recensie

Boekrecensie: Drie stukjes nacht

Drie stukjes nacht (oorspronkelijke titel: Trois petits morceaux de nuit) is een verhaal over doorzettingsvermogen en onvoorwaardelijke liefde. Het is geschreven door Rose-Marie Vassallo en de illustraties zijn gemaakt door Godelaine de Rosamel. Een boek om voor te lezen aan kinderen vanaf een jaar of vier.

Gegevens van het boek Drie stukjes nacht

• Oorspronkelijke titel: Trois petits morceaux de nuit
• Tekst: Rose-Marie Vassallo
• Vertaald uit het Frans door: Lieke van Duin
• Illustraties: Godeleine de Rosamel
• Uitgeverij: Mercis Publishing-Allasso
• Gepubliceerd: 2006
• Genre: kinderboek/prentenboek
• Aantal pagina’s: 34
• ISBN: 978 90 5647 118 7
• Geschikt voor: kinderen vanaf vier/vijf jaar

Over de schrijver, Rose-Marie Vassallo

Rose-Marie Vassallo is geboren in 1946 te Niort. In eerste instantie wilde ze in de reclamewereld gaan werken. Kinderboeken schreef ze eerst onder een pseudoniem. Sinds 1976 is ze vertaler Engels en heeft al meer dan 350 boeken vertaald, voornamelijk kinderboeken, maar ook romans, essays en boeken over tuinieren.

Over de illustrator, Godeleine de Rosamel

Godeleine is geboren in het noorden van Frankrijk in 1968. Ze studeerde kunst aan Ecole de Recherche Graphique in Brussel met de intentie om grafisch designer te worden. Vier jaar later studeerde ze af met een diploma fotografie maar startte een carrière als illustrator en schilder. Ze werkte meer dan tien jaar in Parijs en ging daarna (2001) in Los Angeles wonen met haar man (uit Californië). Godeleine heeft al heel veel kinderboeken geïllustreerd. Veel van deze boeken zijn vertaald en gepubliceerd in Nederland, Spanje, Griekenland, Turkije, China en de Verenigde Staten. Godeleine schrijft ook verhalen, haar inspiratie haalt ze uit haar familie.

Het verhaal Drie stukjes nacht

Op een avond vallen er drie stukjes nacht uit de lucht. Ze zijn donker en kaal, weten niet waar ze zijn en hebben honger. Een muis die langs loopt begrijpt net als alle moeders op aarde dat de kleintjes honger hebben. Maar wat zijn het voor baby’s? De muis gaat samen met de stukjes nacht op zoek naar hun ouders.

Maar niemand is de kleintjes kwijt en niemand vindt ze leuk. De mol, de spitsmuis, de nachtegaal en de Vlaamse gaai vinden het maar lelijkerds en misbaksels. Mevrouw Muis legt uit dat baby’s bijna nooit mooi zijn. Ze moeten eerst geknuffeld worden voordat ze ergens op gaan lijken. Maar de andere dieren blijven schreeuwen.

Mevrouw Muis draagt ze naar haar huis. Het leven is ingewikkeld maar er is altijd wel een oplossing. Ze besluit de kleintjes zelf groot te brengen. Eerst zoekt ze uit wat de diertjes lusten. Geen graankorrels, noten of oud brood maar wel vinden ze larven lekker. Alles wordt nog ingewikkelder als ze vleugels krijgen en mevrouw Muis zelf niet van de grond kan komen. Gelukkig krijgt ze hulp van de zwaluw, de kleintjes krijgen vliegles. Na een paar lessen meldt de zwaluw dat ze overdag gapen en ’s nachts niet meer stil te krijgen zijn. Van de nachtzwaluw leren ze hoe ze in volle vaart vliegen, muggen en muskieten kunnen vangen.

Als de zomer voorbij is trekt de nachtzwaluw naar het zuiden. Omdat mevrouw Muis niet mee kan, gaan de kleintjes ook niet. Als het koud wordt, wikkelen ze zich in hun vleugels. Mevrouw Muis is bang dat de kat ze zal opeten en hangt de kleintjes met hun haakpootjes aan een hanenbalk. Als de winter voorbij is, vouwen de beestjes hun vleugels open en vliegen de nacht in.

De tekst en de illustraties

Op de voorkaft een witte muis die op de grond zit en naar de sterren kijkt. In grote letters, ieder woord in een andere kleur, de titel (Drie stukjes nacht). Om deze woorden heen zie je drie sterren. Naast de muis staan de namen van de schrijver en de illustrator, bij beide namen een ster. De afbeelding loopt door op de achterkant van het boek, in een witte cirkel staat in het kort waar het verhaal over gaat. Onder de cirkel zijn drie sterren afgebeeld. De schutbladen van het boek zijn rood, op het eerste schutblad staat niets afgebeeld, op het laatste schutblad heel veel vleermuisjes. Nog voor het verhaal begint een afbeelding van drie vleermuizen, eigenlijk geeft deze tekening het plot een beetje weg. Op de eerste bladzijde komt de witte cirkel terug, daarnaast zijn de drie stukjes nacht afgebeeld, langwerpig bruin/groen met zeer grote ogen. Op iedere volgende tekening zie je de beestjes veranderen, je ziet oortjes, vleugels enzovoort. Alle dieren die in het verhaal voorkomen zijn royaal afgebeeld en goed herkenbaar. De illustrator heeft warme kleuren gebruikt. Bij iedere afbeelding tref je tekst aan, het zijn korte zinnen die prettig zijn om voor te lezen. De zin Wat is het leven ingewikkeld, maar er is altijd wel een oplossing, komt verschillende keren voor in het verhaal, dit is geen zin die kinderen zullen gebruiken. Maar verder is de tekst goed te volgen voor een kind van vijf/zes jaar. De tekst is gedrukt in een zwarte letter, ook als de tekst in de illustratie is geplaatst is deze uitstekend te lezen.

Een fragment uit het boek

‘Oh la la’, zuchtte mevrouw Muis.
‘Wat is het leven ingewikkeld.
Maar er is altijd wel weer een oplossing.’
Ze gaf elk van de kleintjes een lange lik
en droeg ze naar haar huis.
Ze zou ze zelf wel grootbrengen.

Mijn mening over Drie stukjes nacht

Wat een leuk en mooi verhaal. Mevrouw Muis is zo lief voor de stukjes nacht die vleermuizen blijken te zijn. Het is een verhaal over doorzettingsvermogen en onvoorwaardelijke liefde maar ook een prachtig fantasieverhaal over hoe vleermuizen geboren worden.