recensieBoekbespreking: Rond Afrika
Volgens Marica van der Meer is Afrika één van de mooiste, meest vriendelijke en gelukkigste continenten ter wereld. In haar boek beschrijft ze haar boeiende en vaak spannende reis door Afrika, die ze samen met haar reispartner Noel Di Pietro gedurende een heel jaar heeft gemaakt. Marica van de Meer neemt de lezer mee op hun avontuurlijke reis en laat ons door haar lens kennis maken met 30 verschillende landen in Afrika.
Boek
- Titel: Rond Afrika; Over land van Nederland naar Kaapstad en terug
- Auteur: Marica van der Meer
- Pagina's: 294
- Uitgave: 2009
- Uitgeverij: Boekscout.nl, Soest
- ISBN: 9789088349065
Inhoud
Om potentiële lezers een indruk te geven wat zij kunnen verwachten is er een heel summiere indruk van elk land dat de auteur en haar reisgenoot bezochten, weergegeven. Het boek bevat ook afbeeldingen, in zwart-wit en in kleur.
West-Afrika
Via België, Frankrijk en Spanje bereikten Marica van der Meer en Noel Di Pietro West-Afrika. Hun eerste kennismaking met Afrika is het kleurrijke
Marokko met weggespoelde wegen, pittoreske medina's en Berbers met veel bedelende kinderen. Over de (ontspannen) plaats Zagora schrijft ze: Soms zijn er van die plekken op de wereld waar je moeilijke weer kunt vertrekken.
In
Mauritanië, met als hoofdstad Nouakchott, vindt letterlijk alle handel op straat plaats en zijn de mensen ineens veel donkerder van huidskleur. Ze maken kennis met corrupte douaniers. En de Sahara is verre van saai.
In het magische
Mali staat de grootste lemen moskee ter wereld en kun je met colanoten betalen. Ze bereiken de verloren woestijnstad Timboektoe.
Burkina Faso met z'n rode zandpistes heeft fruit en groente waar onze supermarkten jaloers op zouden zijn, zo mooi. Volgens de statistieken is Burkina Faso het op twee na armste land ter wereld. Daar merken Marica en Noel weinig van.
Kerstmis wordt gevierd in
Ghana, het wordt een hete, vochtige kerst. Voor het eerst zien ze olifanten!
Togo is slechts een heel klein land in Afrika en grenst aan Benin. In beide landen gelooft men heilig in de magische krachten van voodoo. Men komt daar ook modderwoningen van twee verdiepingen tegen.
Heel veel zand in
Niger. Hier proeven ze de lekkerste sinaasappelen ter wereld en slapen ze in de tuin van een burgermeester.
Even rond het
Tsjaadmeer rijden wordt tot een ware expeditie. Het asfalt ontbreekt geheel in een bepaald deel van dit land en er is maar één bank in de hoofdstad N'Djamena (ca. 720.000 inwoners).
In het Noorden van
Kameroen leven nog giraffen wat zeldzaam is in West-Afrika. Het is oppassen geblazen met foto's maken op een marktplein; de gendarmerie vraagt er geld voor. In vele delen van Afrika probeert de politie geld af te troggelen.
Eindelijk een gloednieuwe asfaltweg met grote verkeersborden in
Gabon. Het is een dunbevolkt land met weinig verkeer. De reizigers worden overvallen door het regenseizoen.
Congo: modder, blubber, water en nog meer modder. Door het regenseizoen zijn de wegen onbegaanbaar geworden. De Democratische Republiek Congo was voor hen een absolute verrassing. Het land waar ze het meest tegenop zagen bleek een land vol vrolijk zwaaiende en vriendelijke mensen.
Zuidelijk Afrika
In
Angola wordt het gebrek aan infrastructuur een ergernis. Door een diepe greppel in de weg breekt de bladveer van de auto. Chinezen zijn bezig dit land te veroveren. Warm onthaal door nonnen in Lobito.
In
Namibië komen ze bij van het slechte wegennet van de afgelegde route. Het is wel even wennen dat er links wordt gereden, net als in Engeland. Ze genieten van de nationale parken en de goede wegen in dit dunbevolkte en westers ontwikkelde land. En ze komen Namibiërs tegen die Nederlands verstaan.
Zuid-Afrika, het land met duizenden wijngaarden, pinguïns langs het strand, de 1086 m hoge Tafelberg bij Kaapstad, eigenwijze struisvogels en nog veel meer.
Botswana is volgens Marica van der Meer een van de stabielste landen van Afrika, dunbevolkt en met een regering die minder corrupt is dan in de rest van het continent. Ze rijden door zoutvlaktes en slapen tussen de leeuwen en olifanten.
De diesel is duur in
Zambia en voor het eerst in Afrika krijgen ze een milieubelasting opgelegd. De toeristische hoofdstad Livingstone ligt slechts een paar kilometer van de beroemde Victoria watervallen met een breedte van 1.600 meter.
Malawi heeft een vriendelijke, hartelijke en tevreden bevolking, koude douches, het 560 km lange Malawimeer en het is er netjes en opgeruimd (vergeleken met b.v. Tanzania).
Oost-Afrika
Tanzania: brood bakken in de bush, luilekkerland in Zanzibar, er is maar voor 12 uur per dag stroom in Dar es Salaam en nog veel meer. Het woord safari komt uit het Swahili en betekent gewoon: op reis.
In het land van de duizend heuvels, zoals
Rwanda ook wordt genoemd, zijn geen Hutu's of Tutsi's te bekennen. Dit land werd ooit gekolonialiseerd door de Duitsers en later door de Belgen.
In
Oeganda stuiten ze op Manon Ossevoort, het meisje dat
op de tractor naar de Zuidpool wil. Hier bereiken ze de bron van de Nijl. Oeganda ligt op de evenaar en heeft door zijn hoge ligging een aangenaam klimaat.
In
Kenia zagen ze 1 miljoen 258 duizend vierhonderd tweeënvijftig flamingo's en een leeuw die in een boom klimt in het Nakuru Nationale Park, schapenherders met machinegeweer, iglo's aan het Turkanameer en wilde een Samburu krijger hun mobieltje.
Ethiopiërs lijden onder teveel hulp. Misschien dat ze daarom zoveel bedelen. In het zuiden leven leven veel stammen, die onderling erg verschillen, naast elkaar; de Hamar stam bijvoorbeeld kleedt zich met dierenhuiden en draagt prachtige sieraaden.
Gezien het regenseizoen komen ze veel blubber tegen in
Soedan, maar ook veel zand. In Khartoem ontmoet de Blauwe Nijl de Witte Nijl, het is de stad van de ministeries en ze komen in de problemen vanwege genomen foto's. Ook trekken ze in Soedan (en na al die maanden in West-Afrika) de volgende conclusie: extreme moslims zijn gevaarlijk maar gewone moslims zijn extreem aardig.
Egypte, hier komen ze in gevecht met de Egyptische autoriteiten, rijden ze door een science-fiction-film en zijn er de beroemde piramides en prachtige tempels (in Luxor) te bewonderen.
De reis door
Libië verloopt voorspoedig. Een ruïne die pas drie jaar geleden werd ontdekt laat wat oude Romeinse brokstukken zien, aan de opgraving is nog niet begonnen doordat het land andere zorgen heeft.
Tunesië betekende voor hun op dat moment: terug in de beschaving. De auto is weer normaal verzekerd, het verkeer wat aangenamer, witte huizen met blauwe deuren en prettige temperaturen.
In de meeste Afrikaanse landen is ruim 80% van de bevolking arm. Een paar procent is rijk en de rest vormt een veel te kleine middenklasse. Regeringen kunnen veelal doen en laten wat ze willen. Pappen en nathouden. Rond de hoofdsteden houden ze het volk net tevreden, zodat er geen opstanden of rellen ontstaan (wat ook niet altijd meer lukt). Het platteland interesseert ze niet, want de mensen kunnen het transport naar de hoofdstad om te gaan protesteren, toch niet betalen. Bij dit pappen spelen ontwikkelingsorganisaties een grote rol. Veel regeringen lachen zich kapot. Ontwikkelingsorganisaties zorgen ervoor dat de mensen tevreden blijven, ze krijgen aandacht, er wordt iets voor ze gedaan, maar ondertussen verandert er bijna niets in Afrika. Behalve dan dat ook ontwikkelingsorganisaties, in de vorm van belasting, de zakken van de corrupte regeringen vullen.
Minga over het boek
Rond Afrika leest als een pakkende roman. Je vindt er veel informatie over verschillende Afrikaanse landen en krijgt een aardige indruk van dit verre en kleurrijke continent . Er heerst veel corruptie en als je van plan bent Afrika met de auto te verkennen, zul je veel slechte wegen tegen komen; soms ontbreken ze helemaal. Op zo'n lange reis door totaal onbekend gebied moet je wel van avontuur en verrassingen houden. Wat mij opviel, zijn de ontelbare Nationale Parken in Afrika.
Wat ik ook mooi vind, is dat Marica van der Meer zich duidelijk uitspreekt over de gevolgen van bepaalde ontwikkelingshulp. Soms schaadt deze meer dan dat ze baat. Zij is een voorstander van echte hulp in de vorm van plaatselijke opbouw en ondersteuning in plaats van grote geldbedragen die de bevolking toch nooit bereiken.
Minpuntje zijn de herhalingen van de constante strijd met de overheden over de visa, de slechte wegen en veel gedoe met de auto. Wat aan de andere kant heel begrijpelijk is als je zo lang op vier wielen onderweg bent. Toch is het boek een echte aanrader voor Afrika-fan's, Afrika-liefhebbers en Afrika-travelers.
Over de auteur
Marica van der Meer houdt van uitdagingen. Naast reizen en schrijven kent ze nog een passie: fotografie. Ze is bijzonder gedreven en heeft een groot doorzettings- en uithoudingsvermogen. Jarenlang werkte ze als reisleidster in de Verenigde Staten. In 2002/2003 fietste Marica van der Meer van Vuurland, het meest zuidelijke puntje van Zuid-Amerika naar Alaska. Daar heeft zij ook een boek over geschreven met de titel: Van vuur naar ijs.