Ikebana: Japanse bloemschikkunst met een spiritueel tintje
Ikebana. Een creatieve Japanse bloemschikkunst met een duidelijk spiritueel tintje. Beoefenaars zijn zowel blij met de kans om het accent even van dat altijd zo drukke hoofd naar je handen te kunnen verleggen, als met het spirituele aspect. Ikebana is geen haastklusje, maar, zoals een Japanse wijze het zo mooi zei, 'een compositie van de dialoog tussen bloemen en mensen.'
Eens een heel andere hobby proberen? Eén die creativiteit combineert met een subtiel spiritueel tintje? Probeer Ikebana! Het woord ‘Ikebana’ is samengesteld uit twee Japanse woorden: ‘ikeru’, wat staat voor (weer) tot leven wekken, en ‘bana’ voor bloem. Deze bloemschikkunst kwam in de vroege middeleeuwen naar Japan vanuit China, waar ikebana een boeddhistische uiting was van liefde voor de harmonie en schoonheid van de natuur. Uit ikebana zijn verschillende scholen ontstaan. De natuurlijke elementen zijn belangrijk, maar het gaat voor alles om een wisselwerking. “Ikebana is een compositie van de dialoog tussen bloemen en mensen”, zei de wijze Sofu Teshigahara.
Vaste lijnen en creatieve invulling
Bij het beoefenen van Ikebana staat in elk geval het gebruik van twee elementen vast, namelijk aarde (‘hika’) en hemel (‘shin’). Het derde element, de mens (‘soe’), is niet verplicht. Deze elementen worden bijvoorbeeld vertegenwoordigd door een bloem of tak en geschikt in een eigen vaste lijn van 15, 40 of 75 graden. Vanuit die opzet krijgt je creativiteit min of meer de vrije loop. Sommige scholen staan bijvoorbeeld gebruik van niet-natuurlijke materialen toe, andere niet.
Priesters en zen-beoefenaars
Ikebana ontstond dankzij priesters die de offergaven in de tempel kunstig schikten. Nu zijn er zen-beoefenaars die zich via ikebana vanuit het hart verbinden aan de natuur en de schepping. Maar ook heeft de kunst beoefenaars vanwege de pure schoonheid. Eerst vonden de bloemschikkingen een plek in de Japanse gastenkamer, nu zijn de stukken bijna overal: thuis, in winkels en bedrijven.
Waar naartoe voor Ikebana?
Sinds de jaren zestig zijn er Nederlandse ikebana-scholen. Er is de klassieke Ikenobo-school, en scholen die daaruit voortkwamen: Ohara, Sogetsu en Ichiyo. Een overkoepelende organisatie is de Nederlandse Ikebana Vereniging. Via deze vereniging kun je op zoek naar informatie, evenementen, tentoonstellingen en workshops.
Esther van de Brug-Hoogland beoefent Ikebana:
"Heel mooi aan ikebana is de eerbied voor de natuur. Ik ben gek op strakke en gebogen lijnen in natuurlijke materialen, een gat in een boomblad of bijzondere onregelmatigheid in een bloem. Je kunt eigenlijk alles gebruiken, ook als het zogenaamd ‘lelijk’ is. Daardoor ga je inzien dat alles wat de natuur maakt, goed is. Je schikt met bloemen en planten maar ook met ruimte, je zoekt harmonie. Elk onderdeel komt zo goed mogelijk tot haar recht. Balans is belangrijk. Soms letterlijk, als je een bamboestengel snijdt en plaatst, soms figuurlijk als een zijtak het geheel in de weg zit. Als ergens onbalans zit, mist een schikking rust. Je zoekt altijd naar evenwicht. Opvallend, want dat is ook een rode draad in mijn leven. Als moeder van drie kinderen heb ik thuis weinig echte rust. Die vind ik wel op les. Ikebana vraagt absolute concentratie. Ik kom altijd heel blij thuis. Ik denk niet dat ik ooit op ikebana uitgekeken raak, je kunt er altijd mee doorgaan. Het vraagt dan ook wel iets van je. Tijd, aandacht, innerlijke drang en de wil jezelf te blijven ontwikkelen. Je manier van kijken wordt steeds aandachtiger en gedetailleerder. De natuur heeft oneindig veel vormen en kleuren.”