recensie

Oma, ik ben Marloes!, door Véronique Van den Abeele

Het is best moeilijk om aan kinderen uit te leggen wat de ziekte van Alzheimer inhoudt. In dit boekje voor kinderen vanaf vier jaar lees je het verhaal van Marloes en haar oma. Marloes gaat altijd graag bij haar oma logeren, maar op een dag voelt ze dat er iets veranderd is, oma is in war. Hoe gaat Marloes hier mee om?

Inhoud artikel

• Een kinderboek/prentenboek over de ziekte van Alzheimer
• Over de auteur, Véronique Van den Abeele
• Over de illustrator, Claude K. Dubois
• Het verhaal Oma, ik ben Marloes!
• De tekst en de illustraties
• Een fragment uit het boek
• Uitleg over dementie

Een kinderboek/prentenboek over de ziekte van Alzheimer

• Titel: Oma, ik ben Marloes!
• Oorspronkelijke titel: My Grandma, Alzha… What?
• Tekst: Véronique Van den Abeele
• Vertaling: Nelleke Scherpbier
• Illustraties: Claude K. Dubois
• Uitgeverij: Columbus-Heerenveen
• Gepubliceerd: 2007
• Aantal pagina’s: 26
• Kaft: harde kaft
• ISBN: 978 90 8543 052 0
• Genre: kinderboek, prentenboek

Over de auteur, Véronique Van den Abeele

Veronique is vertaler, docent en schrijver. Ze heeft het boek Oma, ik ben Marloes! geschreven toen haar eigen oma last kreeg van de ziekte van Alzheimer. De auteur woont in België.

Over de illustrator, Claude K. Dubois

De illustrator is geboren in 1960 in Verviers (België). Aan het Instituut Superieur des Arts Saint-Luc in Luik leert ze tekenen. Ze heeft al vele boeken geïllustreerd en werkt graag met waterverf.

Het verhaal Oma, ik ben Marloes!

Marloes wil graag iets vertellen over haar oma. Vroeger ging ze vaak bij haar logeren, het rook er altijd zo lekker, naar aardbeienjam. Oma en Marloes gingen koekjes bakken, oma liet foto’s van vroeger zien en ze gingen samen boodschappen doen. ’s Avonds na het vertellen van een verhaal kwam het leukste moment van de dag: ze gaven elkaar een dikke knuffelkus.

Maar op een dag was er iets veranderd, oma noemde Marloes anders: Susanne. Oma zette haar schoenen in de koelkast en was steeds de weg kwijt, zelfs in haar eigen huis. Oma was ziek, een ziekte waar je van in de war raakt en vreemde dingen gaat doen. De dokter vertelde dat de ziekte Alzheimer heet, een ingewikkelde naam voor een ingewikkelde ziekte. De oma van Marloes verhuist naar een groot gebouw en woont daar samen met andere opa’s en oma’s. Marloes gaat heel vaak bij haar oma op bezoek, ze neemt dan koekjes mee en haar fotoboeken. Oma is niet meer dezelfde als vroeger, maar ze is nog steeds de allerliefste oma van de wereld. Marloes en haar oma geven elkaar nog steeds een dikke knuffelkus en dan moeten ze beiden altijd heel hard lachen.

De tekst en de illustraties

Op de voorkaft zie je Marloes en haar oma, ze lachen beiden. De titel is mooi gekozen, het zou een reactie van Marloes kunnen zijn op een opmerking van haar oma in het boek (als oma haar Susanne noemt). De schilderachtige illustraties in pasteltinten op een beige achtergrond, hebben een wisselend formaat, tekeningen die een pagina beslaan, maar ook wel een dubbele pagina. Illustraties met kader en zonder kader. Op de eerste tien pagina’s vertelt Marloes over de tijd dat haar oma nog niet in de war was en dat ze allemaal leuke dingen deden tijdens logeerpartijen. Je ziet ze koekjes bakken, boodschappen halen, enzovoort. Oma en Marloes kijken op iedere tekening vrolijk. Als op een dag de situatie verandert wordt dat heel goed weergegeven op de tekening die bij deze tekst hoort. Je ziet op een illustratie die een dubbele pagina beslaat, op de linkerpagina Marloes staan, dit keer geen lach op haar gezicht en ze staat heel ver van haar oma af. Op de rechterpagina geen energieke oma, maar een oma die wat verdwaasd in een stoel zit, haar haren ongekamd. Voor deze tekening zijn veel grijstinten gebruikt. Als Marloes bij haar oma op bezoek komt zie je oma wat opfleuren als ze bij de kapper zit en Marloes staat naast haar. Bij iedere illustratie tref je drie tot vier regels tekst aan, de schrijfster heeft korte zinnen gebruikt, het verhaal is goed te volgen voor een kleuter. Een paar woorden moest ik uitleggen aan mijn kleuter van vijf: album en beschermd. Wat Alzheimer is wordt in het boek beknopt uitgelegd in begrijpelijke woorden voor kleuters.

Uitleg over dementie

Dit boek voor kinderen in de kleuterleeftijd en iets ouder is heel geschikt om uitleg te geven over de ziekte van Alzheimer. Het is schrikken voor een kind, maar natuurlijk ook voor een volwassene als iemand die je je hele leven al kent, jouw naam plotseling niet meer weet en verder ook vreemd gedrag vertoont. Het boek heeft een mooie opbouw, eerst zie je Marloes en haar oma in de tijd dat oma nog niet verward is en zelfstandig woont. De overgang naar de moeilijke periode van beseffen dat er iets veranderd is wordt heel duidelijk weergegeven, zowel in de tekst als op de tekeningen. In een verpleeghuis zie je helaas weinig kinderen die op bezoek komen, maar Marloes laat gelukkig in dit boek het goede voorbeeld zien. Ook al zijn mensen in de war, persoonlijke aandacht vindt iedereen prettig. Marloes probeert de dingen die ze altijd met haar oma deed ook in het verpleeghuis te doen, geen koekjes bakken maar ze neemt wel koekjes mee. Liet oma vroeger foto’s zien en vertelde ze er verhalen bij, nu laat Marloes foto’s zien en vertelt er wat bij. Het ontroerendste moment in het verhaal vind ik dat ze nog steeds beiden moeten lachen als ze elkaar een dikke knuffelkus geven. Ook de bijbehorende tekening is zo lief, oma zit bij de kapper, heeft een handdoek om haar hoofd en krijgt een knuffelkus van Marloes. Oma is en blijft de allerliefste oma van de hele wereld. Een zeer lief en informatief boek voor jonge kinderen die met dementie te maken krijgen in hun omgeving. Het boek is helaas niet gemakkelijk verkrijgbaar, maar je kunt het ook bij de bibliotheek lenen.

Lees verder

• Boekrecensie: Oma vergeet-mij-nietje (AVI 2)
• Het is echt waar, opa! (de impact van dementie op een kind)
• Dementie, Opa Bart vergeet alles
• Oma's hoofd is versleten – Als oma of opa dementie heeft