recensieAntonio aan het eind van de aarde, kleiner en kleiner
Heimwee is een gevoel wat moeilijk te omschrijven is. Ook als je het leuk hebt op een logeeradres kun je er last van krijgen. Antonio gaat logeren bij zijn oma, door heimwee wordt hij steeds kleiner. Het is een boek met fantasievolle tekeningen in kleur. Geschikt voor kinderen vanaf een jaar of vijf.
Gegevens van het boek Antonio aan het eind van de aarde, kleiner en kleiner
- Oorspronkelijke titel: Antonio on the other side of the world, getting smaller
- Schrijver: Malachy Doyle
- Vertaald uit het Engels door: Edward van de Vendel
- Illustraties Carll Cneut
- Uitgeverij: De Eenhoorn (Nederlandse uitgave)
- Gepubliceerd: 2003 (Engelse en Nederlandse uitgave)
- Genre: kinderboek, prentenboek
- Aantal pagina’s: 26
- ISBN: 90 5838 195 1
- Geschikt voor: kinderen vanaf vijf jaar
Over de schrijver, Malachy Doyle
Malachy (vernoemd naar een plaatselijke heilige) werd geboren in Noord-Ierland in 1954. Hij ging naar een middelbare school in Belfast en daarna naar Bolton, Lancashire, hij volgde hier een studie psychologie. Malachy heeft onder andere in de reclamewereld gewerkt, administratief medewerker, adjunct-hoofd bij een school. Toen hij al een gezin had begon hij met het schrijven van kinderboeken, nu schrijft hij full-time. Zijn boeken zijn verkrijgbaar in elf verschillende talen.
Over de illustrator, Carll Cneut
Carll is geboren in 1969 in Roeselare. Hij volgde de studie Grafisch Vormgeving aan een instituut in Gent. In 1996 verscheen het eerste boek waar hij de illustraties voor gemaakt had: Varkentjes van marsepein. De boeken van Carll vallen vaak in de prijzen zoals bijvoorbeeld Het geheim van de kleel van de nachtegaal. Dit boek kreeg in Nederland de Woutertje Pieterse Prijs (2009). De tekeningen van Carll staan erom bekend dat ze nooit helemaal af zijn, een kind kan de tekeningen aanvullen met de eigen verbeelding.
Het verhaal
Antonio gaat bij zijn oma (lieve Grootje) logeren aan het andere eind van de aarde. Ze hebben het zeer gezellig met elkaar en doen leuke dingen zoals varen in een bootje en smijten van boterhammen naar de zeebeesten. Na een week kan Antonio niet meer bij de roeispanen van de boot, hij wordt kleiner. Nog een week later kun je Antonio bijna niet meer zien zitten in de boot. Antonio mist zijn moeder en oma vindt het tijd voor haar kleinzoon om naar huis te gaan. Ze geeft hem een rugzak vol met broodjes met jam mee. Antonio is zeer klein geworden inmiddels maar toch weet hij werk te vinden als scheepsjongen. Uiteindelijk weet hij op een paard, gekregen van een cowboy, zijn moeder te vinden. Door veel liefde en lekker eten wordt Antonio weer groter.
Tekst en illustraties
Op de voorkant zie je een klein jongetje dat op een reddingsband zit samen met twee grote vogels. De lange titel begint met grote letters, die steeds kleiner worden. De tekeningen in het boek zijn royaal van formaat, de meeste illustraties beslaan een dubbele pagina. Maar je vindt ook wat kleine tekeningen in het boek. Ze zijn kleurrijk en fantasievol, de zeebeesten zijn bijvoorbeeld erg leuk om te zien. Een soort vrolijke monsters. De tekst staat in de tekeningen maar wel op een rustige achtergrond. Lange en korte zinnen, de doelgroep zal de tekst goed kunnen volgen. Antonio herhaalt in het verhaal bepaalde zinnen (over dat hij naar huis gaat, naar zijn mammie) en die staan cursief gedrukt.
Twee fragmenten uit het boek
Fragment 1
Antonio stapte van de trein en zag een cowboy,
die afsteeg na een moeilijk zadeldagje.
'Meneer,' zei Antoniootje,
'mag ik een ritje maken op uw paard?
Ik ben op weg naar huis. Naar mijn eigen mammie thuis.'
'Voor een cowboy ben je behoorlijk klein,'
zei de man terwijl hij naar beneden tuurde,
'maar mijn paard mag je lenen als je wilt.
Het is te levendig voor mij.'
Fragment 2
Ze gaf hem knuffels en kusjes, ze
zette hem op haar knie en zei:
'Wat heerlijk dat je terug bent,
kind, maar wat vetmesterij kan
geen kwaad.'
Mijn mening
Heimwee is zo moeilijk te omschrijven, maar in dit boekje wordt dit gevoel op een mooie manier bespreekbaar gemaakt. Ook al heeft Antonio het heel erg naar zijn zin bij zijn oma, toch verlangt hij naar zijn moeder. Vaak wordt een kind stiller en verdrietig, bij Antonio laat de heimwee zich op een andere manier zien, hij wordt steeds kleiner. Eigenlijk stelt de oma heel nuchter vast dat het tijd is voor Antonio om naar huis te gaan. Onderweg naar zijn moeder beleeft hij nog wat avonturen en komt uiteindelijk op een paard van een cowboy bij zijn moeder aan. In het boek herhaalt Antonio dat hij op weg is naar zijn mammie, deze herhaling zal zeker in de smaak vallen bij de doelgroep. Het verhaal kent een leuke afloop met knuffels en lekker eten. Ook al woont lieve Grootje aan het andere eind van de wereld, op de laatste bladzijde van het boek zie je Antonio op het dak van zijn huis zitten, terwijl hij zwaait naar zijn oma. Oma is groot afgebeeld en vanaf haar eilandje zwaait ze terug naar Antonio.
Lees verder