recensie

De Helaasheid der Dingen van Dimitri Verhulst

Naast Nederlandse literatuur is het de moeite waard om ook eens boeken van Belgische schrijvers te lezen. Mijn favoriete Belgische schrijver is Dimitri Verhulst. Ik kwam met deze schrijver in aanraking doordat mijn Nederlands lerares zijn boeken had aangeraden en na het lezen van 'De Helaasheid der Dingen' was ik verkocht. Verhulst onderscheidt zich met zijn unieke en directe manier van vertellen van alle literatuur die ik tot nu toe heb gelezen.

Over de schrijver

Dimitri Verhulst is een Vlaamse schrijver en dichter. Hij heeft een hele nare jeugd gehad en betrekt deze vaak in zijn boeken. Zijn vader was alcoholist en sloeg en bedreigde zijn vrouw en zoon vaak. Nadat zijn ouders waren gescheiden, toen Dimitri tien was, trok zijn vader in bij diens moeder en kreeg zijn moeder een nieuwe vriend. Dimitri ging bij zijn moeder wonen, totdat deze op een gegeven moment tegen hem zij dat hij niet meer welkom was. Toen is hij als jongen van twaalf bij zijn vader, ooms en grootmoeder gaan wonen. Zijn vader en ooms waren meestal te vinden in de kroeg en Dimitri ging vaak mee. Hij kwam uiteindelijk op het rechte pad doordat hij uit huis werd geplaatst en, zoals hij zelf zegt, bleef geloven in de liefde. (bron: interview in de Margriet)

Bibliografie

Dimitri maakte in 1999 zijn debuut met het boek de Kamer hiernaast. Dit is een bundel van semi-autobiografische verhalen. De verhalen gaan over de hoofdpersoon Dimitri maar zijn aangevuld met fictieve plaatsnamen en gebeurtenissen. Dit gebruikt de schrijver ook in andere boeken. Na de Kamer hiernaast volgen verschillende successen, zoals Problemski hotel. Dit boek gaat over een asielzoekerscentrum. Zijn grote succes komt met het boek De Helaasheid der Dingen, dat hij in 2006 publiceert. Een volgend groot succes is Godverdomse dagen op de godverdomse bol. Dit is een andere kijk op de evolutie van de mens. Hij schreef nog meer goede boeken, maar dit zijn de meest benoemingswaardige.

De Helaasheid der Dingen

De Helaasheid der Dingen gaat over de jeugd van Dimitri, die opgroeide in het fictieve dorpje Reetvegerdem. Hij woont bij zijn vader, ooms en hun moeder. Het is een eenvoudige familie van laag niveau, maar het is wel een hele hechte familie waarin iedereen voor elkaar opkomt. Alle mannen hebben hun leven verknald en brengen de meeste dagen door in de kroeg. Dimitri gaat vaak met hun mee, ook al is hij minderjarig. Al het geld dat binnen komt, en dat is al niet veel, gaat meteen op aan drank en weddenschappen en er staat dan ook regelmatig een deurwaarder voor de deur. Eigenlijk zien de mannen geen uitweg voor hun problemen en om het toch ‘leuk’ te hebben gaan ze maar naar de kroeg. De vader van Dimitri vindt het op een gegeven moment genoeg en besluit naar een afkickcentrum te gaan. Dit gaat drie maanden goed, totdat hij een weekend op verlof moet, een zware beproeving in een huis waar men zich de hele dag bezighoudt met drank.

Titel

De titel wil eigenlijk zeggen dat het jammer is dat de mannen hun leven hebben verprutst, maar dat er niets aan te doen is en dat het eigenlijk ook niet belangrijk is. Het leven gaat toch gewoon voorbij en iederéén gaat op een gegeven moment dood.

Mijn mening

Op het eerste gezicht lijkt dit boek wat oppervlakkig: het gaat vooral over drank, seks en nog meer drank. Toch sprak dit boek mij al snel aan door de humor en de directe manier van vertellen van de schrijver. Wat ik erg knap vind van de schrijver is dat ik alles wat hij beschrijft precies voor me kan zien. En dat hij van ellende, want eigenlijk maakt de hoofdpersoon alleen ellende mee, iets heel grappigs kan maken door de manier van vertellen. Naast de grappige kant van het boek merkte ik op een gegeven moment dat het eigenlijk ook een heel aangrijpend boek is. De hoofdpersoon heeft eigenlijk geen jeugd, met een alcoholistische vader en een moeder die hem heeft verstoten, een weinig toekomstperspectief omdat hij vaker in de kroeg zit dan op school. Ik kan ook best meeleven met de andere hoofdpersonen want zij zien geen uitweg voor hun problemen. Al met al vind ik dit een geweldig boek, de grappige manier van vertellen wordt ook nog versterkt door het Belgische taalgebruik en daarnaast is het boek ook aangrijpend.