Vijftig tinten grijs

Gert, 23-11-2012 18:51 #4
Beste Kneuter,
Het boek was niet voor jou bedoeld maar voornamelijk op dames. En die zijn en masse gevallen voor de avonturen van Anastacia Steele, incl. mijn vrouw. En ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast ben. Ik ben nooit tekort gekomen maar heb sinds dat zij 50 tinten grijs leest de volledige aandacht als ik aankondig dat ik naar bed ga. Binnen 10 minuten heb ik gezelschap en blijkt dat het slapen moet worden uitgesteld. Het lijkt wel alsof ik ben 'herontdekt'.
Ze verheugd zich zeer op de aangekondigde film. Wel heeft ze gezegd dat ze vermoedelijk een vibrator nodig zal hebben tijden het kijken naar de film. Hoe we daar een mouw aan moeten passen weet ik nog niet… Misschien maar wachten tot de DVD uitkomt want ik zie het niet zitten om in de bioscoop naast mijn vrouw te zitten die het ineens te veel wordt en de vibrator uit de handtas pakt.

Samantha, 02-10-2012 13:03 #3
Ik heb alle drie de delen in drie dagen uitgelezen, ondanks er geen boeiende verhaallijn inzit, wilde ik maar blijven doorlezen… De eerste helft van boek 1 vond ik nogal saai, daarna werd het een stuk leuker. Het is inderdaad zoals vele zeggen een soort porno, maar dan beschreven op papier. Boek 1 zit dan ook voor het grootste deel vol met alleen maar sexscénes, vanaf boek 2 begint er iets of wat meer "verhaal" in te komen en in boek 3 komt alles dan tot een "goed einde" zal ik maar zeggen. Maar het leest gewoon heerlijk weg, je kunt als vrouw zijnde in dit boek heerlijk wegdromen en even al je andere gedachten wegschuiven. Ik ben benieuwd of er ooit nog meer delen uit komen, die zal ik dan zeker ook lezen! :-)

Jessica, 21-09-2012 16:18 #2
Het boek leest lekker makkelijk weg, en je blijft nieuwsgierig naar wat komen gaat in dit toch wel erotisch getinte boek. Dit is ook eigenlijk het meeste interessante er aan. Het verhaal is langdradig, en achteraf gezien ook totaal niet interessant. Het wordt geen enkel moment echt spannend (qua verhaallijnen dan). Sexy, maar vrij boring.

Kneuter, 24-08-2012 04:55 #1
Een heel bedroevende beschrijving van een door Annelies A.A. Vanbelle (De Morgen) zo opgehemelde misselijke trilogie waar ik met alle moeite ben doorgeraakt. Tenminste het eerste lijvig deel. Als man is dit (ook) verschrikkelijk om te lezen en elders heb ik hierop reeds gereageerd dat dit oneindig-vervelend-langdradig-oppervlakkig-saai-langzaamaan seksistisch verhaal van 625 blz. waarvan blijkbaar 500 blz. over zogezegde seks (1ste deel) het slechtste boek is dat ik ooit, in mijn toch al lange leven, gelezen heb. Dit boek hoort niet eens tussen de erotische stationromannetjes. Zo slecht is het. Maar omdat in de VS meer dan 3 miljoen, men spreekt zelfs van 13 miljoen inboorlingen van deze boeken over de toonbank gingen, heb ik mij door deze eerste turf gewurgd. Een vrouwenroman, zegt men. Och arme. Praat het onze Vlaamse meiden maar aan. Ik zou het spijtig vinden moesten vrouwen kunnen wegdromen in zo'n verhakkeld verhaal van weelde en seks met cursieve denkzinnetjes en ongelooflijke fantastische over-over-overdrijvingen. Terwijl de personages, buiten hun uiterlijke schoonheden, zo goed als onbekend blijven. Verschrikkelijke ergernis. Meer kan ik daar niet van schrijven. Mijn negatieve opwinding blijft alleen al bij het horen van de titel. En ik lees zeer veel. Maar ben zeker tot de jaren van verstand en ervaring gekomen dat deze gruwel nooit geloofwaardig kan genomen worden. Zelfs niet bij de onderbevolkte SM-ers. Een gevoelloze schizofrene gedrogeerde seksverslaafde zou dit misschien kunnen dromen en neergeschreven hebben. Onleesbaar voor een normaal mens dat op 24 jaar geen maagd meer is of moet misschien in het klooster van Melone zitten. Het regelmatig overgeven in dit boek en andere vulgaire vunzigheden kunnen er niet aan komen ruiken. Over dit hele eerste boek van de trilogie was van de erotische opwinding van de lezer helemaal geen sprake. Niet eens tijdens het zo slecht beschreven herhaaldelijk klaarkomen van dit koppel, dat eerder walging opriep dan bevrediging. Misschien omdat ik een normale hetero man ben. Ik zie af van het lezen van boek 2 en 3. Geen leespijnen meer. Dit was mijn allerslechtste ooit. Katrin Swartenbroux (Knack) wist met haar correcte titel: 50 tinten schaamrood, de juiste toon te zetten en deze recensie en het boek te vergruizen zoals het ook mij is overgekomen. Oppervlakkig traag misbaksel.