Pjotr door Jan Terlouw, Vrijwillig Verbannen naar Siberië
Pjotr is het eerste boek van Jan Terlouw en zijn politieke mening is duidelijk in het boek te lezen. Dat doet niets af aan het feit dat het een boek vol avontuur is, over een jongen die door het eindeloze Rusland reist om zijn vader, die als dwangarbeider verbannen is, in Siberië te zoeken.Rusland
Pjotr is een eenvoudige dorpsjongen, die opgroeit in de omgeving van Moskou in het begin van de twintigste eeuw. Hij is op jonge leeftijd zijn moeder kwijtgeraakt, maar leeft heel gelukkig met zijn vader Sergei, die een klein boerderijtje heeft, waarmee het tweetal zich net kan bedruipen. Pjotr heeft echter een gave, hij is zeer muzikaal en speelt altijd op zelfgesneden fluiten. Sergei heeft in het geheim geld opzij gelegd om voor zijn zoon een pathefoon (een voorganger van de grammofoon) te kopen, zodat hij naar de muziek van de grote componisten kan luisteren. Wanneer Sergei het geld bij elkaar heeft stuurt hij Pjotr naar de dichtst bijzijnde stad om een pathefoon te kopen. Dat valt echter tegen, de pathefoon blijkt net wat te duur te zijn. Wanneer Pjotr terugloopt komt hij een zwerver tegen, hij heeft gehoord dat die zwerver een dief is en raakt in paniek, want hij loopt met 100 roebel op zak. De zwerver vindt dat Pjotr zich raar gedraagt en het tweetal raakt slaags. Sergei, die op pad is gegaan om te kijken of zijn zoon met de pathefoon naar huis komt ziet het tweetal en wordt ontzettend driftig. Hij slaat de zwerver dood. Hij wordt gearresteerd en naar Moskou gestuurd om berecht te worden.Verbannen naar Siberië
Pjotr kan zich alleen aardig redden, maar uiteindelijk besluit hij naar Moskou te gaan om te weten te komen wat het lot van zijn vader zal zijn. Die blijkt zwaarder gestraft te zijn dan gedacht en te worden verbannen naar Siberië, waar in die tijd zware misdadigers naar toe werden gestuurd. Dit is een klap voor Pjotr, maar hij besluit naar Moskou te gaan. Daar ziet hij zijn vader terwijl die op transport naar Siberië gaat en hij roept dat hij hem achterna zal komen. De jongen besluit dat hij gaat lopen, maar al snel blijkt dat onhaalbaar. Hij zal tussendoor geld moeten verdienen en dat valt niet mee voor een jongen van vijftien. Hij maakt allerlei dingen mee onderweg. Wanneer hij als koetsier werkt neemt hij op een dag twee mannen mee, maar onderweg blijkt dat de mannen vermomt zijn en een van hen een vrouw is. Pjotr herkent hen als zijnde twee revolutionairen, Stefan en Shura. Stefan probeert Pjotr dood te schieten, maar dat mislukt.Pjotr als Misdadiger
Dit alles brengt Pjotr op het idee om een misdaad te begaan en zo op kosten van de staat naar Siberië gestuurd te worden. Hij sticht brand, maar wordt beloond omdat hij daarmee een bende dieven ontmaskert. Hij slaat een burgemeester in zijn gezicht, maar die man is dolblij omdat hij zo van een rotte kies wordt verlost. Deze burgemeester heeft met Pjotr van doen en besluit hem een baantje aan te bieden en uit te zoeken waar Sergei zich precies bevindt. Het geluk is maar van korte duur, want de burgemeester wordt doodgeschoten door Stefan, de revolutionair, die daarbij zelf wordt doodgeschoten. Pjotr is helemaal van zijn stuk, maar besluit dat hij verder moet trekken.Shura
Onderweg komt hij een rechercheur tegen die op zoek is naar Shura. Pjotr besluit te doen alsof hij de man kan helpen , zodat hij op diens kosten richting het oosten kan reizen. Wanneer hij Shura echter opnieuw ontmoet, wordt hij verliefd op haar. Pjotr zet de rechercheur op een vals spoor en trekt samen met Shura verder richting oosten. Uiteindelijk ontmoeten ze Sergei, die inmiddels niet meer in een gevangenenkamp zit, maar in een dorpje in de omgeving woont. Pjotr en Shura worden aangevallen door een beer en het is Sergei die hen redt.Sergei werd extra zwaar gestraft omdat hij geholpen had bij het bevrijden van Stefan uit de gevangenis in Moskou. In Siberië werd hij uit het gevangenenkamp vrijgelaten omdat hij het leven van de kampcommandant had gered, door samen met zijn vriend Victor een beer te doden die het op de commandant voorzien had.
