recensie

Marley and Me. Met Jennifer Aniston en Owen Wilson

Jennifer Aniston kreeg in augustus 2007 aangekondigd dat zij één van de hoofdrollen zou spelen in 'Marley and Me'. Owen Wilson volgde in februari 2007. In augustus gingen in Miami gingen de opnames succesvol van start.Een jaar later in augustus 2008 zijn de opnames afgerond. Deze verrukkelijke film werd met Kerst 2008 in de Verenigde Staten uitgebracht. Een unieke film over het typische huisje, boompje, beestje. Vooral het beestje speelt een belangrijke rol, wat deze film uniek maakt.

In het kort:

Deze film laat op een sensationele en, naar mijn mening, zeer herkenbare manier, het typische ‘huisje, boompje, beestje’ symboliek zien. Een jong stel gaat trouwen en (vooral de vrouw) maakt verdere plannen voor in de toekomst. Na het vinden van een goede baan en een huis, komt algauw ‘het grote doel’ in zicht: een baby. Manlief voelt daar echter nog niet veel voor en hij besluit als verrassing bij een puppy te beginnen. Dit wordt gewaardeerd, maar algauw blijkt dat Marley, de puppy, niet zomaar een jong labrador hondje is. Hij brengt een hoop chaos teweeg, wanneer zijn zeer energieke, speelse en dominante karakter in beeld komt. Marley laat het stel zien dat het opvoeden van een dier al niet makkelijk is. Toch besluiten ze alsnog voor een baby te gaan. Na een emotionele miskraam, lukt het om hun eerste kindje op de wereld te zetten. De film laat zien hoe de moeder, net als de vader, op haar manier begint in te zien dat het zijn van een verse ouder lang niet even makkelijk is als het altijd heeft geleken. Zeker in combinatie met de over energieke hond. In de loop van de film wordt duidelijk dat er wel degelijk tijd overheen gaat om de doelen te bereiken die je ooit in gedachten had. Niet alle doelen en plannen lopen zoals van tevoren bedacht was, maar uiteindelijk komen ze daar waar ze horen te zijn. Huisje, boompje, beestje en alles wat hun hartje begeerd: familie en Marley.

Mijn mening:

De film “Marley and me” laat naar mijn mening perfect zien waar het leven vaak om draait: het huisje, boompje, beestje gevoel. Ik vind het prachtig in elkaar gezet hoe het allemaal begon en hoe het uiteindelijk eindigde. Het begon met een huwelijk, waarna de rest volgde. Jenny had haar zogenaamde stappen en dit vind ik zeer herkenbaar. Ik denk dat dit voor vele vrouwen geldt. Soms moet je bepaalde stappen in je hoofd hebben, waarna je ze kunt uitvoeren. De stappen van Jenny maken echter een omweg, omdat de stap “Baby”, wordt vervangen door een hond. Het was niet wat zij in gedachten had, zeker niet nadat ze erachter kwam voor welke hond ze gekozen had. Schitterend om te zien hoe John erachter komt hoe moeilijk het al is om een hond op te voeden, laat staan een baby. Marley als hond, maakt het hem al helemaal niet makkelijk. Veel honden zijn in het begin nog te ‘redden’, door een puppy cursus, maar Marley slaat alles. Hij is onopvoedbaar. Als Jenny en John hun eerste kindje krijgen, is heel mooi te zien dat het nieuw ouderschap al niet makkelijk is zoals daarvoor nog leek. Zeker in combinatie met de onopvoedbare hond, is mooi neergezet hoe de verse moeder het op een gegeven niet meer ziet zitten. Heel toepasselijk en herkenbaar. Ik vind de situatie zoals zij laten zien, zeker te vergelijken is met het echte leven.
Het is niet altijd even makkelijk en voorspelbaar als het lijkt. Het leven zit vol verrassingen en bijna nergens is een touw aan vast te knopen. Deze film laat echter heel goed zien dat het uiteindelijk allemaal goed komt, zelfs al loopt het allemaal niet zoals gepland: een baby in plaats van hond, een onopvoedbare hond, in plaats van een schattig, trouw dier, een baan dat niet bij John leek, maar uiteindelijk zijn toekomst werd met plezier. Er volgden drie mooie kinderen en de film eindigt in een mooi groot huis. Wat ik bijna uniek vind aan deze film is dat de werkelijkheid zover gaat, dat zelfs de dood van Marley wordt laten zien. Het is een unieke film wat naar mijn mening zeker gebaseerd is op de werkelijkheid. Dat de film draait om een hond, maakt het zeker ook uniek.

Als ik sterren zou moeten geven voor deze film, waarbij het maximum 5 sterren is, dan geef ik deze film er zonder twijfel 5!

Onder andere deze films zijn geregisseerd door regisseur David Frankel: