recensieBoekrecensie: Kikkervisjes (van eitje naar kikker)
Van eitje naar kikkervisje naar kikker, het blijft erg leuk om dit te aanschouwen. In dit boek het verhaal van Rosa die samen met haar moeder kikkerdril uit een meertje haalt en in een bak doet. Maar naast dit verhaal ook allerlei interessante weetjes over kikkerdril, kikkervisjes en kikkers. De tekst is van Vivian French, de illustraties zijn gemaakt door Alison Bartlett. Het prentenboek is geschikt voor kinderen vanaf een jaar of vier.
Gegevens van het boek Kikkervisjes
- Titel: Kikkervisjes
- Oorspronkelijke titel: Growing frogs
- Tekst: Vivian French
- Vertaald uit het Engels door: Martine Schaap
- Illustraties: Alison Bartlett
- Uitgeverij: Van Holkema & Warendorf
- Jaar: 2001 (Nederlandse uitgave)
- Pagina’s: 28
- ISBN: 90 269 9465 6
- Genre: kinderboek, prentenboek, educatief
- Prijs: rond de 12 euro
Over de schrijver, Vivian French
Vivian is schrijver en verteller, verder gastdocent aan een universiteit. Voorheen werkte ze in het theater als acteur en schrijver. Vivian is voormalig recensent van Guardian (Londen, Engeland). In 1990 publiceerde ze haar eerste kinderboek en sindsdien heeft ze ongeveer tweehonderd boeken voor kinderen van alle leeftijden gepubliceerd. In een interview las ik dat het enthousiasme van Vivian voor het leven erg aanstekelijk is en dat ze die warmte ook laat zien in haar boeken. Zelfs de bad guys laten menselijkheid zien en de goede mensen in haar boeken zijn niet zo engelachtig om misselijkheid te veroorzaken. Vivian vindt kinderen erg interessant, je weet namelijk nooit wat ze gaan zeggen.
Over de illustrator, Alison Bartlett
Alison studeerde aan het Anglia College of Art in Cambridge. Daarna ging ze naar het Kingston College of Art en startte een opleiding illustratie. Toen haar tijdens de opleiding werd gevraagd wat ze vreselijk zou vinden om te maken, antwoordde ze dat ze niet graag een kinderboek zou maken. Dit moest ze toen juist gaan doen. Het werd tentoongesteld in 1993 en het was een groot succes en Alison is niet meer gestopt.
Het verhaal
Op een avond leest de moeder van Rosa een verhaaltje voor aan Rosa over een
kikker die reusachtig wordt omdat hij heel veel water drinkt. Het lijkt de moeder leuk als Rosa in het echt kan zien hoe kikkers groot worden en ze halen de volgende dag kikkereitjes op in het meertje. Het lijkt Rosa wel een beetje eng, straks springen er allemaal kikkers door hun huis en ze worden steeds groter. Maar haar moeder stelt haar gerust en zegt dat kikkers niet heel groot worden.
Het kikkerdril ziet eruit als drilpudding, Rosa vindt het er maar vies uitzien. Mannetjeskikkers kwaken om het hardst om de aandacht van de vrouwtjes te trekken. Als dat lukt dan bedekt het mannetje de eitjes met zijn zaadjes en de eitjes worden bevrucht. Uit bevruchte eitjes kunnen kikkervisjes groeien. Kikkervisjes worden ook wel
dikkopjes of donderkopjes genoemd.
Rosa’s moeder doet wat
waterplanten en steentjes in een plastic zak en ze vult een emmer met water uit het meertje. Rosa schept met een jampotje wat kikkerdril in de emmer. Thuis doen ze alles in
een grote glazen bak. Bovenop de bak legt de moeder een stukje gaas omdat de kat erg geïnteresseerd is in de inhoud van de bak. Iedere morgen kijkt Rosa hoe het met de eitjes gaat en op een dag ziet ze hoe het eerste kikkervisje uit het huisje van dril komt en er volgen er meer. Na een dag of drie zien de kikkervisjes er al anders uit. Rosa ziet
pluimpjes aan de zijkant van hun kop en ze kan hun ogen al goed zien. De pluimpjes zijn
kieuwen, hiermee kunnen ze onder water ademhalen.
Rosa en haar moeder maken de bak schoon en doen er vers water in uit het meertje en nieuwe waterplanten. Als de eitjes kikkervisjes zijn geworden dan moet het water twee keer per week ververst worden. Op een gegeven moment zijn de pluimpjes verdwenen. Eerst hebben de kikkervisjes kieuwen aan de buitenkant, daarna groeien er kieuwen in hun lijf. Ze hebben dan hun buitenkieuwen niet meer nodig en de pluimpjes verdwijnen. De kikkervisjes krijgen twee knobbeltjes op hun achterlijf, hier groeien de
achterpoten uit. Het worden pootjes met zwemvliezen tussen de tenen. Rosa noemt het
bijna-kikkertjes.
De bijna-kikkertjs krijgen
voorpootjes en de staart wordt korter en de bek wordt breder. Dan zijn het echte kikkers! Kikkers hebben lucht nodig om te ademen, daarom liggen er ook stenen in de bak, daar kunnen de kikkers op zitten. En dan wordt het tijd om
de kikkers vrij te laten. Rosa brengt ze samen met haar moeder naar het meertje. Kikkers leven in de buurt van water, ze hebben ruimte nodig op het land om te kunnen springen, maar hun eitjes leggen ze in het water.
Na het verhaal
Na het verhaal volgt korte informatie waar je op moet letten als je
thuis of op school kikkervisjes wil zien groeien.
- Neem maar een klein beetje kikkerdril mee, gebruik water en plantjes uit de sloot of plas waar je de kikkerdril vandaan hebt gehaald.
- Ververs het water en de plantjes regelmatig als de eitjes kikkervisjes zijn geworden.
- Zijn de kikkervisjes veranderd in kikkers, breng ze dan terug naar de sloot of plas waar je de kikkerdril vandaan hebt gehaald.
De tekst
Op de kaft staat de titel (Kikkervisjes) en hele grote zwarte letters gedrukt. Op iedere pagina vind je tekst. Je kunt de tekst verdelen in tekst die het verhaal over Rosa vertelt, maar je hebt ook tekst die nadere informatie geeft over het leven van kikkers. De tekst van het verhaal staat in een grotere letter afgedrukt dan de informatieve tekst. Ook staat de informatieve tekst niet altijd horizontaal, maar maakt ook wel eens een kronkeltje. Er zijn woorden die extra groot en vet gedrukt staan, bijvoorbeeld Wat vies!, of kijk! De schrijver heeft korte zinnen gebruikt, die fijn voorlezen en een kind zal de strekking zeker begrijpen.
Een fragment
Er sprongen wel honderd kikkertjes door het natte gras. ‘Ze zoeken een donker, vochtig plekje om te wonen,’ zei mama. ‘In een holletje of onder een steen. Maar ze blijven in de buurt. En over een paar jaar leggen ze zelf eitjes, in ditzelfde meertje.’ ‘Zijn ze dan groter?’ vroeg Rosa. ‘Een beetje,’ antwoordde Rosa’s moeder. ‘Mooi,’ zei Rosa. ‘Ik vind het leuk als kikkers groeien en groeien, als ze maar niet reusachtig worden!’ ‘Zo is dat,’ zei mama.
De illustraties
De tekeningen in het boek beslaan nagenoeg allemaal een hele of zelfs een dubbele pagina. De frisse en felle kleuren vallen direct op. Ook voor de achtergrond is gekozen voor een felle kleur zoals knalgeel, oranje, groen en blauw. Rosa valt toch nog op tussen al deze kleurtjes, ze heeft namelijk rood/oranje haar en draagt op veel tekeningen opvallende kleding. Naast kikkers kom je op de tekeningen nog meer dieren tegen, dit is erg leuk. Het gaat om eenden, een slak en een kat. Op de tekeningen kun je zien dat de moeder van Rosa veel uitlegt aan haar dochter. De tekeningen zijn een goede aanvulling op de tekst, je kunt goed zien hoe je een bak kunt inrichten voor het kikkerdril en ook de ontwikkeling van eitje naar kikkervisje naar kikker.
Mijn mening
Een zeer leuk en leerzaam boek om door te nemen met kinderen vanaf een jaar of vier. Ook goed te gebruiken op school als men besluit om een bak neer te gaan zetten met kikkerdril. De tekst is fijn om voor te lezen en de tekeningen zijn een plezier om naar te kijken, een kind zal er veel op zien.
Lees verder