recensieRecensie prentenboek: de duif die niet kon duiken
Wanneer de duif Telemark examen moet doen voor zijn duikdiploma, heeft hij een probleem: hij kan namelijk helemaal niet duiken. Langzaamaan schuift hij op in de rij en als hij dan eindelijk aan de beurt is, gebeurt er iets opmerkelijks, waardoor Telemark toch nog slaagt voor zijn duikdiploma. Mooi, herkenbaar prentenboek voor kinderen met faalangst, bij bijvoorbeeld het behalen van hun zwemdiploma. En voor alle ouders die zo graag willen dat hun kind zal slagen.
Het prentenboek
- Titel: De duif die niet kon duiken
- Auteur: Edward van de Vendel
- Illustraties: Alain Verster
- Uitgeverij: de Eenhoorn
- Jaar van uitgave: 2011
- ISBN: 9789058386915
- Aantal pagina's: 30
- Leeftijd: vanaf 4 jaar
- Genre: prentenboeken, kinderboeken, duiven, faalangst
De Auteur
Biografie
Edward van de Vendel is geboren in 1964. Hij heeft gestudeerd aan de pedagogische academie. Na zijn studie heeft hij samen met anderen een basisschool opgericht, waar hij directeur van was. Na een aantal jaar ging hij zelf weer als meester voor de klas op een andere school. Van de Vendel schreef zijn eerste boek, een gedichtenbundel genaamd 'Betrap me!', in 1996 en is fulltime schrijver geworden in 2001. Tegenwoordig schrijft hij nog steeds: gedichten, toneel, jeugdromans en non-fictie. Daarnaast geeft hij lezingen.
Andere boeken van Edwad van de Vendel
Naast 'De duif die niet kon duiken' schreef Edward van de Vendel nog veel meer boeken, enkele voorbeelden:
- Wat ik vergat (2001)
- Slik gerust een krijtje in! (2002)
- Superguppie (2003)
- Prins nul (2004)
- Superguppie krijgt kleintjes (2005)
- Een verhaal met een tong (2006)
- Winterhaas (2007)
- De groeten van Superguppie (2008)
- Ajax wint altijd (2009)
- Sofie en de pinguïns (2010)
- Het lekkere van pesten (2011)
- Sofie en het vliegende jongetje (2012)
- Ik juich voor jou (2013)
- Superguppie is alles (2014)
- Oliver (2015)
- Het is raak! (2016)
- Heel heel heel vies boek (2017)
Gewonnen prijzen
Met zijn boeken heeft Edward van de Vendel onder andere de volgende prijzen gewonnen:
- Gouden Zoen voor: Gijsbrecht (1999)
- Gouden Zoen voor: De dagen van de bluegrass liefde (2000)
- Zilveren Griffel voor: Dom konijn (2001)
- Zilveren Griffel + Woutertje Pieterse prijs voor: Superguppie (2004)
- Zilveren Griffel voor: Eén miljoen vlinders (2008)
- Zilveren Griffel voor: Opa laat zijn tenen zien (2009)
- Zilveren Griffel voor: Fluit zoals je bent (2010)
- Pluim van de Senaat voor: Sofie en de Pinguïns (2011)
- Zilveren Griffel voor: Toen kwam Sam (2012)
- Zilveren Griffel + Woutertje Pieterse prijs voor: Stem op de Okapi (2016)
Het verhaal
Beschrijving van het verhaal
Dit verhaal gaat over een duif, genaamd Telemark. Net als alle andere duiven moet Telemark op voor zijn duikdiploma. De bedoeling is dat hij vanuit de dakgoot naar beneden duikt, naast de tafeltjes met etende mensen terecht komt en dan een kruimeltje oppikt om vervolgens weer naar boven te vliegen. Er is echter één probleem: Telemark kan niet duiken, bij hem gaat het steeds verkeerd. Langzaamaan schuift hij op in de rij, totdat hij aan de beurt is. Dan gebeurt er iets raars. Telemark duikt niet naar beneden, maar vliegt naar boven. Dan laat hij zich opeens vallen en komt uiteindelijk terecht op de tafel, middenin een bak met sla. De andere duiven vinden dit zo'n geslaagde actie van Telemark dat hij een dikke tien krijgt.
Fragment uit het verhaal
Papa Kap. Die was de duikkampioen van tweeduizendéén tot tweeduizendvijf. Hij had er medailles van. Maar nooit zei hij iets onaardigs tegen Telemark. Hij keek alleen maar zo ... zo... zo stil.
De illustraties
Bij de illustraties is gebruik gemaakt van onder andere oude foto's, waardoor het beeld ontstaat dat dit verhaal zich vroeger afspeelde. Dit in tegenstelling tot de tekst, die tijdloos zou kunnen zijn. De illustraties geven het groepsgedrag van duiven weer, je ziet groepen duiven in bomen, op de grond en op elektriciteitsdraden.
In het verhaal is Telemark verpersoonlijkt, de andere duiven ook. Op de afbeeldingen zijn de andere duiven echter meer als dieren weergegeven, terwijl Telemark wat meer verpersoonlijkt is doordat hij bijvoorbeeld een hoofddeksel draagt en in kleur wordt afgebeeld. De mensen op de illustraties zijn steeds op dezelfde manier weergegeven. Voor de gezichten van de mensen zijn oude foto's gebruikt, het lijf is getekend.
Verrassend verhaal over faalangst met bijzondere illustraties
Dit verhaal is een opsteker voor iedereen die ergens tegenop ziet en iets niet denkt te kunnen. Als puntje bij paaltje komt, mag je vertrouwen op je eigen talenten, ook al is dat wellicht niet precies wat gevraagd wordt. En wat zullen je ouders trots zijn, in dit verhaal komt duidelijk naar voren hoe belangrijk dat is voor kinderen. Voor kinderen die op zwemles zitten zal dit verhaal ook zeker herkenbaar zijn.
Het verhaal is niet alledaags, de goede afloop is verrassend. Door de illustraties wordt dit boek nog bijzonderder. Het voelt nostalgisch aan, alsof je in een oud dorpje van vroeger bent en je overgrootvader en -moeder aan het tafeltje zouden kunnen zitten waar Telemark bovenop landt. Het bijzondere karakter van dit boek maakt dat het naast kleuters, ook nog wel iets oudere kinderen zou kunnen aanspreken. Het verhaal staat niet ver van kinderen af, ze zullen zich zeker in Telemark kunnen herkennen. De illustraties zullen echter wel wat uitleg behoeven, maar kunnen ook aanleiding zijn voor een mooi gesprek over dit boek.
Kortom, mooi herkenbaar verhaal, met een verrassend goed einde, verpakt in bijzondere illustraties. De combinatie van dit verhaal met deze illustraties zorgt ervoor dat dit boek boven het gemiddelde uitstijgt.