recensie

Recensie "Eens een hardloper" van John L. Parker

Recensie van de hardlooproman "Eens een hardloper". Oorspronkelijk is het boek geschreven door John L. Parker als "Once a runner", maar ik heb de vertaalde versie ervan gelezen. Het boek is vertaald door Inge Pieters. ISBN: 9789029567657. Uitgeverij: De Arbeiderspers. "De beste roman ooit over hardlopen geschreven'', is de mening van het populaire Amerikaanse hardlooptijdschrijft Runner's World. Of ik dezelfde mening deel zal blijken uit de recensie. Ik zal niet te veel van de inhoud en afloop van het boek verklappen.

Waar gaat het boek over?

"Eens een hardloper" gaat over de talentvolle middenafstandsloper Quenton Cassidy. Hij is een atleet die de 1 mijl in minder dan vier minuten kan lopen. In het boek ervaren we hoe Quenton zijn sport beleeft en hoe hij zich door het atletiekseizoen heen beweegt. Het lijkt raar, maar Quenton beleeft weinig plezier aan het hardlopen op zich. Alleen uit geweldige prestaties in wedstrijden haalt Quenton zijn voldoening. Het is zijn onuitgesproken droom om ooit Olympisch kampioen te worden, net als zijn goede vriend Bruce Denton. Als Cassadamius, zo wordt Quenton door zijn huisgenoten genoemd, samen met zijn mede-studenten in opstand komt tegen een zootje bureaucratische regels (bijvoorbeeld: bakkenbaarden mogen niet onder de oorlel uitkomen) wordt hij van bovenaf als oproerkraaier bestempeld en levenslang geschorst van de Southeastern University. Heel sneu, aangezien hij zich eerst buiten de opstand wilde houden. Quenton moet verhuizen en Bruce heeft een huisje in de natuur, weg van alles en iedereen, waar Quenton mag intrekken. Het leven bestaat hier alleen nog maar uit hardlopen. Quenton voelt zich vaak eenzaam maar wil zo voort blijven leven omdat hij wil schitteren in wedstrijden.

Waar speelt het boek zich af?

Het boek speelt zich in het geheel af in Amerika. In het begin van het boek Noord-West Florida. Quenton woont in het Doobeyhuis, een studentenhuis van de Southeastern University, met alleen atletiekbeoefenaars. In het Doobeyhuis is het altijd een vrolijke bende, de studenten kunnen het goed met elkaar vinden en halen de grootste grappen en grollen met elkaar uit. Later verhuist Quenton naar een huisje in de natuur, waar hij helemaal alleen woont.

Mijn mening over het boek

Ik vond het boek "Eens een hardloper" een ontzettend leuk boek. Het boek beschreef heel duidelijk wat het is om een echte hardloper te zijn. Als Quenton weer een zware intervaltraining moest doen kon ik de pijn haast voelen die hij voelde. Het boek zit ook vol humor, vooral in het begin als Quenton nog in het Doobeyhuis woont. De grappen en grollen die daar verteld en uitgehaald worden zijn een welkome afwisseling in het verhaal over de geobsedeerde Quenton. En de spanning die in het boek regelmatig wordt opgebouwd als Cassidy weer richting een wedstrijd gaat is haast zenuwslopend. Ik heb het boek haast in een ruk uitgelezen, ook omdat het boek in een erg vlotte, makkelijke stijl is geschreven. Na het lezen van het boek heb ik direct een duurloop gedaan, na het lezen van het boek was ik erg gemotiveerd om te gaan lopen.

Een minpunt aan het boek vind ik dat er heel wat (verbasterd) gevloek in voorkomt. Zo gaat het er natuurlijk wel aan toe in bijvoorbeeld zo'n studentenhuis, maar ik stoorde me daar wel een beetje aan.

Al met al wil ik het boek zeker aanraden. Iedereen die werkelijk hardloper is moet dit boek een keer lezen!

De schrijver

John. L Parker is geboren in 1947 en legde zelf de mijl ook af binnen vier minuten. Hij trainde onder andere met Frank Shorter, olympisch kampioen op de marathon in Munchen, 1972. Het boek is voor een groot deel autobiografisch geschreven. Omdat John L. Parker zelf op heel hoog niveau heeft gelopen weet hij precies hoe de atletiekwereld en een hardloper in elkaar steken.