recensie

Recensie: Renate Dorrestein – Mijn zoon heeft een seksleven

Hoe ga je om met het feit dat je zoon heeft een seksleven heeft, je dochter gek is op een veel te oude man, je je man verdenkt van overspel en hij jou van hetzelfde en als klap op de vuurpijl je moeder langzaam aan dement wordt? Het overkomt Heleen, een vrouw van middelbare leeftijd en vol in de overgang. Let op: bevat spoilers!

• Auteur: Renate Dorrestein
• Titel:Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor
• Uitgever: Pandora / Uitgeverij Contact
• Jaar: 2006
• Illustraties: Peter Vos
• Blz.: 303
• ISBN: 978-90-254-3023-8

Het verhaal

Heleen is een vrouw van middelbare leeftijd. Op het eerste gezicht heeft ze haar zaakjes goed voor elkaar. Ze is getrouwd met Peter en heeft twee kinderen, zoon Storm van 17 en dochter Lizzy van 13/14. Samen met Peter heeft een bedrijf dat Helleborussen en andere winterbloeiende planten kweekt. Haar zus Francien woont met haar vriendin Nell in Amerika waar ze een stoeterij runnen. Heleens moeder woont zelfstandig in Nieuwegein.

Het verhaal neemt ons mee in een periode in het leven van Heleen waar ze zich absoluut niet prettig voelt. Haar moeder krijgt een herseninfarct en wordt compleet afhankelijk van zorginstellingen. Omdat zus Francien in Amerika woont komt alle organisatie voor de zorg op Heleen neer. Het is haar een zware last omdat ze nooit echt dik met haar moeder is geweest. Haar moeder was een sterke vrouw met een eigen wil en is van het ene op het andere moment veranderd in een kasplantje dat amper nog kan praten en compleet is overgeleverd aan de zorg. In het verpleegtehuis waar ze terecht komt, komt ze ook nog ten val waardoor ze haar heup breekt. In het verpleegtehuis komt aan het licht dat Heleens moeder nooit meer de oude zal worden. Heleen en Peter vragen zich af of ze haar moeder in huis zouden moeten nemen. Heleen wil dat absoluut niet.

Ondertussen gebeurt er in het gezin ook veel. Heleen heeft door de overgang last van opvliegers en een dr. v. (droge vagina). Daardoor heeft ze totaal geen zin in seks met Peter. Ze vraagt zichzelf af of Peter een ander heeft omdat hij zo verdacht vrolijk is de laatste tijd. Echter denk Peter juist dat Heleen overspelig is door haar grote afwezigheid.

Dochter Lizzy alleen maar in het plaatselijke asiel te vinden waar ze zorgt voor de dieren maar vooral komt voor Arend, de eigenaar van het asiel. Heleen is hier helemaal niet blij mee omdat Arend al wat ouders is en zelfs getrouwd is en kinderen heeft. Lizzy heeft hierover ook contact met Storm, die aan het fietsen is in Australië. Van Lizzy hoort Heleen dat Storm een vriendinnetje heeft daar.

Wanneer Lizzy jarig is heeft Heleen een hoop mensen uit het dorp uitgenodigd. Ook Arend komt, waar Heleen niet op had gerekend. Dan wordt haar ineens alles teveel. In een vlaag van verstandsverbijstering gooit ze een schaaltje dipsaus naar het hoofd van Arend. Pas op dat moment ziet Peter ook hoeveel druk er op Heleens schouders heeft gelegen. Op aanraden van de dokter zet ze haar werk en de verzorging van haar moeder op een laag pitje.
Als rode draad door het verhaal loopt de verhaallijn over de jeugd van Heleen. Ze vertelt over de situatie thuis van vroeger en uiteindelijk ook hoe ze verminkt is geraakt door een strijkijzer en hoe haar moeder daar nooit meer overheen is gekomen.

Het eind van het verhaal brengt een hoop duidelijkheid. Achteraf kijkt Heleen terug op alle gebeurtenissen over haar moeder, het bedrijf, haar gezin en hoe haar moeder haar heeft weerhouden Arend voor de tweede maal iets aan te doen. Het verhaal sluit af wanneer Peter en Heleen op een cruise zijn, ver weg van alle problemen thuis.

De schrijfster

Renate Dorrestein werd op 25 januari 1954 in Amsterdam geboren. Na verschillende banen als verslaggeefster en columniste komt in 1983 haar debuutroman uit. Haar boeken beschrijven vaak maatschappelijke problemen waar de familieband een grote rol in speelt. Titels van Renate Dorrestein zijn onder andere

• Buitenstaanders
• Een hart van steen
• Ontaarde moeders
• Zolang er leven is

Mening

Mijns inziens een echte Dorrestein. Het verhaal neemt je mee in de wereld van een vrouw met verschillende problemen waarvan het net zo goed jouw problemen hadden kunnen zijn. Aangrijpend, meeslepend maar zeker grappig!