recensie

Boekrecensie: Les gens dans l'enveloppe van Isabelle Monnin

Voor wie een origineel boek wil lezen in het Frans is "Les gens dans l'enveloppe" van Isabelle Monnin zeker een aanrader. De auteur koopt via internet een omslag met daarin 250 foto's. Foto's van doodgewone mensen in een doodgewoon Frans dorpje. Foto's van een klein meisje met een gestreepte trui. Van een man die er eenzaam uitziet. Van een oma met een donkere bril. In het eerste deel van het boek verzint Isabelle Monnin een verhaal bij de personages op de foto's. In het tweede deel gaat ze op zoek naar de echte personen. Fictie en realiteit liggen soms wel griezelig dicht bij elkaar!

Les gens dans l'enveloppe: het boek

De omslag: l'enveloppe

Isabelle Monnin is een Franse schrijfster. Op een dag bestelt ze via internet een omslag met daarin 250 foto's. Doodgewone foto's van doodgewone mensen: een klein meisje met een gestreepte trui, een man die er verdrietig en eenzaam uitziet, een oma met een donkere bril die een voorliefde blijkt te hebben voor gebraden kip, een vrouw die steeds loopt en bekers wint.

Eerste deel van het boek: het verzonnen verhaal

Op basis van de foto's gaat Isabelle Monnin een verhaal schrijven. Ze geeft elke persoon op de foto een naam. Het meisje wordt "Laurence", de man wordt "Serge" en de oma wordt "Mamie Poulet" (oma kip). Er is ook nog een vrouw die altijd in looptenue op de foto's staat en die veel bekers heeft gewonnen. Deze noemt ze "Germaine" en ze maakt er de zus van "Mamie Poulet" van. Op basis van de kleding en de meubels situeert ze het verhaal in de jaren zeventig. Aangezien er op geen enkele foto een moederfiguur voorkomt, gaat Isabelle Monnin er van uit dat Laurence geen mama meer heeft. Ze verzint dat de mama van Laurence verliefd is geworden op een Argentijn en dat ze na enkele maanden met hem naar Argentinië is vertrokken. Serge blijft alleen en verdrietig achter met zijn dochter Laurence. Samen gaan ze vaak naar Mamie Poulet en tijdens de vakanties gaan ze naar de camping waar Mamie Poulet en haar zus Germaine iedere zondag een kip braden. Het verhaal van eenzame, achtergelaten mensen die dit elk op hun manier proberen te verwerken.

Foto's

Tussen de twee boekdelen vind je een aantal van de foto's die gediend hebben als basis voor het verzinnen van het boek en het terugvinden van de echte mensen. Ook op de cover van het boek staan een aantal foto's. Oude kleurfoto's, zonder legende. Niet alle foto's uit de omslag worden afgedrukt.

Tweede deel van het boek: de zoektocht naar de "gens" (de mensen)

Na het schrijven van het eerste deel gaat Isabelle Monnin op zoek naar de echte mensen van de foto's. Op basis van een klokkentoren met een streep witte stenen vindt de schrijfster om welk dorp in Frankrijk het gaat. Het dorp heet Clerval. Ze neemt contact op met een inwoner van het dorp die haar wel wil ontmoeten. Dankzij zijn hulp vindt ze de mensen terug. Eerst Serge, die Michel blijkt te heten. Via "Serge" - Michel ontmoet ze dan de dochter die, puur toeval, echt Laurence blijkt te heten. De oma met zwarte bril blijkt niet de oma te zijn, maar de overgrootmoeder. Loopster Germaine is de oma, niet de zus van de oma. Het huis van de familie blijkt ook nog eens te koop te staan, dus ook in het huis van de foto's kan ze een kijkje gaan nemen. Stilletjes aan maakt Isabelle Monnin kennis met de hele familie en krijgt ze het echte verhaal te horen, ook over de mama van kleine Laurence.

Les gens dans l'enveloppe - l'enveloppe des gens

De titel van het boek is duidelijk: les gens dans l'enveloppe zijn de mensen in de omslag. Mensen op een foto, mensen getrokken tijdens dagelijkse bezigheden, in een bepaalde tijdsperiode. Ergens in het boek vermeldt Isabelle Monnin tijdens haar zoektocht dat "les gens dans l'enveloppe" haar wel veel vertellen maar dat het toch altijd maar "l'enveloppe des gens" zal blijven: het omhulsel van de mensen. Hun innerlijke gevoelens, diepe gedachten en verborgen geheimen zullen altijd voor haar verborgen blijven. Ze is immers maar een vreemde die in hun leven komt aanwaaien. Een waarheid als een koe en een goed gevonden woordspeling!

Les gens entre guillemets (de mensen tussen aanhalingstekens)

De personages in het eerste deel krijgen allemaal een naam, verzonnen door schrijfster Isabelle Monnin. Wanneer ze in het tweede deel de echte mensen ontmoet, leert ze hun echte naam kennen. De verzonnen personages worden dan "les gens entre guillemets", de mensen tussen aanhalingstekens. Isabelle Monnin moet afscheid nemen van de verzonnen namen en de echte namen gewoon worden, net als de lezers.

CD bij het boek

In de oorspronkelijke versie van het boek zit een cd, gemaakt door Alex Beaupain. Hierop staan een aantal liedjes die betrekking hebben op de personages, op de periode waarin het verhaal zich afspeelt en op de zoektocht naar de personages door Isabelle Monnin. Het originele hier is weer dat de echte mensen uit het boek akkoord waren om ook enkele liedjes in te zingen. In het tweede deel van het boek wordt geregeld naar de cd en de making of er van verwezen.

Gegevens van het boek

De originele versie

• Titel: Les gens dans l'enveloppe
• Auteur: Isabelle Monnin / Alex Beaupain
• Datum uitgifte: 2 september 2015
• Uitgeverij: JC Lattès
• Aantal pagina's: 370
• ISBN: 2709649837
• Cover: een aantal oude foto's kris kras door elkaar
• Met cd

Boek uitgegeven door France Loisirs

• Titel: Les gens dans l'enveloppe
• Auteur: Isabelle Monnin
• Datum uitgifte: juli 2016
• Uitgeverij: France Loisirs, Paris
• Aantal pagina's: 357
• ISBN: 978-2-298-11486-7
• Cover: een aantal oude foto's kris kras door elkaar
• Versie zonder cd en zonder de tekst van de liedjes

Isabelle Monnin

De schrijfster

Isabelle Monnin is geboren in Frankrijk, in Franche-Comté. Ze is journaliste bij Nouvel Obs, maar heeft een pauze genomen om fulltime schrijfster te kunnen zijn en om te werken als uitgeefster bij uitgeverij JC Lattès. Van haar privé-leven is weinig gekend. Ook op haar eigen site staan alleen gegevens over haar boeken.

Andere boeken van Isabelle Monnin

• Ils sont devenus Français: dans le secret des archives, in samenwerking met Doan Bui. Document over beroemde mensen (Gainsbourg, Aznavour, Goscinny, Uderzo, Drucker ...) die Frans zijn geworden. Samengesteld na een lange zoektocht in de Franse archieven.
• Les vies extraordinaires d'Eugène. Het verhaal van Eugène, een baby die zeven dagen te vroeg geboren wordt en zeven dagen na zijn geboorte overlijdt. En toch laat zijn korte passage een enorme indruk na op tal van mensen, te beginnen bij zijn mama en zijn papa.
• Daffodil Silver. Lilas is helemaal ondersteboven door de dood van haar achtentwintig jaar oude zus Rosa. Een gek project doet haar overleven en sleept de hele familie mee.
• Second Tour ou Les bons sentiments. Vijf mei 2012. Een roman over politiek en liefde op de vooravond van de Franse presidentsverkiezingen en over wat er de laatste dertig jaar zoal veranderd of hetzelfde gebleven is.

Alex Beaupain

Geboren in 1974 als Alexandre Beaupain in Besançon (Doubs), liedjesschrijver. Hij schreef liedjes die werden gebruikt in de film "Les chansons d'amour". Toen Isabelle Monnin hem sprak over haar boek, was hij direct akkoord om liedjes te schrijven over haar personages en over haar zoektocht. Sommige liedjes kunnen beluisterd worden op YouTube, zoals onder andere "Mon Cher" gezongen door Clothilde Hesme.

Origineel boek

Een geniaal idee

Het eerste deel van het boek leest als een trein. Je bent gefascineerd door het leven dat de personages op de foto's gaan leiden en je gaat zonder ophouden op zoek naar de foto die als basis heeft gediend voor dat deel van het verhaal. Het tweede deel van het boek is ook wel boeiend, maar soms een beetje verwarrend. De personages die plots andere namen krijgen en die niet echt blijken te zijn wat Isabelle Monnin dacht dat ze waren, gebeurtenissen die in een heel ander daglicht worden gezet en ga zo maar door. Gelukkig heb je op het einde van het boek een stamboom met daarin de personages met hun fictieve en hun echte naam. Spijtig genoeg is dit nergens vermeld, zodanig dat je er maar op uitkomt wanneer het boek helemaal uit is.

Schrijfstijl

De schrijfstijl is soms heel poëtisch, soms wat filosofisch. Er staan heel mooi gevonden vergelijkingen in het boek en heel mooie uitspraken. Zoals bijvoorbeeld de uitspraak dat ze alleen maar het omhulsel van de mensen in de omslag te weten zal komen. Een klein zinnetje met een grote waarheid. De zinnen zijn meestal kort en krachtig.

Foto's

De foto's vervolledigen het verhaal en de zoektocht, maar aangezien ze niet allemaal in het boek worden gepubliceerd en ze ook niet chronologisch werden afgedrukt, is het soms zoeken naar de foto die gediend heeft als inspiratiebron. De foto's geven wel goed de periode weer en brengen je terug naar de typische sfeer van de jaren zeventig.

CD

Spijtig genoeg zit er geen cd bij de uitgave van France Loisirs. Dit is wel een fout van de uitgevers, want wanneer je de kritieken leest van mensen die de cd wel bij het boek hebben, dan geeft de cd wel degelijk een meerwaarde aan het boek. Gelukkig kan je sommige liedjes nog altijd op YouTube gaan beluisteren.