recensie

Kinderboekrecensie: De prinses die droomde van aardbeien

Het boek 'De prinses die droomde van aardbeien' behoort tot de Hoe vertel ik het-reeks en gaat over een scheiding. Dit is een voor kinderen zeer ingrijpende gebeurtenis. Het verhaal in de vorm van een sprookje kan zorgen voor het bespreekbaar maken. Het is geschreven door Tineke Toet, de illustraties zijn gemaakt door Caroline van Pelt.

Gegevens van het boek De prinses die droomde van aardbeien

• Tekst: Tineke Toet
• Illustraties: Caroline van Pelt
• Drukker: Drukkerij Wilco
• Gepubliceerd: 2012
• Genre: kinderboek, prentenboek
• Aantal pagina’s: 32
• ISBN: 978 90 818933 0 5
• Geschikt voor: leeftijd vanaf vier jaar tot een jaar of acht

De reeks ‘Hoe vertel ik het’

Het is een serie van kinderboeken waarin door het voorlezen van een verhaal, in de vorm van een modern sprookje, moeilijke en gevoelig onderwerpen bespreekbaar kunnen worden gemaakt voor kinderen. Onderwerpen: scheiden, kinderen die moeilijk eten, kinderen die overgevoelig zijn, ouder met kanker, ouder die zonder werk komt te zitten, overleden kindje.

Over de schrijver, Tineke Toet

Tineke werd geboren in 1968 te Den Haag. Al heel jong schreef ze verhalen en vertelde ook verhaaltjes aan de andere kinderen in het gezin. Tineke werd psychiatrisch verpleegkundige maar bleef altijd verhalen schrijven. Na veertien jaar in de gezondheidszorg werkzaam te zijn geweest, ging ze de PABO doen en werd juf op de basisschool. Tineke was inmiddels gescheiden en was op zoek naar boekjes die een kind uitnodigen over zo’n moeilijk onderwerp als een scheiding. Haar jongste zoon bracht haar min of meer op het idee om het in de vorm van een sprookje te schrijven. Eerst wilde Tineke de illustraties zelf maken, maar dat lukte niet. Toen vond ze Caroline van Pelt. Tineke besloot om meer kinderboeken te schrijven over andere zaken die niet altijd gemakkelijk zijn om over te spreken. Moderne sprookjes met kastelen, prinsen, prinsessen.

Over de illustrator, Caroline van Pelt

Caroline werd geboren in 1978 te Boxtel. Ze ging naar de MTS en startte daarna een studie aan de Willem de Kooning academie in Rotterdam (richting illustratie). Vanaf 2002 is Caroline werkzaam als freelancer. Naast illustraties maken voor boeken, verkoopt ze ook canvas-schilderijen, kaarten en geboortekaarten.

Het verhaal

Er woonden eens een prins en een prinses in een prachtig kasteel op een heuvel aan de rand van een bos. Ze leerden voor koning en koningin en kregen een prinsje en een prinsesje. Maar ze leefden niet lang en gelukkig. De prinses wilde geen donker kasteel met luiken voor de kamer en ze wilde geen kroontje dragen. Ze miste de geuren en kleuren van bloemen en planten. Ze wilde aardbeien eten, ruiken, voelen.

De prins was klaar om koning te worden, hij praatte beschaafd, droeg keurige kleren. Hij wilde koning worden, de prinses wilde dingen doen met aardbeien. Ze wilden beiden iets anders en daarom wilden ze scheiden. De koning en de koningin vonden het maar raar en vroegen hoe het dan verder moest met het kleine prinsje en prinsesje. De prinses en prins vertelden dat ze dicht bij elkaar bleven wonen en dat de kinderen de ene week bij de een en de andere week bij de ander zou wonen. Dat lukte goed en de prins werd verliefd op een deftige dame en de prinses op de boswachter. En ze leefden allemaal nog lang en …

De tekst en de illustraties

Op de voorkant van het boek zie je de prinses zoals ze eruit ziet aan het einde van het boek. Ze zit op een schommel, naast haar schommelt een vogeltje in een kroontje. In grote roze letters: De prinses die droomde van aardbeien. In een wit vlak de naam van de serie (Hoe vertel ik het-reeks). Op de schutbladen vind je heel veel aardbeien met gezichtjes. De tekeningen in het boek zijn collageachtige kleurenillustraties. Heel veel details, een plezier voor het oog. De tekst staat in de tekeningen, de letters hebben verschillende kleuren: wit, zwart of rood. Het gaat om korte zinnen, die een kleuter goed kan volgen.

Twee fragmenten uit het boek

Ze kon geen kant op in het donkere kasteel met hoge torens.
Ze verdwaalde in de gangen, werd duizelig van al die wenteltrappen.
Ze miste de geuren en kleuren van bloemen en planten.
Ze wilde eigenlijk een broek aan en haar lange haren afknippen.

De volgende dag haalde ze met haar bakfiets het prinsje en prinsesje op.
De koffer met kleertjes zette ze naast hen in de bak.
‘Dag papa, tot volgende week’, zeiden het prinsje en prinsesje
en gaven de prins een dikke zoen. De prins voelde zich verdrietig.
Maar hij wist ook dat het goed was zo. De prinses was gelukkig
in haar huisje en hij was gelukkig in zijn grote kasteel.

Mijn mening over De prinses die droomde van aardbeien

Wat een goed idee om een toch moeilijk thema te verpakken in een sprookje. De boodschap zal duidelijk doorkomen bij een kind, maar het sprookje zorgt voor een fijne sfeer. De tekst is goed te volgen voor een jong kind en de illustraties zijn een plezier om naar te kijken. Tekst en illustraties vormen een prima aanvulling op elkaar. Een aanrader.