De AMI E, AMI F en AMI G jukebox

In 1953 kwam AMI met de E-serie op de markt. Dit model was, hoewel een vrij late, overgang van de lightup stijl naar het chromen tijdperk voor AMI. De E-serie werd in verschillende uitvoeringen verkocht, van een 40 select model, via een 80 select naar een 120 select model. De 40 select uitvoering was een 78-toerenuitvoering, voor de operators die nog op 78 toeren zaten. Zowel de 80 als de 120 select waren alleen verkrijgbaar in 45 toeren, wat tegen die tijd al de gangbare standaard was geworden. Dit model zou de start zijn van een kenmerkende serie modellen van AMI.

Inhoud

• Het ontwerp van de AMI E
• De AMI E-40
• De AMI E-80
• De AMI F-serie
• De AMI G-serie
• De AMI G-200
• Waardering AMI E, F en G-serie

Het ontwerp van de AMI E

Qua ontwerp had de E-serie niet zozeer een spannende vormgeving, als wel een uitermate strak en duidelijk ontwerp. AMI zelf dacht hier duidelijk anders over, gezien ze adverteerde met “(…) imaginative and daring design (…)”. De kast was gemaakt in fineer en was ook weer echt ontworpen als een vierkante kast, in tegenstelling tot de richting waar de jukebox ontwerpen sinds de jaren 30 naar toe waren gegaan. Midden in deze kast was een groot raam, dat doorliep in de zijkanten, waardoor het selectie- en afspeelmechanisme te zien waren. Dit mechanisme was een rij met platen waar een arm de juiste plaat uit selecteerde om die vervolgens op een draaitafel te leggen. Boven de ruit waren de titelkaartjes zichtbaar, met voor iedere mogelijke selectie een aparte knop. Dit werd ook onderdeel van de advertentiecampagne van AMI; doordat iedere selectie een eigen knop had kon iedereen de AMI bedienen, “one-button play”. De onderzijde van de E-serie bestond nog uit doorzichtige verlichte plastics; een overblijfsel uit de oude light-up trend. De E-serie was relatief succesvol te noemen; er werden toch tussen de 13.000 en 14.000 stuks van verkocht, waarvan de meerderheid de E-120 was met 120 selecties en slechts een kleine duizend van de E-40 op 78 toeren verkocht werden.

De AMI E-40

De E-40 werd met name in de markt gezet voor locaties die gericht waren op puur de hitmuziek en een snelle selectie; met slechts 40 selecties kon het apparaat immers sneller de juiste selectie pakken en hoefde de consument niet zo lang te denken over het kiezen van het juiste nummer. Aangezien de E-40 ook alleen op 78 toeren verkrijgbaar was, zette AMI deze jukebox ook in de markt voor de locaties waar men liever oude ballads luisterde die over het algemeen alleen op 78 toeren verkrijgbaar waren.

De AMI E-80

Voor de E-80 ging men uit van een publiek dat niet de beurs had voor een E-120, of deze hoeveelheid selecties niet nodig had, maar toch het betere geluid van de 45-toerenplaten wilde bieden. De E-120 tenslotte was het topmodel van de serie; met 120 selecties bood het voldoende keuze en was het indertijd nog een van de koplopers in de hoeveelheid mogelijke selecties. De 200 select machines bestonden immers nog niet voor 1955.

De AMI F-serie

Een jaar na de E-serie ging AMI over op de F-serie. Deze ontwerpen leken zeer sterk op die van de E-serie en de gehele filosofie erachter leek ook hetzelfde. In 1954 bood men een F-40, een F-80 en een F-120 aan; wederom had men hierbij dezelfde doelgroepen in gedachte als voor de E-serie. Wel was de buitenkant van fineer verdwenen, net als de verlichtte plastic onderkant. Nu had men voor een moderner gekleurd uiterlijk gekozen, met een volledig andere speakergrill. Een paar andere kleine uiterlijke wijzigingen waren vervolgens bedoeld om de jukebox volledig nieuw te laten lijken. Technisch wist men wel iets toe te voegen aan de F-serie, wat men trots adverteerde als “Sonoramic sound”, ook wel Multi-Horn Full Range High Fidelity genoemd door AMI. Hierbij werkte men met meerdere speakers om de ruimte als het ware te vullen met geluid. Om meer klanten te binden was de F-serie nu ook verkrijgbaar in verschillende kleuren, waaronder rood, blauw en een soort grijs. Met nog geen 12.000 verkochte exemplaren wist deze F-serie het eerdere verkoopaantal van de E-serie helaas niet te halen. Van de F-40 op 78-toeren werden naar schatting slechts rond de 500 exemplaren geproduceerd; de 78-toeren jukebox werd met reden al niet meer geproduceerd door de concurrentie.

De AMI G-serie

De G-serie tenslotte was de laatste serie in deze reeks. Ook hier had men het uiterlijk weer iets aangepast en bracht men in 1955 een G-40 een G-80 en een G-120 op de markt; hetzelfde concept als bij de E-serie en F-serie. Ook bij de G-serie was de 40 select machine alleen op 78 toeren verkrijgbaar en de 80 en 120 select machine op 45 toeren. Niet onverwacht verkocht de 78 toeren G-40 zeer slecht; men schat dat er slechts zo’n 200 van verkocht zijn. Misschien had men nog een paar mechanieken liggen bij AMI, een andere reden lijkt er bijna niet te zijn voor het introduceren van de G-40 op 78 toeren na de lage verkoopaantallen van de F-40 op 78 toeren.

De AMI G-200

Na de introductie van de V200 door Seeburg moest AMI met een antwoord komen; 200 selecties was nog nooit vertoond en bij AMI wilde men voorop blijven lopen in het aantal selecties. Gelukkig was het selectiemechanisme van AMI uitermate geschikt voor uitbreiding en in 1956 kon men dan ook een AMI G-200 met 200 selecties aanbieden. Tevens besloot men in 1956 te stoppen met de productie van de G-40, maar de G-80 en de G-120 toch nog te continueren om een zo volledig mogelijke lijn te kunnen bieden. De G-200 werd het best verkocht van alle G-serie varianten. Het totaal van de G-serie wordt op bijna 20.000 stuks geschat. Gezien deze serie voor twee jaar liep, terwijl de E- en F-serie slechts voor 1 jaar liepen, waren de verkoopaantallen niet spectaculair hoog. Het was tijd voor een nieuw ontwerp, de adembenemende H-serie zijn in 1957 op de markt gezet worden.

Waardering AMI E, F en G-serie

Hoewel de E-, F- en G-serie voor AMI een belangrijke rol vervulden en het merk daadwerkelijk in staat stelden om direct te kunnen reageren op de 200 select machine van Seeburg, worden deze machines tegenwoordig niet gezien als de elegante en gedurfde ontwerpen waarmee AMI indertijd adverteerde. Dit, naast de relatief hoge overgebleven voorraad en de relatief lage kosten voor een restauratie, zorgt ervoor dat deze AMI’s in de lagere prijsklassen vallen. Een ongerestaureerd exemplaar kan al voor minder dan 2.000 euro van hand gaan. Een mooi exemplaar kan in het geval van bijvoorbeeld de G-200 toch nog zo’n 3.000 euro opbrengen.