Het werk van de Vlaamse striptekenaar Waldo van Gheluwe

De afgelopen jaren is bij uitgeverij Bonte van uitgever Peter Bonte in het Vlaamse Brugge een reeks stripboeken uitgegeven van de tekenaar Waldo van Gheluwe. De stripboeken zijn grotendeels in het zwart/wit en tellen ongeveer tweeëndertig pagina's. Doordat Waldo gepensioneerd is heeft hij de laatste jaren weer de tijd om veel stripverhalen te tekenen en deze actief te promoten door op stripbeurzen te staan. Zo was hij op zaterdag 30 mei 2015 aanwezig op de Stripmanifestatie in het Friese Drachten.

Waldo van Gheluwe

De Belgische striptekenaar en schilder Waldo Van Gheluwe werd op 7 mei 1949 geboren in Kortrijk. Op dit moment woont hij met zijn vrouw in de Vlaamste stad Gent. Zijn vader was een professionele expressionistische kunstenaar. Waldo kreeg vanaf zijn vijfentwintigste interesse in de schilderkunst. Als autodidact heeft hij dit zich geleerd, eveneens zijn tekenvaardigheden. Hij is zwaar beïnvloed door de Grieks-Italiaanse schilder Giorgio de Chirico die ver voordat het surrealisme in Europa haar opgang deed droombeelden schilderde. In een interview voor het stripinformatieblad P@per vertelt Waldo dat hij vele banen in zijn leven heeft gehad, waarvan machineoperator bij een fabriek van chips de laatste was. Sinds zijn achtenvijftigste verjaardag geniet hij van zijn pensioen en heeft daardoor weer tijd om te tekenen.

Waldo is als striptekenaar beïnvloed door een aantal bekende Europese en Amerikaanse striptekenaars zoals de Nederlander Hans Kresse (1921-1920), de Fransen Paul Cuvelier (1923-1978) en Tardi (1946), de Italiaan Giovanni Ticci (1940) én de Amerikanen Burne Hogarth (1911-1996) en Richard Corben (1940). Van de laatst vermelde Amerikaan bewondert Waldo zijn hyper-realistische stijl waarbij hij elk plaatje van Corben ziet als een mini-schilderij.

Stripverhalen

Van Waldo van Gheluwe zijn een aantal stripverhalen opgenomen in stripboeken waarin ook andere Vlaamse striptekenaars een bijdrage hebben geleverd. Het betreft de albums Marginalla #2 (1980), De Pierkes (2013) en Fijne vleeswaren (2014) van 't Mannekesblad Uitgaven. Verder is een stripverhaal gepubliceerd in Viking Cowboy (2014) in de tweede reeks van Sheriff Classics van uitgeverij Windmill Comics én in het blad Paper nummer 24 van 2014. In deze uitgave van Brabant Strip is naast het stripverhaal De Varaan ook een interview te vinden met Waldo.

Tabel: Verschenen stripalbums

Naast de korte verhalen zijn er in de periode 1982 tot en met 2015 negen stripboeken verschenen. Het betreft Zarkad uit 1982, het dubbelalbum Apacha Canyon/Rachna van de spinnen (2014), het album Kish (2008) en het 109 pagina tellend verhaal Eridu (uitgebracht in drie delen). Verder is er nog het onvolledig gepubliceerde verhaal De overlevenden van Kish, waarvan tot op heden drie delen zijn uitgebracht. Dit betreft een volledig zwart/wit uitgave. Er zijn al 93 pagina's getekend maar Waldo moet nog beginnen met het vierde deel (stand van zaken in mei 2015).

Zarkad (1982)

Het zwart/wit stripalbum Zarkad uit 1982 is Waldo's eerste gepubliceerde lange stripverhaal van vierenveertig pagina's. Het album is sterk beïnvloed door de Amerikaanse striptekenaar Richard Corben, vooral door het album Den. Een man met enorme fysieke krachten, blote vrouwen en mannen, filmisch getekend, karate, vreemde afgodsbeelden en een wrede heerseres. Dat zijn de ingrediënten waarmee beide stripauteurs hun verhalen laveren en vertellen.

In Zarkad redt Ukan in het land van Uor-Etnak een donkere vrouw uit de handen van haar belagers. Zij blijkt ontsnapt te zijn uit het leven van slavin van de koningin van de machtige stad Zarkad. De Zarkadiërs aanbidden de god Yorgt. Een reusachtig bronzen beeld staat in een tempel en regelmatig worden hier mensen geofferd.

Er verschijnen drie ruiters uit Zarkad om Ukan en Innya gevangen te nemen, maar ze worden alle drie gedood. Ukan neemt de beslissing om naar Zarkad te gaan om daar de koningin uit te schakelen. Innya besluit met enige tegenzin mee te gaan. In de stad worden ze gevangen genomen, maar weten weer te ontsnappen. Dit betekent niet alleen het einde van de koningin maar ook van Zarkad.

Kish (2011- heden)

In de reeks Kish zijn tot en met 2015 drie delen, afgedrukt in zwart wit, verschenen bij Uitgeverij Bonte. Het eerste deel begint met de komst van een ruimteschip op de aarde. Het is drieduizend jaar voor Christus. De buitenaardsen hebben geen goede bedoelingen want ze hebben het voorzien op grondstoffen als ijzer, koper en nikkel. Maar de planeet is al bewoond want ze treffen de stad Kish aan. Kish is een oude Sumerische stad in Mesopotamië en ligt op tachtig kilometer ten zuiden van de huidige Iraakse stad Bagdad. Ze worden warm verwelkomd en mengen zich met de aardse bevolking. Maar er komt onenigheid tussen de mensen. Het doel van de intergalactische reis is wel een schip volgeladen met ertsen. Uiteindelijk komt het tot een treffen tussen de twee volkeren waarbij uiteindelijk de stad Kish met een bom weggevaagd wordt.

In de reeks Kish worden veel personages getekend, waarbij vrouwelijk bloot niet geschuwd wordt. Het verhaal is een mengeling van science fiction, oudheid, menselijke emoties als verraad, liefde, hebzucht, wraak, arrogantie en geweld. De parallellen met de huidige tijd zijn gemakkelijk te leggen. Ook op het continent Afrika verschijnen andere soorten die ogenschijnlijk als vrienden komen, maar tegelijkertijd gericht zijn op het verwerven van grondstoffen. Of dit nu de Europeanen, Amerikanen of Chinezen zijn, het principe is hetzelfde. Kish is nog niet afgerond. Een vierde deel is door Waldo gepland.

Eridu (2009-2012)

Volgens Waldo is de driedelige reeks Eridu gebaseerd op het Sumerische scheppingsverhaal dat de goden naar de aarde kwamen voor goud. Omdat goud niet gemakkelijk gewonnen wordt creëerden ze de wezens die hun hierbij hielpen. Het eerste deel van Eridu begint met een gedwongen gevecht in een arena tussen Adam, die tot de soort Lulu behoort, en Nirgal, zoon van de gouverneur, behorende tot de heersende Anunaki. In de drie delen Eridu staan de emoties tussen de personages centraal; liefde, verraad, jaloezie, empathie en hebzucht. Verder zijn de stripverhalen een mengeling van science fiction, Sumerische oudheid en twintigste eeuwse technologie. Waldo tekent verder veel naakte vrouwen en mannen.

De Lulu, de wezens die gekloond zijn door de Anunaki, komen onder leiding van de tweede zoon van de gouverneur Enlil in opstand. Dit betekent het begin van een harde oorlog tussen de twee rassen. Het eerste deel is in kleur afgedrukt, de overige twee delen zijn in zwart/wit. In het tweede deel is er algemene chaos ontstaan, onder andere in de stad Eridu. De lulu vermoorden de Anunaki en steken hun huizen in brand. De Anunaki besluiten tot het creëren van een nieuw ras helpers, dit keer dna-gemodificeerde hagedissen. Deze worden uitgerust met wapens en moeten de Lulu verslaan. In het derde deel blijken de hagedissen van de Anunaki niet opgewassen tegen de Lulu. Het buitenaardse ras Anunaki ziet van verdere goudontginning af én keert terug, met daaronder de Anunaki-rebellenleider Ningal, naar hun thuisplaneet Nibiru

Surrealistische schilderijen

Op zijn website toont van Gheluwe een aantal van zijn surrealistische schilderijen. Ze hebben van Waldo titels als "men at work", "body and soul", "wicca", "vloed" en "vrouw in t rood" meegekregen. Geïnspireerd is hij door schilders als Salvador Dali (1904-1989), René Magritte (1898-1967), Max Ernst (1891-1976), Paul Delvaux (1897-1994), Carel Willink (1900-1983) en bovenal de Grieks-Italiaanse schilder Giorgio de Chirico (1888-1978). Al deze schilders behoren in meer of mindere mate tot de twintigste eeuwse surrealistische stroming in de schilderkunst. Favoriete schilder onderwerpen zijn bij hem het vrouwelijk naakt, in elkaar overvloeiende lichamen en buitenaardse landschappen. Op zijn site vermeldt Waldo dat hij gekozen heeft voor scherp realistisch werk om daarmee droomachtige situaties te kunnen creëren. Op dit moment schildert hij met verf. Hij begint met het aanbrengen van een grijze of ander monokleur op het doek. Daarna een aantal lagen doorschijnende kleuren. Hiermee brengt Waldo contrast, o.a. in de vorm van schaduwen, op het doek.