recensieBoekrecensie: De kleine Marianne (over adoptie)
Het boek De kleine Marianne gaat over een meisje van vier, ze is geadopteerd toen ze een half jaar oud was. Marianne is niet ziek of zielig, ze is juist gelukkig en woont met papa Joris en mama Annemiek op een boerderijtje. Nicky Clijsen, schrijfster van dit boek, heeft haar eigen verhaal (geromantiseerd) op papier gezet omdat er veel geschreven wordt over buitenlandse adoptie maar niet over Nederlandse geadopteerden. Het boek is geschikt voor kinderen tussen de vier en de tien jaar.
Gegevens van het boek
- Tekst: Nicky Clijsen
- Illustraties: Marthi Rentjes
- Uitgeverij: De Witte Uitgeverij
- Jaar: 2008
- Pagina’s: 60
- ISBN: 978 90 78809 09 8
- Genre: kinderboek
- Prijs: rond de 12 euro
Over de schijfster, Nicky Clijsen
Nicky Clijsen is geboren in 1971, direct na haar geboorte werd ze ter adoptie afgestaan door haar biologische moeder. Nicky heeft een half jaar in een kindertehuis gewoond, daarna kwam ze bij haar adoptieouders terecht. Toen ze twaalf was leerde ze haar biologische moeder kennen, ze bouwden een goede band op. Na de geboorte van haar derde kindje begint Nicky aan een opleiding tot psychodiagnostisch werkster. In 2008 studeert ze af op het onderwerp dyscalculie (een rekenstoornis). Nicky heeft zich door de jaren heen vaak ingezet voor geadopteerden. Ze heeft een paar jaar het secretariaat gevoerd van
stichting Möbius (inmiddels opgeheven), een stichting voor in Nederland geboren geadopteerden. In de periode dat ze zich voor Möbius inzette, werd het idee voor het boek De Kleine Marianne geboren.
Ze heeft haar eigen verhaal (geromantiseerd) op papier gezet omdat ze vond dat er wel veel geschreven werd over buitenlandse adoptie maar niet over Nederlandse geadopteerden.
Over de illustrator, Marthi Rentjes
Marthi Rentjes is geboren in 1943. Als kind was ze al dol op tekenen en lezen. Marti kwam in het onderwijs terecht net als haar ouders. Eigenlijk had ze het liefst illustrator geweest maar het komt er niet van. Pas als ze oma is, gaat haar wens in vervulling.
Het verhaal
Marianne van vier jaar is geadopteerd toen ze zes maanden oud was. Haar eerste mama was nog maar vijftien jaar toen Marianne in haar buik begon te groeien. De geboorte-mama van Marianne zat nog op school en woonde bij haar ouders. Ze hadden een groot gezin, dus een baby kon er echt niet meer bij. De geboorte-mama besloot om de baby een nieuwe papa en mama te geven. Eerst kwam Marianne in een heel groot huis waar allemaal baby’s woonden die net als Marianne wachtten op een nieuwe papa en mama. Joris en Annemiek mochten de papa en mama worden van Marianne. Door mensen op een groot kantoor was gekeken of ze wel goed genoeg voor een baby zouden kunnen zorgen. Mama Annemiek en papa Joris wonen op een boerderij, Marianne geniet van alle dieren. De eerste weken dat ze in haar nieuwe huis bij haar nieuwe ouders woont, komen er heel veel mensen langs om Marianne te leren kennen. Het lijkt wel kraamvisite, maar dan een half jaar later.
Mama Annemiek heef een vriendin Mirte, Mirthe heeft een hele mooie vijver met vissen, kikkers en eenden. Marianne mag twee eendjes uitzoeken, ze kunnen zwemmen in de vijver die papa Joris heeft gemaakt. Marianne ziet de eendjes als haar adoptiekindjes.
De tekst en de illustraties
Op de voorkant een mooie tekening van Marianne, samen met haar papa en mama zit ze rechtop in bed, een ontbijtje op de dekens. Daaronder een afbeelding van een ziekenhuiswiegje met daarin Marianne, haar naam staat erbij. Op de achterkant van het boekje kun je lezen dat het verhaal gaat over adoptie en dat het boek geschikt is voor kinderen tussen de vier en de tien jaar. In het boekje vind je heel veel illustraties, naast elkaar liggende pagina’s horen bij elkaar. Op de ene pagina alleen een grote illustratie, op de andere pagina tekst en een kleine tekening. De ene keer staat de tekst op de rechterpagina, de andere keer op de linkerpagina. Het zijn hele fijne tekeningen, alles is zwart omlijnd en ingekleurd met acrylverf mijns inziens. Bovenaan iedere pagina vind je twee balken, een lichtgele en een donkergroen, deze lijken aan te sporen om verder te gaan, boven de balken het paginanummer. Per keer ongeveer zeven regels tekst, het gaat om korte zinnen. Marianne zegt net als andere kleuters bepaalde woorden eerst verkeerd zoals geapporteerd in plaats van geadopteerd en esprex in plaats van expres. Verder mijns inziens geen moeilijke woorden.
Een fragment
Papa Joris en Mama Annemiek kunnen zelf
geen kinderen krijgen, had de dokter verteld.
Misschien als er een wonder zou gebeuren,
maar die gebeuren niet zo vaak.
In een groot kantoor in de grote stad hadden
mensen gekeken of Joris en Annemiek wel
papa en mama mochten worden.
Of ze wel goed genoeg voor een baby zouden
kunnen zorgen.
Mijn mening
Ik heb dit boek voorgelezen aan mijn zoon van net zes jaar, we vonden het beiden een mooi boek. Net als Marianne had hij moeite om het woord adoptie uit te spreken. Fijn om aan de hand van een boek uit te kunnen leggen wat adoptie inhoudt. Ik zoek altijd informatie op over de schrijver en de illustrator, ontroerend om te lezen op internet dat De kleine Marianne het verhaal is van Nicky Clijsen zelf. Een aanrader dit boek, door het verhaal maar ook door de prachtige illustraties van Marthi Rentjes.