recensie

Boekrecensie: Ik ben een pleegkind

Het boek Ik ben een pleegkind gaat over Lorenzo die tijdelijk in een pleeggezin woont omdat het niet goed gaat met zijn moeder. Lorenzo is zes jaar en mist zijn moeder, zijn broer en zijn hond. Gelukkig lukt het hem om zijn eigen plekje te vinden bij Mieke, Tom en hun kinderen Claartje en Corneeltje. Na het verhaal vind je een bijsluiter: tips voor ouders, leerkrachten en opvoeders. Het boek is geschikt voor kinderen vanaf vijf/zes jaar.

Gegevens van het boek Ik ben een pleegkind

• Tekst: Kristien Dieltiens
• Illustraties: Marijke Klompmaker
• Uitgeverij: Clavis
• Gepubliceerd: 2008
• Genre: kinderboek/prentenboek
• Aantal pagina’s: ISBN: 978 90 448 0947 3
• Geschikt voor: kinderen vanaf vijf/zes jaar

Het verhaal Ik ben een pleegkind

Lorenzo is terechtgekomen bij mama Mieke, papa Tom en hun kinderen Claartje en Corneeltje omdat zijn moeder ziek is en niet voor hem en zijn broer kan zorgen. Lorenzo vindt het erg moeilijk, het lijkt wel alsof hij een slotje in zijn keel heeft. Hij woont hier niet, hij is hier omdat dat moet van een mevrouw van wie hij de naam is vergeten. Lorenzo heeft honger maar wil niet eten, thuis is alles lekkerder. Hij mist zijn moeder en zijn hond Spike.

Lorenzo moet wennen aan zijn slaapkamer, het ruikt anders dan thuis en alles is zo netjes opgeruimd. Hij wil niet dat alles op zijn plaats staat en gooit de knuffels onder het bed. Zelf kruipt hij er ook onder. Claartje komt hem een kommetje chocomousse brengen. Claartje gaat met poppetjes en speelgoeddieren spelen en Lorenzo doet mee. Claartje wil later mama of dierendokter worden. Lorenzo het liefst voetballer maar dat zegt hij niet. Hij kan hier toch niet oefenen, de tuin is te klein en de vader van Claartje kijkt nooit naar sport op de televisie. Claartje zegt dat hij maar papa moet worden als hij het niet weet, dit vindt Lorenzo een vervelend onderwerp, zijn echte papa heeft hij nooit gekend en Steve, de vriend van zijn moeder is weggegaan. Hij vindt Claartje plotseling stom, hij schopt en raakt de enkel van Claartje. Gelukkig krijgt hij geen slaag, zoals Steve zou hebben gedaan. Claartje vraagt hem of hij haar geen pijn meer wil doen. Later zingen ze samen en eten ze frieten met hamburgers.

Lorenzo gaat naar een nieuwe school, met een nieuwe meester en nieuwe kinderen, alleen Claartje kent hij. Er zit nog een meisje in de klas dat bij een pleeggezin woont. Jordan, zijn broer van dertien kon helaas niet naar een pleeggezin, hij is voor een tijdje naar een tehuis. Dan wordt Lorenzo zeven jaar, zijn moeder heeft beloofd om die middag op visite te komen, maar ze komt niet, dat is een zeer grote teleurstelling voor Lorenzo. Hij krijgt van Claartje een knuffelhond, ze hoopt dat hij op Spike lijkt. Maar geen enkele knuffelhond lijkt op Spike en Lorenzo lijkt niet blij met het cadeau. ’s Avonds moet Lorenzo vreselijk huilen omdat zijn moeder niet is geweest, hij geeft iedereen de schuld. De volgende dag leest Lorenzo het kaartje wat hij op zijn verjaardag heeft gekregen van papa Tom. Ze gaan naar een voetbalwedstrijd in Brugge. Het wordt een fantastische middag en na afloop gaan ze tot grote verrassing van Lorenzo zijn hond ophalen bij de buren van zijn moeder.

De tekst en de illustraties

• Op de voorkaft zie je onder de titel Ik ben een pleegkind een afbeelding van Lorenzo. Hij draagt een rugtas en nog een paar andere tassen. Hij kijkt niet vrolijk en ziet er wat verloren uit. Op de achtergrond enkele kindertekening en een afbeelding van de leden van het gezin waar hij naar toe gaat. Achterop het boek vind je uitleg over de inhoud en drie kleine tekeningen die je ook terugvindt in het boek. De illustraties in het boek staan op een witte achtergrond, ze zijn verschillend van formaat. De illustrator heeft gebruik gemaakt van waterverf in frisse kleuren. Alleen voor de illustratie waarop Lorenzo onder het bed ligt is gebruik gemaakt van wat grauwere kleuren. Lorenzo heeft het moeilijk en dat kun je ook terugzien op de tekeningen. Als zijn moeder een keer belt zie je een vrolijk gezicht en ook als hij geniet van het begin van zijn verjaardag. Als zijn moeder niet komt, keert zijn verdrietige gezicht weer terug.
• In dit boek redelijk veel tekst, ongeveer twintig regels per illustratie. Lange en korte zinnen wisselen elkaar af. De tekst zal goed te volgen zijn voor kinderen vanaf een jaar of zes. De tekst staat buiten de tekeningen op de witte achtergrond.

Extra informatie achterin het boek/bijsluiter

Na het verhaal om voor te lezen volgen er twee pagina’s met tips voor ouders leerkrachten en opvoeders.
De onderwerpen die aan bod komen:

• Een korte samenvatting van het verhaal.
• Wat is een pleegkind? Een kind wordt pleegkind als de ouders er tijdelijk niet voor kunnen zorgen en het in een ander gezin gaat wonen. Een pleegkind is dus een gewoon kind dat tijdelijk in een ander gezin opgroeit. Maar als het kind thuis veel problemen heeft meegemaakt dan kan het moeite hebben om zich als een gewoon kind te gedragen. De start van een pleegzorgsituatie is een zeer ingrijpende gebeurtenis voor een kind, indien mogelijk wordt het kind goed voorbereid op de plaatsing in een pleeggezin. Maar soms is die gelegenheid er niet, dit is het geval in het verhaal van Lorenzo.
• Een pleegkind krijgt te maken met hulpverleners die beslissingen nemen in het belang van het kind. Het is een ingewikkelde en soms onduidelijke situatie, een kind weet niet goed waar hij of zij aan toe is. Dit kan heel beangstigend zijn. Lorenzo ervaart dit gevoel als een slotje in zijn keel. De onverbrekelijke band tussen het pleegkind en zijn ouders is uitgangspunt bij een pleegzorgplaatsing. Mieke en Tom geven Lorenzo de ruimte om over zijn gevoelens te praten.
• Het evenwicht in een gezin raakt tijdelijk verstoord door de komst van een pleegkind. Lorenzo reageert in eerste instantie heel anders op de aandacht van Mieke en Tom dan hun eigen kinderen. Het is voor de leden van het gezin een zoeken naar een goede manier hoe om te gaan met Lorenzo. Het kost vaak veel tijd en geduld om aan elkaar te wennen.
• Websites: www. pleegzorg.be en www.pleegzorg.nl.

Na de bijsluiter volgen er:

• Een briefkaart van de mama van Lorenzo aan Lorenzo.
• Een brief van Mieke aan haar ouders.
• Een brief van Kristien Dieltiens (auteur) aan de lezers over haar eigen pleegkind.