recensieKinderboekrecensie: Papa woont in een ander huis
In het boek Papa woont in een ander huis vertelt een meisje hoe haar papa en mama steeds meer ruzie met elkaar maken. De ruzies leiden ertoe dat de vader ergens anders gaat wonen. Een echtscheiding blijft een moeilijk onderwerp en wat fijn dat er dan boeken zijn die ouders kunnen helpen om het op een goede manier uit te leggen aan een kind. Het boek is geschikt voor kinderen vanaf 5 jaar.
Gegevens van het boek Papa woont in een ander huis
- Illustraties: Marta Fàbrega
- Opmaak: mediacombo.com
- Vertaling: vertaald uit het Spaans
- Uitgeverij: Bakermat, Mechelen/Noordwijk
- Gepubliceerd: 2008
- Genre: kinderboek, prentenboek
- Aantal pagina’s: 31
- ISBN: 978 90 5461 589 7
- Geschikt voor: leeftijd vanaf vijf jaar
- Prijs: rond de 14 euro
Over de illustrator, Marta Fàbrega
Marta is illustrator van kinderboeken. Enkele titels: Alle kleuren van de regenboog (over de multiculturele samenleving), Ik en mijn herinneringen (over rouwverwerking), Ik heb een geheim (over leuke en minder leuke geheimen).
Het verhaal
Het verhaal wordt verteld door een meisje. Haar ouders zijn eerst vrienden en doen alles samen. Elke zaterdag is het een avond met het hele gezin, ze spelen spelletjes en eten popcorn. Maar de ouders vinden elkaar steeds minder leuk, er komen ruzies. Het meisje verstopt zich in haar bed om alles maar niet te hoeven horen. Het is over met de gezellige familieavondjes.
De moeder van het meisje zit soms te huilen in de slaapkamer. Het meisje weet niet wat ze voor haar kan doen, behalve dan een knuffel geven. De vader gaat ergens anders wonen. Het meisje voelt zich verdrietig en vraagt zich soms af of het haar schuld is. Haar ouders zeggen van niet, maar toch blijft het meisje twijfelen.
Haar ouders leggen uit dat apart wonen soms beter is, maar dat ze allebei altijd veel van haar zullen houden en er altijd voor haar zullen zijn. Het gaat beter met iedereen, ook het meisje voelt zich wat gelukkiger. Ze woont bij haar moeder, maar gaat ook regelmatig naar haar vader. Er wordt veel gelachen! Op bijzondere dagen komt de vader naar het huis van haar moeder en houden ze een familieavond. Ook al wonen ze niet meer bij elkaar, ze zijn nog steeds een gezin. Hun tijd samen is heel bijzonder.
Informatie voor de ouders (na het verhaal)
Na het verhaal volgt een bladzijde met informatie voor ouders. Deze informatie is geschreven door iemand die als kind een scheiding heeft meegemaakt en er nu in haar werk als sociaal werkster ook mee te maken heeft. Dat kinderen er erg veel behoefte aan hebben om te begrijpen wat er binnen het gezin speelt. Elk kind heeft het recht om gehoord te worden en moet zijn of haar gevoelens kunnen uitspreken. Door het boek kunnen ouders de angsten en zorgen herkennen die leven bij het kind. Het boek kan ook de communicatie met het kind makkelijker maken.
De tekst en de illustraties
Op de voorkant van het boek zie je een meisje dat speelt met een knipsel. Dit knipsel stelt twee figuurtjes voor. Op de achtergrond een huis en een maan. In de hoek een plaatje van een hondje dat een boek leest en daarnaast de tekst: Laten we praten over… Op de eerste pagina van het boek kan een kind zijn of haar naam invullen (Dit boek is van:…). Alle illustraties in het boek beslaan een dubbele pagina. De tekst staat in de illustraties. De illustrator heeft mooie kleuren gebruikt, geen verandering van kleuren als het wat minder gaat met het meisje. Op de platen is veel te zien, zoals schilderijen, speelgoed, boeken. Op de eerste tekening zie je een vrolijk gezin, er wordt een spelletje gedaan en iedereen lacht. Daarna zie je dat de situatie minder gezellig wordt, het meisje verstopt zich onder de dekens van haar bed als haar ouders ruzie maken. Gelukkig een goede afloop, de ouders zijn niet meer samen, maar op de laatste illustratie zie je het meisje wel hand in hand met haar ouders lopen. Bij iedere tekening vind je tekst, ongeveer vier tot zes regels. Illustraties en tekst vormen een mooi geheel. Goed dat het verhaal in de ik-vorm wordt verteld, dit zorgt voor betrokkenheid. De naam van het meisje komt niet voor in het verhaal.
Twee fragmenten uit het boek
Fragment 1
Mijn ouders begonnen elkaar minder aardig te vinden. Dat merkte ik omdat er dingen begonnen te veranderen. Soms werd ik ’s nachts wakker en dan hoorde ik hen ruzie maken. Ik wist niet waarover de ruzies gingen, maar hun stemmen klonken hard en mijn moeder moest meestal huilen.
Fragment 2
Nu begrijp ik dat mijn ouders altijd van me zullen houden, zelfs als ze geen vriendjes meer zijn. Ze zijn nog steeds mijn ouders. De tijd die ik met elk van hen doorbreng is bijzonder. We zijn niet meer altijd samen, maar we lijken wel gelukkiger. Het ruziemaken is eindelijk opgehouden.
Mijn mening over Papa woont in een ander huis
Een goed boek voor kinderen over een moeilijk onderwerp: echtscheiding. Het boek is een goed hulpmiddel om met een kind in gesprek te gaan. Vaak denken kinderen dat zij de schuld zijn van de echtscheiding, dat ze niet goed genoeg hun best hebben gedaan. Ook het meisje uit dit verhaal denkt dit af en toe. Haar ouders leggen haar uit hoe het zit en dat zij niets met de breuk te maken heeft. In dit boek proberen de ouders er het beste van te maken, helaas gebeurt dit niet altijd. Misschien dat ouders na het voorlezen van dit boek aan hun kind, beseffen hoe belangrijk het is om samen te werken, om het verdriet zo beperkt mogelijk te houden voor zichzelf en het kind.
Serie: Laten we praten over ...
De boeken in deze serie gaan over de meest uiteenlopende onderwerpen:
- Noa heeft het downsyndroom
- Mama is heel ziek (kanker)
- Een broertje of zusje erbij!
- Mijn broertje is autistisch
- Ik ben verdwaald
- Ben jij verlegen?
- Alle kleuren van de regenboog
- Ik heb een geheim (slecht geheim)
- Ik en mijn herinneringen (dood huisdier)