recensieBoekbespreking: Op de tractor naar de Zuidpool
De Twentse theatermaakster en auteur Manon Ossevoort is de initiatiefneemster van deze wel zeer bijzondere reis. Deze tocht, die anno 2010 nog niet is voltooid, werd geboren uit een gedachtestroom die zich ging manifesteren in een droom. Een droom die werkelijkheid ging worden. In het boek neemt Manon de lezer mee op haar reis en maakt deze deelgenoot van haar belevenissen en de buitengewoon inspirerende verhalen van mensen die zij onderweg ontmoette.
Tijdens haar studie aan de theaterschool in Amsterdam besluit Manon Ossevoort een voorstelling te creëren over het realiseren van dromen. Deze voorstelling is het begin van een reis naar het 'einde van de wereld', namelijk de Zuidpool. Zij koos de tractor als vervoersmiddel omdat hij voor haar symbool staat voor kracht, humor en uithoudingsvermogen.
De combinatie van een jonge vrouw op een tractor bleek een groot succes. Manon Ossevoort is een gedreven jonge vrouw die erachter kwam dat je dromen moet doen! Dat je het niet bij dromen alleen moet laten. Ze trok met een tractor de wereld in met het doel dromen van andere mensen te verzamelen, te laten zien dat het onmogelijke mogelijk is, om andere mensen te inspireren en zelf geïnspireerd te worden.
Voorbereiding
Om haar droom te realiseren was er veel voorbereiding nodig. Manon had veel sponsors nodig om die reis te kunnen maken. Zo werd bijvoorbeeld haar tractor door het trekkerbedrijf Deutz gesponsord. Ook moest ze rekening met weersomstandigheden in de verschillende landen houden. Of me de wegen, ze kon niet zomaar op de snelweg met haar trekker. In diverse Afrikaanse landen moest ook rekening worden gehouden met gevaarlijke plaatsen vanwege oorlogsgevaar of rebellen.
Een rode draad op deze trektocht is de samenwerking en medewerking van organisaties als War Child en World Child. Deze zijn in vele landen vertegenwoordigd en fungeren soms voor Manon Ossevoort als een soort baken. Marco Borsato houdt contact met haar via sms'jes.
Start
In 2005 begon haar reis en wel op het Oerolfestival op Terschelling. Daar gaf ze haar theatervoorstelling: Doe, die zij ook gedurende haar reis op verschillende plaatsen en soms onder bizarre omstandigheden heeft gespeeld. Hiermee trok ze altijd de aandacht van de inheemse bevolking en wist velen te raken, van een glimlach tot een traan. Overal waar ze kwam trachtte ze dromen te verzamelen die ze meeneemt naar de Zuidpool om daar een sneeuwpop te maken die gevuld wordt met al die dromen.
Aanvankelijk ging Manon Ossevoort met een team en vervolgwagen op stap. Later ging ze alleen verder.
Overigens is vanuit Terschelling ooit eerder een bijzondere reis begonnen: de eerste Noordpoolexpeditie van Willem Barentz.
De reis
- Van Terschelling gaat Manon op weg naar België.
- Van België gaat het verder naar Frankrijk.
- Via de Franse Alpen komt ze Italië binnen.
- Van hieruit tuft ze verder naar voormalig Joegoslavië.
- In Kosovo komt ze haar vierpotige nieuwe reisgenoot tegen.
- Ze gaat terug naar Italie en van daaruit vertrekt ze met de boot naar Alexandrië in Egypte.
- Van Egypte trekt ze naar Soedan.
- Van Soedan gaat het verder naar Ethiopië.
- Hierna volgt Kenia.
- Van Kenia gaat het verder naar Oeganda.
Eind Augustus 2006 vliegt Manon voor een aantal weken terug naar Nederland om daarna haar reis te vervolgen. Ze heeft meer dan drie jaar door Afrika gezworven.
Op dit moment (September 2010) is Manon Ossevoort in Nederland en geeft lezingen. Volgens haar website heeft ze nog 180 lezingen te gaan voordat ze haar reis naar de Zuidpool kan voortzetten. Op haar site is veel meer informatie over haar en haar project te vinden.