recensieKinderboekrecensie: Verlegen Stijn heeft een verhaal
Bijna iedereen is wel eens verlegen en dat is niet zo erg. Maar als het je belemmert bij je sociale contacten dan is het een probleem, het kan je isoleren. In het voorwoord van het kinderboek ‘Verlegen Stijn heeft een verhaal’ staat: Verlegen zijn is lief, maar het kan je ook belemmeren. Stijn (giraffe) speelt de hoofdrol in het verhaal, het is een stille jongen en niemand kent hem echt goed. Als hij de opdracht krijgt om iets in de kring te vertellen, verandert dit zijn leven. Een prentenboek voor kinderen vanaf vier jaar
Gegevens van het boek Verlegen Stijn heeft een verhaal
- Oorspronkelijke titel: Too Shy for Show-and-Tell (2012)
- Tekst: Beth Bracken
- Tekeningen: Jennifer Bell
- Uitgeverij: NBD Biblion, Zoetermeer
- Gepubliceerd: 2014
- Kinderboek, prentenboek
- Aantal pagina’s: 31
- ISBN: 978 94 6202 065 8
- Geschikt voor: kinderen vanaf vier jaar
Het verhaal
Stijn is een stille jongen (giraffe) en niemand weet veel van hem. Dat hij graag met vrachtautootjes speelt, dol is op chocoladetaart en honden de leukste dieren van de hele wereld vindt, weet niemand. Stijn zegt heel weinig in de klas. Stijn vindt het niet leuk om iets aan de groep te vertellen tijdens een kringgesprek. Maar op een woensdag schrijft juf Emilie op het bord dat iedereen op vrijdag iets mee moet nemen voor de kring om over te vertellen. Stijn maakt zich zorgen, hij weet wel wat hij mee kan nemen, maar hij voelt zich bang.
Op vrijdag zegt Stijn tegen zijn moeder dat hij pijn in zijn buik heeft. Maar toch moet hij gewoon naar school. Op school verzint Stijn ook smoesjes. Tegen de juf vertelt hij dat hij vergeten is om iets mee te nemen. Juf zegt dat hij mag vertellen over wat hij vergeten is mee te nemen. Stijn wil niet voor de klas staan, hij krijgt er buikpijn van. De andere kinderen vertellen over wat ze hebben meegenomen. Adam, de schildpad, laat sokken zien die zijn oma gebreid heeft. Toon, de olifant, laat een mooi blad zien wat hij onderweg heeft gevonden. Voor ieder kind wordt geklapt. Dan is Stijn aan de beurt, hij laat een foto zien van zijn nieuwe hond. Die Chocola heet omdat Stijn dol is op chocoladetaart en de kleur van de hond ook doet denken aan chocola. Iedereen klapt voor Stijn en ze hebben Stijn een beetje beter leren kennen. Stijn heeft al zin in het volgende kringgesprek, dan laat hij zijn grootste auto zien!
De tekst en de illustraties
Op de voorkant van het boek zie je girafje Stijn zitten op een stoel, achter hem hangt een schoolbord met daarop de titel van het boek. Stijn zit wat gebogen en oogt niet blij. Het voorwoord is van de schrijver van het boek en gericht aan Steve: Verlegen zijn is lief, maar het kan je ook belemmeren. Het gaat om royale tekeningen, soms beslaan ze wel een dubbele pagina. Op bijna iedere tekening zie je Stijn en het is goed te zien hoe hij zich voelt. De tekeningen zijn erg leuk om naar te kijken, Stijn is schattig om te zien, maar ook de andere dieren zoals de olifant, de krokodil, de schildpad en de muis zijn de moeite waard.
Twee fragmenten uit het boek
Fragment 1
Stijn is doodsbang. Hij wil niet voor de klas staan en iets vertellen.
Alleen van het idee krijgt hij al vreselijke buikpijn. Hij zal vast iets stoms zeggen.
Of hij zal het fout zeggen. Of flauwvallen. Of gaan huilen.
Fragment 2
Stijn valt niet flauw. Hij wordt niet misselijk.
Hij hoeft niet te huilen. En niemand lacht hem uit.
In plaats daarvan klapt iedereen voor hem als hij klaar is.
Het is niet erg om verlegen te zijn
Dit verhaal over verlegen zijn is heel herkenbaar. Of een kind heeft zelf wel eens last van verlegenheid, of herkent dit bij een kind uit zijn of haar klas. Het verhaal kent een mooie opbouw. Je leest en ziet dat Stijn graag met auto’s speelt, dol is op chocoladetaart en honden de leukst dieren vindt. Maar, staat er overal achter: maar niemand weet het. Je ziet Stijn in de klas met allerlei andere dieren. Hij zit als lange giraffe achteraan en hij ziet er wat bedeesd uit. Stijn verzint smoesjes, zoals dat hij ziek is. Mogelijk zullen kinderen dit herkennen. Gelukkig reageren zowel de moeder als de juf op een goede manier. Nadat Stijn toch wat verteld heeft in de kring zie je hem veranderen op de tekeningen. Hij ziet er opgewekter uit en je ziet dat de andere dieren positief op hem reageren. Ze klappen voor hem en als ze naar huis gaan, zwaaien ze naar Stijn. Op de laatste tekening zie je dat Stijn een week later iets gaat vertellen over een grote brandweerauto. Het verhaal laat zien dat het niet erg is om verlegen te zijn, maar dat het wel heel lastig kan zijn voor jezelf.