De Seeburg 146, 147 en 148 trashcan jukebox

Het laatste model dat Seeburg uitbracht voordat de inspanningen voor de Tweede Wereldoorlog verdere jukeboxen van Seeburg zouden verhinderen, was de Seeburg Symphonola 8200. Deze jukebox werd gekenmerkt door een halfrode vorm met een grote ronde speaker aan de bovenkant. Dit model uit 1942 is nu vrij lastig te vinden, met een productieaantal van rond de 2.500 stuks is dit niet verwonderlijk. Na het beëindigen van de Tweede Wereldoorlog buitelden de fabrikanten over elkaar heen om de eerste naoorlogse jukebox te produceren. Wurlitzer zou uiteindelijk de fabrikant worden die met het meeste succes een naoorlogse jukebox op de markt wist te zetten, met de iconische 1015. Hoewel niemand in de buurt kon komen van de verkopen van dit enkele model, is de serie 146/147/148 bij elkaar geteld beter verkocht dan de 1015 van Wurlitzer. Naast Wurlitzer was het dan ook Seeburg die een prominente plek opeiste in de naoorlogse jukeboxmarkt, voor de overige fabrikanten was slechts marginaal plek.

De Seeburg 146 trashcan

De Seeburg 146 uit 1946 had een styling, die hoewel gewaagd en bijzonder, toch heel erg deed denken aan de vooroorlogse 8200. Het wederom halfronde design van de Seeburg deed zeer elegant aan, hoewel het zeker geen kleine jukebox was. In tegenstelling tot de 1015 van Wurlitzer had Seeburg het gehele mechanisme aan het oog onttrokken; de kast moest de entertainmentwaarde niet van het spelende mechaniek hebben, maar van de superieure geluidskwaliteit aldus Seeburg. Seeburg adverteerde zelfs met het verborgen mechaniek als pluspunt bij de 147, de opvolger van de 146:

“…A coin slips into the single chute. … A finger touches a favorite selection. … Silently, without clatter, the record slides into place below the featherweight pickup. The public is not conscious of the mechanism… Conscious only of the brilliant tones of the music being played… All the subtle harmonies of the recording artist faithfully reproduced”

Productieaantallen en prijs Seeburg 146, 147 en 148

De Seeburg 146 zou een productie kennen van rond de 23.900 stuks, tegen een prijs van ongeveer 650 dollar. Een ongekend productieaantal voor Seeburg; nog nooit hadden zij een model geproduceerd dat meer dan 20.000 keer verkocht was. De opvolger van de 146 zou de 147 uit 1947 worden.

Dit model was vrijwel identiek aan de 146; nog steeds bezat de jukebox een vooroorlogs selectiemechanisme met 20 selecties (10 78-toerenplaten beide zijden). Ook het jaar erop zou het uiterlijk van de Seeburg weinig veranderen met de 148, het model uit 1948. Bij deze versie was de kast niet meer van hout, maar van aluminium gemaakt en bekleed met een houtmotief. Het gewicht van de kast was daardoor wel omlaag gegaan. Daarnaast had dit model draaiende verlichting in de cilinders aan de zijkant.

Ondanks de weinige vernieuwingen, wisten zowel de 147 als de 148 toch een respectabel verkoopaantal te realiseren van respectievelijk 22.000 en 14.650. Het waren dan ook juist de betrouwbare vooroorlogse mechaniek en de goede reputatie van Seeburg die in combinatie met het vernieuwende ontwerp deze jukebox serie tot een succes maakten. Het zou overigens het vernieuwende ontwerp zijn dat tot de bijnamen trashcan, washing machine en barrel leidde.

Concurrentie Seeburg

Indertijd leek het alsof Seeburg met de trashcan serie vergat te innoveren; andere bedrijven probeerden zo snel mogelijk nieuwe innovaties op de markt te brengen om de concurrentie te verslaan; meer selecties of nieuwe snufjes moesten de klant bij de concurrentie weglokken. Mills trachtte dit bijvoorbeeld te doen door een knop in te bouwen bij de Constellation die met 1 druk de 6 populairste nummers selecteerde. Helaas was de Constellation ook meteen de laatste jukebox van Mills. Bij Seeburg was men echter ergens anders mee bezig; reeds voor de oorlog was men begonnen met het ontwikkelen van een revolutionair nieuw selectiemechanisme. Deze ontwikkeling nam vanaf 1939 tot uiteindelijk 1948 in beslag; toen men de competitie in één slag kon verslaan met de M100A, een revolutie binnen jukeboxdesign en techniek. Niet alleen was het design ongehoord modern, het model kon ook nog eens 100 selecties afspelen van verschillende formaten 78-toerenplaten!

Positionering Seeburg 146, 147 en 148

Achteraf kan gesteld worden dat de Seeburg 146/147/148 serie als een tussenoplossing bedoeld was om de revolutionaire M100A te kunnen ontwikkelen en op de markt te kunnen brengen met de betrouwbaarheid waar Seeburg zo om bekend stond. Hoewel een tussenoplossing, zou de trashcan-serie dusdanig goed verkopen dat gesteld kan worden dat de verkopen van de trashcan de deur openden voor het succes van de M100A. Het was als het ware het voorproefje van de positie die Seeburg nu zou innemen in de jukeboxmarkt.

Waar Wurlitzer tot dan toe soms een schokkend groot marktaandeel wist te behalen van bijna 50%, was de hegemonie van Wurlitzer definitief voorbij. De 1015 zou dan wel de meest verkochte jukebox aller tijden zijn, de 146/147/148 samen wisten meer stuks te verkopen en met de introductie van de opvolger, de M100A was het Wurlitzer tijdperk definitief voorbij. Vanaf toen zou het Seeburg zijn die de markt niet alleen technologisch maar ook in verkoopaantallen wist te leiden.

Type, koop, prijs en aanschaf Seeburg

Hoewel de trashcan indertijd uitermate populair was, is deze jukebox tegenwoordig niet duur. Voor een paar duizend euro is er al een mooie uit te halen. Hoewel de M100A vaak nog voor minder wordt aangeboden, ontlopen de prijzen van de trashcan-serie en de M100A elkaar niet veel.

Binnen de verschillende types zijn nog enkele verschillen aangebracht, herkenbaar aan de letter bij het typenummer. De S is bijvoorbeeld een type dat geen aansluiting voor een wallbox heeft, de A staat voor “animated lid”, de H was de hideaway versie; als het ware een mechanisme dat bedoeld was om onzichtbaar muziek te produceren, de L voor “blonde” (de kleur van het kabinet), de M voor “master selection reveiver” (voor het gebruik met wallboxen) en de W stond voor “wired selection reveiver” (voor het gebruik met wallboxen die via een snoer verbonden waren met de jukebox). Bij de hideaway stond de H voor het typenummer, de overige aanduidingen werden gevoerd na het typenummer, waarbij diverse combinaties ook mogelijk waren.