recensieHet geluk, dat maar niet van de boom wilde vallen
Een prachtig boek over Kleine Wolf die een sappig blaadje ziet hangen in een boom, hij wil het heel graag hebben. Grote Wolf wil het blaadje nog niet pakken, hij wil liever een paar seizoenen wachten tot het blaadje zelf naar beneden valt. Over de jaargetijden en een diepe vriendschap. Het boek is geschikt om voor te lezen aan kinderen vanaf een jaar of vier.
Gegevens van het boek
- Oorspronkelijke titel: Grand Loup & Petit Loup: La petite feuille qui ne tombait pas
- Tekst: Nadine Brun-Cosme
- Vertaald uit het Frans door: Berd Ruttenberg
- Illustraties: Olivier Tallec
- Uitgeverij: Hoogland & Van Klaveren
- Jaar: 2007 Franse uitgave, 2010 Nederlandse uitgave
- ISBN: 978 90 8967 05 9 5
- Pagina’s: 26
- Genre: kinderboek, prentenboek
- Prijs: rond de 12 euro
Olivier Tallec, illustrator
Olivier Tallec is geboren in 1970 (Bretagne). Hij heeft een opleiding gevolgd aan de École Supérieure des Arts Appliqués Duperré. Daarna heeft hij lange reizen gemaakt. In Frankrijk is Olivier Tallec erg bekend als illustrator.
Het verhaal
Kleine Wolf ziet helemaal bovenin de boom een klein sappig, lichtgroen blaadje groeien. Kleine Wolf wil het beslist opeten en vraagt aan Grote Wolf of hij het blaadje wil pakken. Maar Grote Wolf wil wachten, hij denkt dat het blaadje er vanzelf wel een keer af zal vallen. In de
zomer is het blaadje diepgroen en het glanst. Kleine Wolf droomt ervan om zich erin te bekijken. Opnieuw vraagt hij aan Grote Wolf of deze het blaadje wil pakken. Grote Wolf vindt dat hij geduld moet hebben, als de tijd rijp is valt het blaadje er wel af. In de
herfst wordt het blaadje bruin. Het bruin is zo zacht en warm dat Kleine Wolf zijn snuitje ertegenaan zou willen wrijven. Grote Wolf wil het blaadje nog niet pakken, hij is ervan overtuigd dat het blaadje binnenkort van de boom zal vallen. In de
winter hangt het blaadje er nog steeds, helemaal alleen boven in de boom. Het blaadje is zwart geworden en wil nog steeds niet naar beneden vallen. Kleine Wolf zegt niets meer.
Op een morgen besluit Grote Wolf plotseling om het blaadje te gaan pakken, hij wil alleen maar de ogen van Kleine Wolf zien oplichten. In het begin is het niet moeilijk om de boom in te klimmen, er zijn grote sterke takken. Maar hoe hoger Grote Wolf komt hoe dunner de takken worden en Kleine Wolf vraagt zich af of het al die moeite wel waard is, voor zo’n klein blaadje. Grote Wolf kan het blaadje aanraken, het is zo teer en zacht. Hij voelt zijn hart kloppen, het is het blaadje voor Kleine Wolf en het moet geplukt worden. Tijdens het plukken valt het blaadje in wel duizend stukjes. De rode en gele stukjes zweven door de lucht, in de richting van Kleine Wolf. Kleine Wolf geniet van de sterrenregen die over hem neerdaalt. Een van de stukjes komt op zijn tong terecht, het smaakt mals. Een stukje zweeft voor zijn ogen en glanst prachtig. Een anders stukje kietelt hem op zijn snuitje en het voelt zo zacht. Kleine Wolf trilt van geluk. Grote Wolf komt naar beneden en Kleine Wolf vertelt hem dat hij nog nooit zoiets moois heeft gezien. Ze lachen beiden, het is de moeite waard geweest.
Tekst en illustraties
Op de voorkant op een grijs/blauwe achtergrond zie je twee dieren, de een is groot en zwart, de ander is klein en blauw van kleur. Beide dieren hebben spitse neuzen, door de titel weet je dat het om wolven gaan. Ze staan in de sneeuw en kijken allebei omhoog, sneeuwvlokken dwarrelen om hen heen. Grote Wolf draagt een muts, rode wanten en gele laarzen. Kleine Wolf is ook gekleed op de winter, hij heeft een grappige muts op, een oranje sjaal en rode wanten. Grote Wolf staat heel groot geschreven, Kleine Wolf klein. In kleine witte letters de rest van de titel: Het geluk, dat maar niet van de boom wilde vallen. Alle illustraties in het boek beslaan een dubbele pagina. Het zijn verfillustraties in gemengde techniek. Grote Wolf is volgens mij met vetkrijt getekend, de rest met verf. De illustraties zijn heel afwisselend, je ziet de verschillende jaargetijden met bijpassende kleuren. Prachtig groen in lente en zomer, oranje/geel in de herfst, sprookjesachtig wit in de winter. Verder zie je de dieren soms van heel dichtbij, soms van veraf.
De tekst staat in de tekening, op een rustige achtergrond. Vier tot acht zinnen per illustratie, geen hele korte zinnen maar de tekst leest gemakkelijk voor en een kleuter zal de tekst goed kunnen volgen.
Fragment
Toen zag Kleine Wolf niets meer.
Hij keek omhoog.
Helemaal boven in de boom stond Grote Wolf,
en die keek naar hem.
Kleine Wolf glimlachte.
Grote Wolf begon naar beneden te klimmen.
Eerst langs de besneeuwde boomstam.
Kleine Wolf zei niets.
Toen over de kleine, dunne twijgjes.
Kleine Wolf zei nog niets.
Toen over de dikke, grote takken.
Zo meteen zou Grote Wolf weer bij hem zijn.
Voor welke leeftijd
Een voorleesboek voor kinderen vanaf een jaar of vier. Voor kinderen die al goed kunnen lezen is het ook een leuk boek/verhaal, geschikt voor kinderen tot een jaar of acht.
Het geluk, dat maar niet van de boom wilde vallen
Een prachtige opvolger van het boek Grote Wolf & Kleine Wolf, waarin de wolven elkaar ontmoeten. De kaft is zo mooi en zal zeker de aandacht van kinderen trekken. Beide dieren in een winters landschap, onduidelijk is dan nog waar ze naar kijken. De illustratie loopt door op de achterkant van het boek, daar zie je een sneeuwfiguur in de vorm van een wolf. Het is een boek over jaargetijden maar bovenal over de diepe vriendschap tussen Grote Wolf en Kleine Wolf. Wij hebben genoten van dit boek. Het is een mooi stevig boek, dat niet snel zal worden aangetast door kinderhanden. Een aanrader!