sneller van je kaarten af.