recensie

Recensie: Het zwijgen van Maria Zachea - Judith Koelemeijer

Dit boek werd in 2001 uitgegeven en heeft inmiddels aardig wat prijzen in de wacht weten te slepen. Geen wonder want voor velen is het een feest van herkenning. Voor anderen is het weer een prachtig boek om een kijkje te krijgen in het dagelijks leven van hun ouders of grootouders.

Gegevens van het boek

• 256 Pagina's
• Uitgeverij Atlas/Plataan
• ISBN10: 9058072819
• ISBN13: 9789058072818

Over de auteur

Judith Koelemeijer werd geboren in 1967 geboren. Ze heeft jarenlang als journaliste gewerkt voor onder andere de Volkskrant. In 2000 nam ze ontslag als journaliste om zich volledig aan het schrijven van haar eerste boek “Het zwijgen van Maria Zachea” te richten. Judith is de dochter van een van de hoofdpersonen in het boek en heeft met dit boek laten zien dat waargebeurde verhalen zich uitstekend lenen voor een roman. Ook haar 2e boek, “Anna Boom” is literaire non-fictie. Sinds 2006 geeft zij dan ook les in dit genre aan het Centrum voor Communicatie & Journalistiek in Utrecht

Het verhaal

Dit boek vertelt de geschiedenis van de familie Koelemeijer, een katholiek gezin dat bestaat uit 13 kinderen waarvan er een jong overlijdt. De moeder van deze kinderen, Maria Zachea, wordt getroffen door een herseninfarct. Hierna hult deze moeder zich in stilzwijgen en wordt zij verzorgd door de overgebleven 12 kinderen, bijgestaan door deskundige verpleging waar nodig. Elk van de 12 hoofdstukken verteld het verhaal van een van de kinderen. Wat weten zij van hun moeder, wat weten zij van elkaar, hoe denken zij over elkaar en hoe kijken zij terug op hun gezamenlijke jeugd in de jaren 50 en 60. Vooral de verschillen in opvoeding van de eerste kinderen en de laatste kinderen die in een volledig andere tijd werden grootgebracht worden treffend weergegeven. Ook het feit dat de diverse broers en zusters achteraf eigenlijk vrij weinig van elkaar weten, terwijl zij wel dicht op elkaar zijn opgegroeid wordt prachtig weergegeven. Uiteindelijk besluit een van de kinderen dat zij hun moeder, na een lange weg van aftakeling, niet verder wil zien lijden en onderneemt zij – na overleg met de overige familieleden – om de dosis morfine te verhogen.

Gewonnen prijzen

• Zaanse Cultuurprijs
• NS Publieksprijs
• Gouden Ezelsoor

In de pers:

‘Koelemeijer tekende oer-Nederlandse geschiedenis op. De verhalen van haar vader en zijn broers en zussen, geboren tussen 1934 en 1953, echoën het tijdsbeeld van een land in stroomversnelling. Van armoede na de oorlog en jongensonderbroeken van kunstmestzakken, van angst voor de Russen en iedere zondag naar de kerk, tot rode nozemsokken, hobbytuinen met grindtegels en de pil’ – GPD

‘Een prachtig boek! Spannend, subtiel en ontroerend (…) in een buitengewoon mooie stijl geschreven’ – Hanneke Groenteman

‘Het zwijgen van Maria Zachea sla ik hoog aan. Vooral jongere lezers die willen weten hoe de jeugdjaren van hun ouders er uitzagen, en hoe hun ouders omgingen met hun grootouders, kunnen veel plezier beleven aan deze meeslepende, helemaal niet literaire vertelling’ - Oud-rector en cultuurkenner Hans Philipsen

‘Een feest van herkenning’ - Noord-Hollands Dagblad'

Mijn mening

Voor mij is dit een prachtig geschreven en heel leesbaar boek. Omdat elk hoofdstuk hetzelfde verhaal verteld maar door een andere hoofdpersoon is het geweldig om het verschil in opvatting tussen de verschillende personen zelf te ontdekken. Ook de reis door de tijd geeft een prachtig inzicht, alhoewel ook dit niet zo letterlijk omschreven is, je moet het zelf uit de verhalen van de verschillende kinderen halen. Het feit dat de situatie feitelijk zo normaal is maakt dat je het boek op vele situaties in je eigen dagelijks leven kunt betrekken waardoor het niet alleen een leuk boek is om te lezen maar het je ook aan het denken zet.