recensieMijn zusje heeft Downsyndroom, door Jon Doppen
Jon Doppen kreeg in 2007 dochter Nina, Nina heeft Downsyndroom. Jon wilde graag uitleggen aan haar zoon Chris (geboren in 2005) wat er aan de hand is met zijn zusje. Ze kon geen kinderboeken vinden over het onderwerp en besloot er zelf een boek over te schrijven. Jeffrey van Gemeren maakte de prachtige illustraties. Tekst en tekeningen vullen elkaar perfect aan. Het boek is geschikt voor kinderen tussen de drie en de zes jaar.
Inhoud artikel
Gegevens van het boek
- Titel: Mijn zusje heeft Downsyndroom
- Tekst: Jon Doppen
- Tekeningen: Jeffrey van Gemeren
- Uitgeverij: Pica
- Gepubliceerd: 2010
- Aantal pagina's: 18
- Kaft: harde kaft
- ISBN: 978 90 77671 49 8
- Genre: kinderboek, prentenboek
- Prijs: iets minder dan 10 euro
Over de auteur, Jon Doppen
Jon Doppen is geboren in 1976, ze is getrouwd en werkt in de jeugdhulpverlening. Jon heeft twee kinderen, Chris en Nina. Nina heeft Downsyndroom.
Over de illustrator, Jeffrey van Gemeren
Jeffrey is 24 jaar en woont in Ridderkerk, hij is freelance illustrator. Opleiding: Visualising op het Grafisch Lyceum heeft hij afgerond. Jeffrey heeft verschillende opdrachten gedaan voor grote en kleine bedrijven. Hij heeft de illustraties gemaakt bij dit boek van Jon Doppen en zou graag meer illustraties voor boeken maken las ik op zijn website.
Het verhaal Mijn zusje heeft Downsyndroom
Bij Chris thuis is er een kindje geboren, een klein zusje dat Nina heet. Nina is heel lief en klein, Chris vindt het erg leuk dat hij haar grote broer is. Nina is net als andere kinderen, ze heeft twee oogjes, een mondje, twee armpjes en twee beentjes. Maar Nina heeft er nog iets bij, iets heel kleins dat in haar lijfje zweeft: een chromosoom. Daarom heeft het zusje van Chris Downsyndroom.
Nina ziet er een klein beetje anders uit, ze heeft vaak haar tongetje uit haar mond, haar oortjes zijn klein en haar oogjes staan een beetje schuin. Als Nina lacht dan lacht ze even blij als Chris! Nina moest vlak na haar geboorte naar het ziekenhuis, de moeder van Chris bleef dan bij haar. Nina haar hartje was een beetje stuk. Nina zal altijd een beetje anders zijn, ze leert bijvoorbeeld minder snel dan Chris, maar ze leert wel, dus daar maakt Chris zich geen zorgen over. Hij speelt vaak met zijn zusje en ze hebben veel plezier. Als andere kinderen Nina pesten en haar niet begrijpen dan komt Chris altijd voor haar op.
De tekst en de illustraties
De titel, Mijn zusje heeft
Downsyndroom, geeft goed aan waar dit boek over gaat. Het kindje kun je herkennen als een kindje met Downsyndroom maar zonder de titel zou ik er niet aan gedacht hebben. De knalroze achtergrond past goed bij de illustratie. Op het schutblad voorin het boek staat dat het boek voor Chris is, de liefste broer die een zusje zich maar kan wensen. In het boek beslaan de illustraties een pagina, soms een dubbele pagina. Voor de achtergrond heeft de illustrator gekozen voor frisse kleuren: felblauw, groen, roze, oranje. Telkens een andere kleur. De personen in het boek zijn grappig getekend, hele langgerekte ledematen, de hoofden zijn erg groot in verhouding tot de rest van de lichamen. Op de achterkant staat een foto van de schrijfster met haar kinderen, de illustrator heeft ze zo getekend dat je wel overeenkomsten ziet, zoals de gezichtsuitdrukkingen, de haardracht. Soms staan de personen klein afgebeeld maar ook wel heel groot, zoals op de pagina’s waarop je kunt zien dat Chris zijn tong in zijn mond houdt en dat zijn zusje haar tong moeilijk in haar mondje houdt. Bij iedere tekening hoort tekst, deze staat in royale letter in de tekening op een rustige achtergrond. De witte letters komen mooi uit op de felle kleuren die gekozen zijn voor de achtergrond. De tekst leest gemakkelijk weg, staat op rijm, korte zinnen. Mijn kleuter kan het verhaal goed volgen.
Een fragment uit het boek
Nina heeft kleine oortjes en haar oogjes staan een beetje schuin
Heel mooi van kleur hoor, een beetje groen-bruin
Maar toch zijn ze anders dan die van mij
Al kijken we als we lachen allebei even blij
Goede uitleg over syndroom van Down
De tekst op de achterkaft is mooi om te lezen, dat Jon Doppen het verhaal had geschreven omdat ze naar een manier zocht om haar zoontje Chris uit te leggen wat zijn zusje Nina had. Chris was een jaar of twee/drie toen Nina geboren werd. De uitleg is op het niveau van een peuter/kleuter, geen ingewikkelde verhalen over de geboorte, je ziet de leden van het gezin en daarnaast een ooievaar. Er wordt duidelijk uitgelegd wat Nina gemeen heeft met andere kinderen en wat niet. Het staat in het verhaal maar je ziet ook veel terug op de tekeningen, zoals de
iets grote tong, de ogen zijn iets groter getekend, staan wat scheef. Ook de
dwarse doorlopende handplooi kun je ontdekken op de tekeningen. In het verhaal komt naar voren dat Chris veel leuke dingen doet met zijn zusje, maar je ziet en leest ook dat hij erg verdrietig is als ze naar het
ziekenhuis moet omdat haar
hartje een beetje stuk is. Dat zijn moeder dan veel bij zijn zusje is, snapt hij wel maar hij vindt het ook moeilijk. Heel mooi is dat je zowel in de tekst als op de tekeningen de saamhorigheid in het gezin kunt ‘voelen’.
Dit boek geeft prima uitleg aan kinderen over Downsyndroom.
- Ronde ooghoeken.
- Amandelvormige ogen, de ogen staan iets scheef.
- Plat achterhoofd.
- De tong lijkt groot en is wat slap.
- De mond staat wat open.
- Een dwarse doorlopende handplooi.
- Vaak een grotere ruimte tussen de grote teen en de teen die ernaast ligt.
- Een congenitale hartafwijking in ongeveer veertig tot vijftig procent van de gevallen.
- Vaak heeft iemand met Downsyndroom een kleiner gestalte.
- Het haar is vaak dun en sluik.
Website
Achterin het boek wordt verwezen naar www.downsyndroom.nl voor meer informatie.
Lees verder