recensie

De Kleine Prins: maatschappijkritiek verpakt als sprookje

Het sprookje van de Kleine Prins is steeds meer een begrip geworden. Bijna iedereen weet waar het over gaat, maar het aantal mensen dat het boek echt heeft gelezen, wordt steeds kleiner. Ook de film geraakt steeds meer in de vergeethoek. In dit artikel informatie over dit sprookje dat voor alle leeftijden en van alle tijden is. Het is maatschappijkritiek netjes verpakt als een sprookje.

Over de schrijver

Antoine de Saint-Exupéry (1900 - 1944) was een Franse beroepspiloot die vele piloten heeft geïnspireerd. Zijn beroemdste werk is "De Kleine Prins" waarvan vele afgeleiden bestaan zoals de film met Richard Kiley, Gene Wilder en Steven Warner.

Zijn dood is lang een groot mysterie geweest. In 1944 keerde hij niet terug na een verkenningsvlucht in de buurt van Marseille. Er werd geen lichaam gevonden en er was geen spoor meer van zijn vliegtuig. Men vermoedde dat zijn vliegtuig door Duitsers neergehaald was, maar een wanhoopsdaad werd niet uitgesloten. Pas in maart 2008 werd het mysterie opgelost: de 88-jarige Horst Rippert bekende dat hij in 1944 het toestel van de schrijver had neergehaald. Hij heeft lang spijt gehad van zijn daad omdat hij een grote fan was van Antione de Saint-Exupéry.

Over De Kleine Prins

Het verhaal gaat over een piloot die neerstort in de Sahara. Daar ontmoet de piloot een klein jongetje. Het jongetje blijkt een kleine prins te zijn die leeft op een asteroïde. Daar zorgde hij voor een mooie roos en onderhield een aantal vulkanen. Op een dag besloot hij weg te trekken. Zo kwam hij op een aantal planeten waar hij nogal opvallende persoonlijkheden ontmoette. Elke persoon stelt een volwassene voor met één of andere obsessie. De Kleine Prins begreep de obsessies niet en trok verder. Zo belandde hij op de aarde waar hij 2 dieren (de vos en de slang) en de piloot ontmoette.

Zeer bijzonder is het verhaal van de slang met de olifant in zijn buik en de schaap in een kist. Deze twee ideeën zijn een prachtig voorbeeld van creatief denken. Ook het verhaal over de roos blijft je altijd bij.

De film

De film is een zeer knappe musical. Om het verhaal vlotter te maken, zijn een aantal stukken veranderd, maar de essentie van het verhaal blijft herkenbaar. De muziek is prachtig en meeslepend en zelfs de lange solo-act van de slang blijft boeiend. Dit komt natuurlijk vooral door de sterke cast en de goede regie.

Maatschappijkritiek

Het centraal thema in het verhaal is het verlies van kinderlijke onschuld. Volwassenen zijn vergeten hoe het was om een kind te zijn en houden zich bezig met zinloze obsessies. Hierdoor verliezen ze de werkelijkheid uit het oog ("Alleen met het hart kun je goed zien. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar."). Kinderen voelen zich hierdoor vaak onbegrepen en proberen de wereld om zich heen te begrijpen door het stellen van allerlei vragen die volwassenen belachelijk vinden. Ook vergeten volwassenen vaak de waarde van dingen: sommige dingen lijken vanzelfsprekend terwijl ze stuk voor stuk uniek zijn.

Tot slot

Het is een prachtig verhaal voor alle leeftijden: kinderen voelen zich begrepen in een herkenbare fantasiewereld en volwassenen staan even stil bij hun innerlijk kind.