Boekrecensie: Bob de straatkat (een waargebeurd verhaal)
Een prachtig en waargebeurd verhaal over de vriendschap tussen straatmuzikant James Bowen en straatkat Bob. James kan amper voor zichzelf zorgen maar neemt toch de gewonde kat Bob onder zijn hoede. Ze laten allebei hun moeilijke levens achter zich. Het is een ontroerend boek over de liefde tussen een mens en een dier. James Bowen heeft zijn verhaal op papier gezet, het is vertaald naar het Nederlands door Ed van Eeden. In 2016 kwam de film A Street Cat Named Bob uit. Bob de straatkat is overleden op 15 juni 2020, hij is 14 jaar geworden.Gegevens van het boek
- Titel: Bob de straatkat
- Vertaling van: A streetcat named Bob
- Tekst: James Bowen
- Vertaald uit het Engels door: Ed van Eeden
- Uitgeverij: The House of Books
- Jaar: 2012
- Pagina’s: 222
- ISBN: 978 90 443 3744 0
- Harde kaft
- Genre: waargebeurd verhaal
- Prijs: rond 12 euro
James Bowen, schrijver
James is straatmuzikant en komt in de lente van 2007 straatkat Bob tegen. Ze maken samen heel veel mee. Agent Mary Pachnos komt op het idee dat James een boek kan schrijven over zijn vriendschap met Bob. Eerst vindt James het een absurd idee, maar met hulp van schrijver Gary Jenkins heeft hij alles op kunnen schrijven en er een geheel van kunnen maken.De kaft van het boek en de titelverklaring
- Op de voorkant van het boek een afbeelding van kat Bob. Een rode kater, hij draagt een blauw/grijze sjaal. In het boek lees je dat Bob tijdens optredens van zijn baasje in de hoes van de gitaar zit en dat zie je terug op de foto. Bob kijkt heel tevreden.
- De titel van het boek (Bob de straatkat) is niet moeilijk te verklaren. Samen met James, speelt de kat de hoofdrol in dit mooie boek.
Het verhaal
James woont in een flatje en redt zichzelf met het geld, wat hij verdient als straatmuzikant. Ondanks dat hij het moeilijk heeft, geestelijk en financieel, neemt hij kat Bob in huis. Hij heeft de gewonde kat gevonden in het trappenhuis van zijn flat en laat hem behandelen door een dierenarts.James beseft dat de straatkat hem wel eens snel kan verlaten, maar dat is het niet het geval. De band tussen de twee wordt steeds hechter. Kat Bob volgt James overal naar toe, ze zitten samen in de bus, in de metro. Het liefst zit Bob op de nek van zijn baasje en zo worden ze ook bekend in Londen.
James geeft Bob veel aandacht en liefde en ook andersom is dit het geval. De kat geeft James de moed om een aantal stappen te nemen die hij al lang heeft willen nemen. Mary Pachnos geeft James de tip om een boek over de vriendschap tussen mens en dier te schrijven.
De schrijfstijl
Het verhaal is in de ik-stijl geschreven en wel door de ogen van James Bowen. Ook veel informatie over Bob, hoe de kat zich beweegt, gedraagt. Je ziet de kat als het ware voor je en proeft het respect en de liefde tussen de twee.Twee fragmenten
Fragment 1Ooit heb ik ergens een beroemde uitspraak gelezen dat we iedere dag van ons leven een tweede kans krijgen. Die kans kunnen we grijpen, alleen doen we dat meestal niet. Ik heb het grootste deel van mijn leven gebruikt om die uitspraak te bevestigen. Ik kreeg een heleboel kansen, soms dagelijks. Heel lang heb ik er nooit een gegrepen, tot daar eindelijk, in het begin van de lente van 2007, verandering in kwam. Toen raakte ik bevriend met Bob. Nu ik erop terugkijk, denk ik dat het ook heel goed zijn tweede kans kan zijn geweest.
Fragment 2
Inmiddels was Bob wat gekalmeerd. Ik aaide hem over zijn kop. Hij had duidelijk nog last op de plek van de injectie, dus kwam ik niet in de buurt van zijn nek. Dan zou hij mijn arm hebben opengehaald. ‘Heb je het gehoord, Bob? Vanaf nu zijn we officieel familie.’ Ik weet zeker dat we meer bekijks hadden dan normaal toen we daarna door Islington liepen Ik had een grijns op mijn gezicht die breder was dan de Theems.
