recensie

Het boek “Bekraste zielen” van R.J. Ellory

“Bekraste zielen” is een misdaadroman van de Engelse schrijver R.J. Ellory en in het verhaal wordt op een uitstekende manier de invloed van iemands levensverhaal en afkomst op zijn karakter weergegeven. Ondanks het feit dat het bloed af en toe van de pagina’s druipt, is “Bekraste zielen” een ontroerend boek. Het boek bevat een aantal duidelijk autobiografische kenmerken.

De gegevens van het boek

• Schrijver: R.J. Ellory
• Vertaler: Kris Eikelenboom
• Titel: Bekraste zielen (Vertaling van “Bad Sign”)
• ISBN10: 9026133588
• ISBN13: 9789026133589
• Uitgeverij: de Fontein
• Verschenen in: 2013

De titel van het boek

In het Nederlands is gekozen voor de titel “Bekraste zielen”. In het Engels heet het boek “Bad signs”. Dit is een verwijzing naar het nummer “Born Under a Bad Sign” van Booker T. Jones en William Bell. Het lied gaat over geboren worden onder een slecht teken, een leven gevuld met de ene tegenslag na de andere. Het lied werd ook gezongen door onder ander Eric Clapton. De liefde voor muziek is groot bij schrijver Roger Jon Ellory. Sinds 2010 is hij naast schrijver ook zanger-gitarist van de band “The Whiskey Poets”. Volgens de schrijver is dit niet zo vreemd vanwege het feit dat goede literatuur mensen emotioneel raakt, net als goede muziek.

De locatie

Ondanks dat R.J. Ellory een Engelsman is, spelen vrijwel al zijn boeken zich af in de Verenigde Staten. Zo ook dit boek. Tijdens het verhaal worden de twee halfbroers gevolgd terwijl ze (waarschijnlijk halverwege de twintigste eeuw) door de staat Texas trekken. Het is vreemd dat een Britse auteur vrijwel uitsluitend boeken schrijft die zich afspelen in Amerika. Dit was ook de reden dat hij in de eerste instantie geen uitgever kon vinden voor zijn boeken toen hij in 1987 ging schrijven. Pas in 2003 (hij had inmiddels 25 romans geschreven) vond hij een uitgever voor zijn boeken, namelijk Orion Publishing.

Het verhaal

Het verhaal gaat over de halfbroertjes Elliot (bijnaam Digger) Danziger en Clarence (Clay) Luckman, die wonen in een jeugdgevangenis. Niet omdat ze misdadigers zijn, maar omdat de vader van Clarence hun moeder om het leven heeft gebracht. De kinderen zijn dan nog maar 5 en 6 jaar oud. Hun toch al niet florissante leven neemt een dramatische wending wanneer ze worden gegijzeld door moordenaar en psychopaat Earl Sheridan. De twee broers zijn dan 17 en 15 jaar oud. Er volgt een stroom van geweld waarin beide halfbroers hun eigen keuzes maken en ieder een andere weg gaat. De ene broer trekt al moordend en verkrachtend door Texas en de andere broer slaat op de vlucht samen met de dochter van één van de slachtoffers. Beiden zijn onderweg naar Eldorado, vanwege een advertentie die Digger jarenlang bij zich heeft gedragen. Voor de twee halfbroers staat Eldorado symbool voor een beter leven. Ondertussen zit de FBI achter de verkeerde broer aan, dankzij de laatste woorden van Earl Sheridan.

Eigen ervaringen

Het boek is natuurlijk niet autobiografisch, maar de schrijver heeft wel geput uit eigen ervaringen. Ook zijn moeder overleed toen hij zes jaar oud was. Zijn vader was al uit beeld voor zijn geboorte. Ook hij groeide op in instellingen, naast verschillende pleeggezinnen. Ook hij heeft een broer, maar van deze broer heeft hij heel lang gedacht dat het zijn halfbroer was. Uiteindelijk bleken ze toch dezelfde vader te hebben. Op zijn zestiende zit hij drie maanden in jeugddetentie vanwege het stelen van een kip.

Vanuit zijn jeugd zal ongetwijfeld zijn inspiratie voor het psychologische deel van het boek vandaan komen. Zelf zegt hij hierover dat hij een enorme fascinatie heeft voor de verschillen tussen mensen met dezelfde sociale achtergrond en dan met name de reden dat deze mensen ondanks dezelfde ervaringen en dezelfde opvoeding andere beslissingen nemen in hun leven.

Recensie

Dat was een boek wat ik niet kon weg leggen en het bleef spannend van het begin tot het einde. Het boek is wreed en rauw en doet vanwege de hoeveelheid geweld denken aan de films van Quentin Tarantino. Maar naast dit verhaal speelt er ook iets anders en dat is het psychologische effect wat dit soort geweld heeft op de hoofdpersonen. Het boek laat zien dat karakter voor een groot deel bepaalt hoe je reageert op bepaalde omstandigheden en welke levenslessen je hieruit haalt, maar hiernaast is het ook een boek over hoop. Wat je in je leven ook overkomt, je hebt altijd morgen nog en morgen heeft misschien wel iets goeds in petto.

Iemand die ook een grote rol speelt in het boek is de vijftienjarige Bailey, de dochter van één van de slachtoffers die met Clay meereist. Ook zij heeft geen gemakkelijke jeugd gehad, opgroeiend met een prostituee als moeder en een afwezige vader die ze zelf op haar dertiende is gaan zoeken. Bailey leeft wonder boven wonder nog aan het einde van het boek, waaruit duidelijk blijkt dat zij het favoriete karakter van de schrijver is. Hetgeen hijzelf in interviews ook heeft toegegeven.

Bekraste zielen is geen gemakkelijk boek en meer dan zomaar een misdaadroman.