Rattenvanger van Inger Frimansson

Scandinavische thrillers kunnen we niet meer wegdenken in de bibliotheek of in onze boekenkasten. Het is immers een genre waar vooral de mensen uit het noorden goed in zijn. Ze zijn net dat tikkeltje anders dan verhalen die ergens anders in Europa zijn geschreven. De auteurs zien hun personages dan ook in een iets andere cultuur en omgeving. Dit maakt het zeker voor de lezers van hier boeiend. Wat weten we immers over die landen in het hoge noorden? Inger Frimansson schreef met Rattenvanger een sterk verhaal met karaktervolle personages. Ze raakt daarnaast een onderwerp aan dat vandaag de dag brandend actueel is. Ontrouw is er namelijk overal en in alle rangen en standen.

Verhaal

Titus en Rose

Titus Bruhn is een uitgever en heeft twee dochters (Julia en Jennifer) met zijn eerste vrouw. Hij wordt echter verlaten door haar en vindt opnieuw de liefde bij Rose. Rose heeft ook één zoon, Thomas. Die kwam er na een onenightstand met een Engelsman, maar de jonge moeder zocht nooit contact met de biologische vader. Samen vormen Titus, Rose en de drie kinderen een hecht gezin. Ze zijn gelukkig en trekken er regelmatig op uit met z'n vijven. Titus heeft een bloeiende uitgeverij en alles gaat hen voor de wind.

Titus en Inge

Op een dag leert Titus Inge kennen. Hij is helemaal van zijn melk. Inge heeft dit door en stilaan zoeken ze contact met elkaar. Al snel laait de passie hoog op en beginnen ze een affaire. Inge voelt zich daar eigenlijk helemaal niet goed bij, maar ze kan haar gevoelens niet zomaar aan de kant schuiven. Ze houdt van Titus en is niet van plan hem zo maar te laten gaan.
Titus besluit Rose in te lichten en van haar weg te gaan. Zijn twee dochters kunnen het nauwelijks geloven. Hun vader weet hoe het voelt om achtergelaten te worden en toch doet hij het na zoveel jaren zelf. Titus besluit een nieuw leven op te bouwen met Inge in een ander deel van de stad. Julia en Jennifer zullen echter nooit goed overweg kunnen met hun nieuwe stiefmoeder. Ze blijven Inge een hartenbreekster vinden en zien haar als de schuldige van de breuk tussen hun vader en Rose.

Rose en Inge

Wanneer Titus heel ernstig ziek wordt, wil de uitgever in het reine komen met zichzelf. Hij beseft maar al te goed dat hij Rose heel erg veel pijn heeft gedaan en wil dat op de een of andere manier nog goed maken. Titus probeert Rose te bereiken, maar zijn ex beantwoordt zijn telefoontjes niet. Daarom vraagt Titus aan Inge om Rose te bezoeken. Hij wil zijn tweede vrouw nog één keer zien voor hij sterft.
Inge ziet er helemaal tegenop, maar beseft dat ze niet kan ingaan tegen de laatste wil van haar man. Daarom trekt ze haar stoute schoenen aan en maakt de trip naar Rose. Daar echter aangekomen loopt het helemaal fout.

Als rat in de val

Inge krijgt een drankje aangeboden van Rose, maar het gesprek gaat niet van harte. Inge voelt zich schuldig en wil op dit moment eigenlijk veel liever thuis zijn. Wanneer ze haar glas in de keuken wil zetten, krijgt ze een rat in het oog. Inge schrikt zo hevig dat ze haar glas kapot gooit op het dier. Wat ze echter niet weet is dat Rose die diertjes als gezelschap houdt. Ze probeert ze tam te maken. In het geharrewar valt Inge in een open luik en Rose besluit haar niet zonder slag of stoot te laten gaan. Hoe langer Inge opgesloten blijft, hoe ongeruster Titus wordt.

De zoektocht naar Inge

Titus doet vanaf zijn ziekenbed al het mogelijke om Inge terug te vinden. Hij beseft dat er iets gebeurd moet zijn bij Rose. Wanneer zijn ex-vrouw aan zijn bed staat, vraagt hij of ze Inge heeft gezien. Rose dist echter een verhaal op dat Inge van plan was om op reis te vertrekken. Zou ze echt zo ver gaan om hem nu in de steek te laten? Titus kan het amper geloven. Toch is er niemand die een teken van leven van Inge krijgt. Tot er een brief bij hem in de bus valt...

Gegevens

• Uitgeverij: Anthos/Amsterdam
• ISBN: 978 90 414 1752 7
• Uitgegeven in: 2009
• Uitgegeven in het Nederlands: 2012
• Oorspronkelijke titel: Rattfangerskan
• Oorspronkelijke uitgever: Norstedts Förlag
• Omslagontwerp: Studio Jan de Boer