recensieBoekrecensie: Mare en de dingen
Mare is een levenslustig meisje, ze is erg gesteld op haar oma. Wanneer oma ziek wordt en haar spraakvermogen verliest, vindt Mare toch een manier om contact te maken met haar. Een mooi en hartverwarmend verhaal over hoe sterk de band tussen een oma en een kleinkind kan zijn. Dit prentenboek is geschikt om voor te lezen aan kinderen vanaf een jaar of zes.
Gegevens van het boek Mare en de dingen
- Tekst: Tine Mortier
- Illustraties: Kaatje Vermeire
- Uitgeverij: De Eenhoorn
- Gepubliceerd: 2009
- Genre: kinderboek/prentenboek
- Aantal pagina’s: 26
- ISBN: 978 90 5838 624 3
- Geschikt voor: kinderen vanaf circa zes jaar
- Prijs: rond de 14 euro
Over de schrijver, Tine Mortier
Tine is opgegroeid in Avelgem (België). Ze heeft gestudeerd voor vertaler (Engels, Nederlands en Spaans) aan de Mercator Hogeschool in Gent. Tine heeft een jaar in Madrid gestudeerd via een uitwisselingsproject, dit is de reden dat ze gecharmeerd is van Spanje. In 1996 leerde Tine Mortier haar partner kennen tijdens een reis naar Ecuador, later zijn ze met hun kinderen opnieuw naar Ecuador gegaan, voor een jaar. Nu woont Tine met haar gezin weer in Avelgem. Tine is schrijver van boeken, gedichten en verhalen voor kinderen en volwassen. Verder is ze recensente en schrijf- en dramadocente. Ze houdt van reizen, schrijven, vertellen, theater en het maken van verre reizen.
Over de illustrator, Kaatje Vermeire
Kaatje is geboren in 1981 (in Gent). Na de middelbare school ging ze Grafische en Reclamevormgeving studeren aan de Gentse Academie. Haar afstudeerproject, het boek Ergens (tekst en illustraties van Kaatje), werd bekroond met de René Bruynseraede-De Witte prijs. Kaatje volgde daarna een opleiding Vrije Grafiek, ook aan de Gentse Academie. Ze ontdekte de mogelijkheden van grafische druktechnieken, houtsneden en etsen. Het boek De vrouw en het jongetje (met Geert De Kockere) was haar eerste grote illustratieve opdracht. Kaatje Vermeire zoekt op allerlei plekken naar werkmateriaal. Ze vindt deze op rommelmarkten, in boekwinkels, ook gaat ze in het buitenland op zoek. Het materiaal wat ze gebruikt: stoffen, tijdschriften, gele en bruine papiersoorten en stempels. De illustrator gebruikt verschillende technieken: collage, verf, teken en grafische technieken. Op de website van de uitgeverij worden haar tekeningen omschreven als vol spanning en laagjes.
Het verhaal Mare en de dingen
Mare wordt geboren in een rieten stoel onder de kersenboom. Haar moeder zit te lezen in een spannend boek en merkt niet dat de baby eraan komt. Maar Mare heeft geen geduld en drukt en duwt net zo lang tot ze er is. Mare groeit snel, als ze zes maanden is rent ze al door de tuin. Haar eerste woord is niet mama of papa maar koek. Mare heeft altijd honger. Oma is Mares grootste vriendin, zij is net zo ongeduldig en gulzig als Mare. Ze rennen samen door de tuin, van de kersenboom naar het hek, daarna een rondje om de vijver en terug. Om vervolgens alle koekjes op te eten.
Op een dag vertelt opa dat oma gestruikeld is. Mare kan het niet geloven, haar oma valt nooit als ze samen door de tuin rennen. Oma is in een diepe slaap gevallen. Mare probeert haar wakker te maken maar het lukt niet. Op een ochtend wordt oma toch wakker, maar ze is een heleboel dingen vergeten. Ze weet niet meer hoe ze koek moet eten, rennen en vertellen lukt ook niet meer. Mare weet niet wat ze moet doen, ze wordt boos, maar dat helpt ook niet. Dan gaat ze scheve dingen maken voor het nachtkastje en een schaaltje voor koek. Duizend tekeningen hangt ze aan de muren, de verpleegsters zijn boos omdat ze de kamer veel te vol vinden. Maar Mare gaat gewoon door en ze weet precies wat haar oma zegt, ze leest het in haar ogen en ze plukt de letters uit haar oma’s mond.
Er gebeurt opnieuw iets ergs, opa gaat dood. Mare is erbij als haar moeder hem vindt. Mare gaat naar haar oma. Haar grootmoeder huilt heel veel, Mare heeft geen handen genoeg om al dat water tegen te houden. Oma wil opa graag nog een keer zien, een laatste keer zijn haar strelen. De verpleegster zegt dat het niet kan, maar Mare zet door. Oma zegt opa gedag en streelt zijn haar. Daarna glimlacht ze naar Mare en zegt: Koek.
De tekst en de illustraties
Op de voorkaft een afbeelding van een meisje, zittend op de tak van een boom. Ze heeft een kers in haar hand en kijkt naar alle dieren om haar heen: vogeltjes en een eekhoorntje. Een vogeltje zit op een schommeltje, een ander staat op een biscuit die met een touwtje aan een tak hangt. Er hangt ook nog een koekje aan de boom in de vorm van de letter k. In de boom roze bloesem, deze roze kleur komt terug op de achterkaft. De afbeelding op de voorkaft loopt nog een paar centimeter door naar de achterkant van het boek en gaat daarna over in een donkerroze kleur. In zwarte letters: Een meesterlijk mooi en hartverwarmend prentenboek. In witte letters staat in het kort beschreven waar het verhaal over gaat, gesproken woorden zijn zwart gedrukt. Op de schutbladen voorin zie je vlinders, sterren, bloemen en behang, maar allemaal wat vervaagd. Aan het einde van het boek ziet het er wat vrolijker uit, op een roze achtergrond zijn wafels, krakelingen en koekjes afgebeeld en wat Franse woorden. De illustraties in het boek zijn paginagroot in gemengde techniek, ze beslaan een dubbele pagina. Heel veel bloemenpracht in dit boek, als verteld wordt over de geboorte van Mare kijk je van bovenaf op een tafereel. Onder heel veel bloesem zie je de moeder van Mare en Mare zelf. Mare draagt een mooi jurkje in de kleur van de bloesem. Daarna komen kleurige tafereeltjes met oma. Als oma gevallen is, worden de tekeningen somber van kleur: zwart, bruin, alleen wat kleur in het jurkje van Mare. Als Mare niet weet hoe ze haar oma kan helpen worden de kleuren nog donkerder. Gelukkig heeft Mare een plan en dit werkt heel goed, de illustraties krijgen weer kleur. Als in de tekst wordt gemeld dat ze heel veel dingen voor haar oma maakt, kun je dit ook goed terugzien op de afbeelding bij de tekst. Een wirwar van spulletjes, leuk om naar te kijken met een kind. Bij iedere afbeelding vind je iets van tien regels tekst. Als Mare iets zegt of denkt staan de woorden vet gedrukt. De tekst is goed te volgen voor een kind, misschien dat je enkele woorden uit moet leggen zoals: greintje geduld, gulzig, knoestige wortels en stugge haar.
Een fragment uit het boek
Mares moeder begreep niet wat grootmoe zei en grootva deed alsof. Dan antwoorden ze ‘ja’ als het ‘nee’ moest zijn, en omgekeerd. Dan gaven ze haar soep als ze aardappelen wou.
Is er dan niemand die luistert? Friet heeft ze gevraagd, en biefstuk! Of heb je koek in je oren?
Mare wist precies wat grootmoe zei. Ze las het in haar ogen en plukte de letters uit grootmoes mond. Voorzichtig. Want grootmoe was traag geworden. Heel erg traag. En toen gebeurde er weer wat.
Mijn mening over Mare en de dingen
Achterop het boek staat dat het een meesterlijk mooi en hartverwarmend prentenboek is en dat kan ik helemaal beamen. Het verhaal heeft mij zeer ontroerd. Af en toe zat ik met een lach voor te lezen, zoals over de geboorte van Mare. Het is fijn om te lezen over de verbondenheid van Mare met haar oma, ze houden van dezelfde dingen en kletsen daar graag samen over. Dat ze dol zijn op koekjes vind ik een leuk element. Mooi dat het verhaal wordt afgesloten met dit woord. Dat Mare haar oma meeneemt naar haar overleden man (opa) gaf mij de koude rillingen. Iedereen vindt dat het niet kan, maar Mare zorgt ervoor dat haar oma afscheid kan nemen.
Leuk om te weten
- Bekroond met de Grote Prijs Picturale Ronse 2010
- Genomineerd voor de Kinder- en Jeugdjury 2011-2012
Lees verder