Micronaties! Een koninkrijk in je eigen kamer
De meeste mensen hebben er als kind wel eens van gedroomd een koningin of koning te zijn. Wie wilde nu niet de baas zijn in zijn eigen land? Meestal vervliegt deze droom in de loop der jaren, maar er zijn mensen die de wens een eigen land te bezitten koesteren en tot actie overgaan. Zij stichten hun eigen virtuele staat op internet. Enkelen gaan nog een stap verder. Zij claimen een bestaand territorium en roepen de onafhankelijkheid daarvan uit. De geboorte van een micronatie is een feit.Wat is een micronatie?
Het belangrijkste kenmerk van een micronatie is dat, wat het niet is, namelijk een ministaat.Onder een ministaat wordt kortweg verstaan een staat, die door de internationale gemeenschap wordt erkend. Een micronatie daarentegen bestaat alleen virtueel, bijvoorbeeld op internet, of claimt een daadwerkelijk bestaand territorium, dat echter al aan een andere staat toebehoort. In beide gevallen is internationale juridische erkenning (vrijwel) uitgesloten. Voorbeelden van ministaten in Europa zijn Andorra, Vaticaanstad en Monaco.
Secundaire kenmerken van een micronatie zijn verder de kleinschaligheid - het woord micronatie zegt het eigenlijk al - en het amateurisme waarmee de meeste micronaties worden opgericht en bestuurd. Vaak is sprake van een hobby-project en niet zozeer van een serieuze poging tot politiek en bestuur.
Soorten micronaties
Micronaties zijn er in alle soorten en maten, maar grofweg kunnen ze in twee groepen worden verdeeld.De eerste en grootste groep is die van de amateurmicronaties. Het betreft hier internetsimulaties, compleet met grondwetten, staatshoofden, verkiezingen en deelname aan internationale organisaties voor micronaties. Een voorbeeld van een dergelijke organisatie is de League of Micronations. Vaak kennen deze micronaties ook burgers, maar dat zijn er over het algemeen niet veel. Zeker het aantal actieve burgers is meestal op de vingers van een hand te tellen. Uiteindelijk vinden de meeste micronationalisten het namelijk prettiger hun eigen micronatie te stichten. Waarom zou je leven als de onderdaan van een ander, als je zelf koning(in) kunt worden? Het gevolg hiervan is, dat de meeste amateurmicronaties te weinig burgers hebben om de simulatie levend en levendig te houden en na verloop van tijd een zachte dood door inactiviteit sterven.
De tweede groep zijn de micronaties met de pretentie een daadwerkelijk bestaande staat te worden of te zijn. Deze micronaties zien het licht, omdat de oprichter of groep oprichters zijn niet (meer) kan vinden in de wetten en regels van de staat waarvan men zich afscheidt. Een andere reden om tot afscheiding over te gaan, is dat op basis van historische argumenten de zeggenschap van land X over land Y niet wordt erkend. Land Y zou dan formeel nooit opgehouden zijn te bestaan en op niet-bestaande of onjuiste gronden zijn geannexeerd door land X. Vaak ligt aan de geboorte van de tweede groep micronaties dus een politieke reden ten grondslag. Overigens worden deze micronaties en hun onafhankelijkheidsverklaringen door bestaande landen vrijwel per definitie niet serieus genomen en genegeerd. Dit geldt zelfs voor de enige micronatie ter wereld, die zich op de grens van micronatie en ministaat bevindt, te weten Sealand. Deze micronatie/ministaat is een oud booreiland in de Noordzee voor de Engelse kust, dat onafhankelijk is verklaard en waarvan een Britse rechter heeft vastgesteld, dat het zich buiten de Britse territoriale wateren bevindt.
