recensie

Boekrecensie: Michael Koryta - De Koude Rivier

Toen ik in de winkel tegen Michael Koryta's 'So Cold the River' (Nederlands: 'De Koude Rivier') aanliep, werd ik direct enthousiast van de plotomschrijving. De flaptekst voorspelde een bovennatuurlijke thriller en het boek werd door Amazon zelfs als griezelig bestempeld. Thrillerauteur Dennis Lehane deed er nog een schepje bovenop: hij vergeleek de schrijfkunsten van Koryta met die van Stephen King. Hoge verwachtingen waren geschept en vol goede moed begon ik met lezen. Maar helaas...

Boekgegevens

• Uitgever USA: Little, Brown and Company
• Uitgever Nederland: Boekerij
• ISBN: 978-0316053631
• Aantal pagina's: 528

Weinig bovennatuurlijk

De flaptekst spreekt over 'iets wat zich niet laat tegenhouden door de grens tussen leven en dood' en daarmee verwachtte ik iets in de trant van een spookverhaal dat zich in een hotel zou afspelen, zoals de flaptekst ook al verklapte. Niets blijkt echter minder waar. De plot draait namelijk om heel andere zaken. Filmmaker Eric Shaw, ooit een gevestigde naam in zijn branche, krijgt van een vrouw de opdracht om iets meer over haar grootvader, Bradford Campbell, te weten te komen en dat op film vast te leggen. Eric accepteert het aanbod en reist af naar een mooi gebied met twee prachtige hotels. Zijn opdrachtgever geeft Eric een fles Plutowater mee wat vroeger veel werd geproduceerd in het gebied dat Eric bezoekt. Rondom de fles ontwikkelt zich een verhaal dat nooit echt lekker van de grond komt en een beetje tussen twee genres in blijft hangen.

Ontstijgt middelmaat niet

Het verhaal krijgt een historisch tintje, maar Koryta probeert er ook een crime novel van te maken. Het verhaal blijft nooit lang bij één van beide genres, waardoor het niet echt heel lekker wegleest. De vergelijking met Stephen King vind ik ook erg vergezocht: Koryta vertelt ook een verhaal over een oud plaatsje, net zoals King een aantal keer gedaan heeft, maar daar stopt de vergelijking direct. Koryta slaagt er helaas niet in om er een meeslepend verhaal van te maken, terwijl zijn collega King dat al meermaals bewezen heeft. De personages spreken bovendien niet bepaald tot de verbeelding, al moet gezegd dat Eric Shaw gedurende het verhaal wel aan sympathie wint. Het verhaal kabbelt wat te langzaam voort en blijft vaak net wat te lang hangen rondom dezelfde zaken. Pas op het einde krijgt het verhaal echt wat bovennatuurlijke invloeden, maar ook die kunnen het verhaal niet redden en een wat gemakkelijk en vergezocht einde vormt een teleurstellende climax van een even zo teleurstellend verhaal.

Laat je niet verrassen

Ondanks het feit dat de flaptekst een bovennatuurlijke en griezelige thriller belooft, draait So Cold the River om totaal andere dingen. Voor liefhebbers van een spannend verhaal met een historisch sausje is dit boek wellicht de moeite waard, maar ook dan zijn er zeer waarschijnlijk betere verhalen te vinden. Dit verhaal blijft helaas tussen twee genres hangen en komt nooit helemaal lekker los van de grond.