recensie

Recensie Diane van Drie - Lang niet gek

Diane vertelt in haar boek hoe zij zich door haar depressie heen heeft gesleept. Hoe ze opgenomen werd op de Psychiatrisce Afdeling Algemeen Ziekenhuis (PAAZ) en hoe ze zich door deze tijd heen gevochten heeft tijdens haar opname.

De gegevens van het boek:

• Titel: Lang niet gek
• Auteur: Diane van Drie
• Uitgeverij: van gennep Amsterdam
• ISBN: 9789055159741
• Catagorie: Autobiografie
• Pagina's: 182

Over Diane van Drie:

Diane is een jonge meid van 21 jaar die een perfect leven lijkt te hebben. Door de buitenwereld weet ze goed te verbergen dat ze leid aan een depressie. Ze studeert, heeft een druk sociaal leven maar van binnen voelt ze zich doodongelukkig en stelt zich keer op keer de vraag waarom dit leven nog zinvol is. Ze automutileerd en vraagt zich af hoe het zou zijn om haar polsen door te snijden. Dan loopt het uit de hand en word ze opgenomen op de PAAZ.

Lang niet gek:

Lang niet gek is een autobiografie en Diane vertelt in het boek hoe het is om te leiden aan een depressie. Voor de buitenwereld heeft ze het lang verborgen kunnen houden en ze heeft het idee dat ze niet meer kan voelen. Geen woede, geen liefde, niks meer. Vaak vraagt ze zichzelf af waarom het leven zinvol is. Waarom ze zelf niet mag beslissen over de dood. In het boek beschrijft ze de opname, de therapieën die ze dagelijks volgt. De gesprekken met de hulpverleners tot het moment dat ze het zelf weer moet doen.

Een fragment uit het boek:

Af en toe voel ik me overvallen door een onrust waar ik mijn vinger niet op kon leggen. Ik voelde me goed. Ik was gelukkig. School liep lekker en ik had veel vrienden. Wat had ik te klagen? Opeens werd het me helder: Het ging al te lang goed. Er moest binnenkort wel weer iets misgaan. Ik kreeg gelijk. Mijn moeder werd ziek. Kanker. Eerst wisten we alleen dat ze ziek was, later bleek het erger dan we dachten en op een gegeven moment was het reeel om na te denken over hoe we verder moesten als ze er niet meer zou zijn. Ze werd geopereerd. Ik was het oudste kind. Ik moest mijn broertje en zusje opvangen. Ik moest het huishouden draaiende weten te houden. Ik moest een steun zijn voor mijn vader en moeder. Mijn moeder bleef gelukkig leven.

Mijn Mening:

Lang niet gek is een boek waarin je een kijkje kan nemen in het leven van een patiënt die leid aan een depressie. Hoe de patiënt zich voelt en hoe hij of zij deze tijd en de opnamen op de PAAZ ervaart. Als je je altijd al afvraagt hoe iemand zich voelt die er van buiten goed uitziet en er is niks aan te zien maar je weet dat hij of zij depressief is. Is dit een mooie kans om een kijkje te nemen in deze ervaringen. Ik vond het een boeiend boek en heb hem in twee dagen uitgelezen.