recensie

Asterix en de Picten: Een historische kijk op de Kelten

Eigenlijk zijn de verhalen in de stripreeks van Asterix en Obelix stuk voor stuk geschiedenislessen met een dikke, vette knipoog. De vaste lezers van de stripreeks hebben al les gehad over de Britten, de Grieken, de Gothen en vele andere volkeren. Ieder verhaal kan los van de anderen gelezen worden en is één grote mix van feiten en fictie, aangevuld met een grote dosis gezonde humor. In dit avontuur maakt de lezer kennis met de Picten, een volk dat woonachtig is in het noorden van Schotland.

inhoudsopgave

• Schrijvers
• Keltische invloeden
• De Picten
• Conclusie
• Gegevens stripboek

Spoiler alert

Hieronder volgt onder andere een gedeeltelijke beschrijving van het verhaal. Mocht je dit niet willen lezen, sla dit stuk dan over.

Schrijvers

Asterix en de Picten is het eerste verhaal dat niet geschreven is door de bedenkers van de twee striphelden. Dit waren Albert Uderzo en, de helaas overleden, Rene Goscinny. De teksten komen nu uit het hoofd van Jean-Yves Ferri en de tekeningen zijn gemaakt door Didier Conrad.

Het verhaal

In dit verhaal vinden de twee Amoricaanse striphelden de Pict MacAdam, bevroren in een klomp ijs, op het strand bij hun dorp. Amorica is tegenwoordig te vinden aan de Atlantische westkust van Frankrijk. De bekendste plaats in deze streek is Brest. Natuurlijk reizen zij samen met MacAdam terug naar het land van hun ongewone gast. Onderweg komen ze, zoals op al hun zeereizen, natuurlijk de piraten tegen. Samen met hun nieuwe vrienden verslaan Asterix en Obelix de gemene MacAber en zorgen ze ervoor dat er weer heel veel Romeinen flink last van hoofdpijn zullen hebben. Hoe Asterix en Obelix het ook dit keer weer voor elkaar krijgen om als glorieuze overwinnaars aan het banket te zitten kan de lezer zelf ondervinden op de laatste pagina's van het boek!

Keltische invloeden

Elke bladzijde in het stripverhaal zit bomvol met typische invloeden vanuit, zoals Obelix het noemt, Pictië. Voor de vaste lezer van de verhalen niets nieuws, voor de "Pictoloog" een leuke puzzel om alles eruit te halen en dit te vergelijken met de werkelijkheid. Zowel het hedendaagse als vroegere Schotland wordt volop in het verhaal beschreven. Dit begint al wanneer Asterix en Obelix de in het ijs bevroren MacAdam het dorp in brengen. De hoofden van Gallische dames worden op hol gebracht door de prachtige borstplaten en het "exotische rokje" van de Pict. Niet veel later lopen alle Gallische krijgers in het dorp er op dezelfde wijze bij, of ze dit nou willen of niet. De oude krijger Nestorix heeft zelfs een heuse Picten-tatoeage!

Wanneer de drie hoofdpersonen van het verhaal aankomen bij het meer Loch and Loll, de woonplaats van MacAdam, worden ze geholpen door een soort otter (opnieuw de woorden van Obelix). Aan het eind van het verhaal blijkt dat deze otter de verre voorvader is van de bij ons alom bekende Nessie, het monster van Loch Ness. Hier vinden we dan ook de "werkelijke" verklaring van de legende van het monster van Loch Ness.

De Picten

Gedurende het verhaal worden ook de verschillen tussen de Schotse clans uitgelegd. Dit doet de tekenaar door slim gebruik te maken van kleuren op de lichamen van de figuren. De Romeinen gaven deze Schotten de naam Picten, de letterlijke vertaling is namelijk "de geverfden".

Tijdens het verhaal corresponderen deze keuren ook nog met tekeningen op grote stenen die Asterix en Obelix tegenkomen tijdens hun tocht. Twee tekeningen springen er voor de oplettende lezer direct uit; de rond-er-om (tegenwoordig het teken voor de rotonde) is er volgens MacAdam om je achtervolgers om de tuin te leiden. De andere is het teken voor een viewpunt, een hooggelegen punt met een mooi uitzicht. Dit teken kom je tegenwoordig veel tegen op toeristische land- en wegenkaarten.

Tijdens de gezamenlijke maaltijd staat er zalmpastei op tafel. Daarnaast liggen er ook gevulde Pictische Hooglanderdarmen, een gerecht dat nu natuurlijk direct vergeleken kan worden met het hedendaagse gerecht haggis. Naast dit eten staat er een gemout gerstewater op tafel. Een naam wordt er niet gegeven door de schrijvers. Pas bij terugkomst in het dorp komt dit naar voren wanneer Obelix een ton, gevuld met dit nationale drankje, afgeeft aan dorpsgenoot Whiskix. Ook de alom bekende, typisch Schotse Highlandgames komen terug in het verhaal; Obelix geniet van een goed spelletje boomstamwerpen, zoals alleen hij dat kan!

Ook wat betreft de namen van de figuren die in de strip voor komen laat de auteur je lachspieren werken. De standaard naamgrappen met de Romeinen, volksteller Numerusclausus en Centurion Rienevaplus, worden afgewisseld met typisch Schots gerelateerde namen als MacLaxon, MacBribe, MacReel en MacArpool en MacChiato.

Conclusie

Alles bij elkaar genomen is het stripverhaal Asterix en de Picten een zeer vermakelijk verhaal voor de vast liefhebbers van de stripreeks. Daarnaast kunnen Pictologen deze strip als een geschiedenisles met een vette knipoog beschouwen!

Gegevens stripboek

• Titel: Asterix en de Picten
• Uitgever: Les éditions Albert René, Oktober 2013
• Auteurs: J-Y Ferri en D. Conrad
• Vertaling: Frits van der Heide,
• ISBN: 978-2-86497-269-3

Lees verder

• Parc Astérix; pretpark ten noorden van Parijs