recensieBoekrecensie: De kindereter
Tijdens een saaie zomervakantie wordt een meisje ontvoerd door een woeste rover. Ze hoopt dat ze allerlei spannende avonturen gaat beleven. Maar dan blijkt de rover een doodgewone kindereter te zijn, wat valt dat tegen. De tekst is van Mathilde Stein, de illustraties zijn gemaakt door Mies van Hout.
Gegevens van het boek De kindereter
- Tekst: Mathilde Stein
- Illustraties: Mies van Hout
- Uitgeverij: Lemniscaat
- Jaar: 2007
- ISBN: 978 90 5637 942 1
- Pagina’s: 26
- Genre: kinderboek, prentenboek
- Prijs: vanaf 12,95 euro
Mathilde Stein, schrijfster
De schrijfster is geboren in 1969 (Den Haag). Ze heeft Talen en Culturen van Latijns Amerika in Leiden gestudeerd, verder Postdoctoraal Communicatiewetenschappen en avondopleiding Kunstacademie (Bordeaux). Samen met haar Franse man woont ze in Engeland, ze schrijft in het Nederlands. Naast het schrijven is ze communicatie- en organisatieadviseur en universitair docent eventmanagement. Bang Mannetje was haar eerste boek als kinderboekenschrijfster (Kinderboekwinkelprijs 2006). Andere boeken: Monsterlied en Van mij!
Mies van Hout, illustrator
Ze is geboren op 25 juni 1962 te Eindhoven. Mies heeft een HBO lerarenopleiding tekenen en textiele werkvormen gevolgd en een avondopleiding grafische ontwerpen. Ze wist al heel jong dat ze tekenaar wilde worden. Sinds 1989 werkt ze als freelance illustrator en grafisch ontwerper. De tekentechniek die zij het meest gebruikt: gouache (plakkaatverf) en collage (opplakken van stukjes papier). De uitdrukking op de gezichten en de houdingen van de personen die ze tekent, vindt ze heel belangrijk. Ze wil dat de poppetjes tot leven komen en lezer/kijker raken. Kleuren vindt ze ook belangrijk, deze geven sfeer aan de tekeningen.
Het verhaal De kindereter
Een meisje verveelt zich in de zomervakantie. Haar vader zit met zijn neus in de boeken, al haar vriendjes zijn op reis en de hond wil alleen maar slapen. Op een avond komt er een woeste rover langs, eindelijk iemand om mee te spelen. Ze mag van haar vader mee naar het hol van de rover als ze haar tanden maar netjes poetst.
In een woeste galop rijden ze naar het hol. Het meisje krijgt niets te eten of te drinken, de rover duikt direct zijn bed in. Maar het moet natuurlijk wel een beetje gezellig worden, anders had ze net zo goed thuis kunnen blijven. Ze zet overal bloemen neer, gebruikt de pijpen van de broek van de rover om gordijntjes te maken en op de muren schildert ze gele harten. Als de rover wakker wordt, kijkt hij met grote ogen om zich heen maar zegt niets. Hij is waarschijnlijk te blij om te praten denkt het meisje. Ze heeft inmiddels trek gekregen, maar als ze om eten vraagt begint de rover te brullen. Dan springt hij op haar af en denkt het meisje dat hij wil apekooien, haar favoriete spelletje.
De rover roept dat het etenstijd is. Het meisje wil een eitje bakken maar de rover zegt dat hij alleen maar kinderen lust. Ze heeft op slag geen trek meer, het is dus helemaal geen stoere rover maar een doodgewone kindereter. De rover wijst naar de kookpot maar het meisje heeft al geen zin meer om samen te eten. Ze wil ook niet meer spelen, ze gaat naar huis. De kindereter komt achter haar aan, hij is vast bang dat ze in haar eentje zal verdwalen en hij blijft maar schreeuwen. Haar vader is blij dat zijn dochter weer thuis is, ze moet haar pyjama aantrekken en een verhaaltje uitzoeken. Maar geen eng verhaaltje, anders kan ze niet meer slapen…
De tekst en de illustraties
Op de afbeelding op de voorkant van het boek zie je een kleine meisje op de rug van een reus staan. Het meisje lacht, de reus lijkt het zwaar te hebben. Op de achterkant van het boek vind je een korte uitleg over de inhoud. Mies van Hout heeft verschillende technieken gebruikt voor de illustraties: krijt en acrylverf mijns inziens. De reus en het meisje heeft ze zwart omlijnd en ingekleurd. Het zijn sprekende kleuren. De illustraties beslaan telkens een dubbele pagina en zijn erg leuk om samen met een kind naar te kijken, telkens ontdek je weer iets nieuws. Op de laatste tekening zie je een boek liggen op bed, dit gaat over Bang Mannetje, ook een boek van dit duo. Bij iedere tekening hoort tekst, tussen de twee en de twaalf regels. Het zijn korte zinnen, die prima te begrijpen zijn door kinderen vanaf de kleuterleeftijd. De tekst staat in de tekeningen en is goed te lezen.
Fragment
Maar de rover wilde liever eerst gymnastieken.
Hij begon in elk geval woest op en neer te springen en brulde iets onverstaanbaars.
Wat is het toch lastig als mensen niet duidelijk praten!
Als hij op me af sprong, begreep ik gelukkig toch wat de rover bedoelde. Apekooien!
Mijn favoriete spelletje! Alleen mogen we er op school nooit zo hard bij schreeuwen.
‘E-ten!’ bulderde de rover.
‘E-ten! Hierrrr!’
Mijn mening
Wat een heerlijk boek om voor te lezen. Het verhaal is echt hilarisch, al moest ik sommige grapjes na het voorlezen nog wel verduidelijken aan mijn zoontje. Het meisje gaat met een rover mee, maar vindt het saai als ze ontdekt dat het een kindereter is. Ze is er helemaal niet mee bezig dat de rover haar mogelijk wil opeten, ze wil niet meer samen eten nu blijkt dat hij kinderen eet. De rover probeert haar natuurlijk te pakken, maar het meisje denkt dat hij haar niet alleen naar huis durft te laten gaan, dat hij bang is dat ze zal verdwalen. Als hij te boos is om wat te zeggen over de dingen die ze veranderd heeft in zijn hol, denkt het meisje dat de rover van blijdschap niets kan zeggen. Het is een heel grappig verhaal!