recensie

Boekrecensie: Alleen ik overleefde door Carmina Salcido

Het boek Alleen ik overleefde (2009) door Carmina Salcido vertelt over één van de bloederigste familiedrama’s ooit. Het is een waargebeurd verhaal. Carmina draagt nog steeds de littekens van de verwondingen die haar vader haar toebracht toen hij haar hals probeerde door te snijden. In dit boek vertelt zij haar aangrijpend levensverhaal. Vooral interessant is hoe het verder is gegaan met Carmina na het boek.

Gegevens

• Titel: Alleen ik overleefde
• Auteur: Carmina Salcido
• Jaar: 2009
• Oorspronkelijke titel: Not Lost Forever
• ISBN: 9789089900777

Het verhaal

Het verhaal is waargebeurd en wordt verteld door Carmina Salcido. Zij is de middelste dochter van Ramon en Angela Salcido. Op 14 april 1989 gebeurt er iets vreselijks. Bij Ramon Salcido slaan de stoppen door. Hij schiet zijn vrouw Angela dood. Voor haar twee jongere zussen en zijn schoonmoeder gebruikt hij een mes. Ook schiet hij zijn baas dood. Hij verdenkt hem ervan een affaire te hebben met zijn echtgenote Angela. Na dit bloedbad neemt hij zijn drie dochtertjes mee naar de plaatselijke vuilnisbelt. Daar snijdt hij ze alle drie de keel door. Hij laat Sophie van vier, Carmina van drie en Teresa van bijna twee daar voor dood achter. Dertig uur later worden hun lichamen gevonden. Carmina is wonderwel nog steeds in leven en schrijft jaren later dit boek over het drama in Sonoma Country, Californië. Na de gruwelmoorden wordt zij geadopteerd door mensen die deel uitmaken van dezelfde radicale separatistische katholieke beweging als die waar haar grootouders toe behoren. Dit op aanraden van haar opa. Ze vindt het vreselijk bij deze familie en ziet maar één kans om aan ze te ontsnappen. Ze gaat het klooster in. Via een klooster belandt ze uiteindelijk in een boot camp voor moeilijke meisjes. Weer een traumatische ervaring rijker. Na deze belevenis keert ze terug naar Californië waar ze door haar opa en ooms met open armen wordt ontvangen.

Mijn mening

Het aangrijpende levensverhaal van Carmina wordt goed neergezet, zonder dat ze verbitterd overkomt. Ze heeft aan de dag zelf nog zeer gedetailleerde herinneringen. Voor aanvullende informatie heeft ze contact opgenomen met mensen die haar ouders kenden. Vooral Patricia Rille, eigenaresse van de Santa Rosa kledingzaak en modelschool, waar Angela werkte heeft veel hiaten opgevuld. Ook heeft Carmina contact gezocht met Sheriff Dave Edmonds die destijds het onderzoek leidde. Zijn herinneringen worden ook gebruikt om hiaten in het verhaal op te vullen. In Carmina’s verhaal doorklinkt af en toe een nauwelijks onderdrukte woede. Woede die niet alleen gericht is tegen haar vader maar ook tegen het geloof van haar grootouders en van de mensen die haar uiteindelijk adopteerden. Haar geloof in God is overeind gebleven maar van deze kerk moet ze niets meer hebben. Deze ijzersterke dame laat haar karakter goed zien wanneer ze haar vader bezoekt in de Saint-Quentingevangenis. Hij wacht hier op zijn doodstraf en ze wil hem twintig jaar na dato terug zien om hem recht in de ogen te kunnen kijken. Helaas toont hij weinig berouw en sowieso weinig emotie. Hij voelt zich niet verantwoordelijk voor het drama. Het is de schuld van anderen. Carmina is klaar met hem en heeft geen problemen met de doodstraf die hem boven het hoofd hangt.

Het voorwoord verwoord hoe Carmina Salcido zelf over het drama denkt, ze ziet haar moeder, tantes, oma en zusjes duidelijk alleen als slachtoffer:
“Dit boek draag ik met veel warmte op aan de nagedachtenis van mijn lieve moeder Angela, die alleen maar vrijheid, liefde en geluk wilde. Ook aan mijn oma Louise, mijn zussen Sofia en Teresa en mijn lieve tantes Maria en Ruth. Jullie zitten allemaal voor altijd in mijn hart en mijn geest als deel van mijn ziel tot we weer verenigd zijn.
Carmina Salcido”

Doodstraf

Ramon Salcido zit sinds 2011 in de dodencel in de Saint-Quentingevangenis, net als minstens 14 anderen. Hij handelt anno 2012 binnen de muren van de gevangenis in drugs en geniet er groot aanzien. Zijn dochter vindt dit ronduit schandalig. Ze vindt dat het geld om deze mensen drie maaltijden per dag te serveren beter besteed kan worden aan maaltijden en onderdak voor de armen. “Een valse hond wordt immers ook afgemaakt wanneer hij mensen bijt dus dit is een rechtvaardige en humane straf.”, aldus Carmina. Deze uitspraken worden gekleurd door haar eigen sociale omstandigheden. Toen ze deze uitspraken deed was ze samen met haar één-jarig dochtertje Zophia (geboren in 2011, dochter van ex-vriend Matthew Inocencio) afhankelijk van staatshulp en voedselbonnen. Ze had moeite met het feit dat haar vader nog steeds volledig verzorgd werd terwijl zij niet wist waar ze de volgende maaltijd vandaan moest halen. De staat Californië besteedt momenteel 184 miljoen dollar per jaar aan de doodstrafgevallen.

Ramon Salcido is verantwoordelijk voor de dood van zeven mensen, namelijk:

• Ángela Salcido, 24, de vrouw van Ramon Salcido
• Sofía Salcido, 4, een dochter van Ramon Salcido
• Teresa Salcido, 1,een dochter van Ramon Salcido
• Marion Louise Richards, 47, de moeder van Angela Salcido
• Ruth Richards, 12, een zus van Angela Salcido
• Maria Richards, 8, een zus van Angela Salcido
• Tracey Toovey, 35, zijn baas in de Grand Cru wijnmakerij

Effecten op het leven van Carmina

Carmina is haar extreme jeugd nooit helemaal te boven gekomen. Ze heeft in haar leven vele verkeerde keuzes gemaakt. In 2014 werd haar dochtertje bij haar weg gehaald met het argument dat Carmina een extreem slecht beoordelingsvermogen heeft en het de vraag is of ze emotioneel en cognitief in staat is voor een kind te zorgen.