recensieKijk eens verder dan je neus lang is! (Magali de Frémery)
Het boek 'Kijk eens verder dan je neus lang is!' is geschreven om kinderen te laten zien dat je niet te snel een oordeel moet hebben over hoe iemand eruit ziet. Pest geen mensen omdat ze er anders uitzien. Het verhaal gaat over Meneer Wratneus en Cathelijne, beiden wonen in Neuzenland. Je kunt daar iedereen herkennen aan zijn neus. Cathelijne heeft het mooiste neusje, Meneer Wratneus werd altijd uitgelachen om zijn lelijke neus en is uiteindelijk gevlucht naar het bos. Hij heeft een plan bedacht om van zijn neus af te komen. Niet iedereen is hier blij mee. Een boek met een boodschap!
Inhoud artikel
Gegevens van het boek Kijk eens verder dan je neus lang is!
- Tekst: Magali de Frémery
- Illustraties: Marcelle Schoenmaker
- Een uitgave van: XC Werner
- Gepubliceerd: 2010 (2e druk)
- Genre: kinderboek
- Aantal pagina’s: 35
- ISBN: 978 90 815028 2 5
- Geschikt voor: leeftijd vanaf vier jaar
- Prijs: rond de 15 euro
Over de schrijver, Magali de Frémery
Magali studeerde in 1989 af aan de Toneelacademie van Maastricht als docent drama en regisseur. Ze werkte als actrice bij Jeugdtheater en vrije producties en presenteerde kinderprogramma’s voor televisie. Ze schreef voor kindertheater en regisseerde toneelproducties voor volwassenen. Sinds 2001 schrijft, speelt en regisseert Magali muzikale theaterproducties voor het basisonderwijs (groepen 1 tot en met 8) binnen een educatief thema. Op basis van Kijk eens verder dan je neus lang is! schreef ze een gelijknamige musical die gespeeld wordt op scholen en in theaters. Magali de Frémery heeft ook het kinderboek Oh nee, niet weer een boek! geschreven.
Over de illustrator, Marcelle Schoenmaker
Marcelle Schoenmaker studeerde in 1997 af aan de Hoge School voor de Kunsten in Amsterdam als docente beeldende vorming. Sinds 1997 geeft ze schilderles aan volwassenen in haar eigen atelier. Ook houdt ze creatieve workshops voor groepen op locatie, maakt muurschilderingen in kinderkamers en schildert portretten in opdracht. Haar debuut als kinderboekenillustrator: Oh nee, niet weer een boek! (2010).
Het verhaal
Het verhaal gaat over de mensen in Neuzenland. Iedereen kun je daar herkennen aan zijn neus en geen neus is hetzelfde. De bakker heeft bijvoorbeeld een grote zachte neus, zoals een broodje. Die van de slager is scherp als een mes en de neus van de burgemeester is de koperen sleutel van de poort van de stad van Neuzenland. De brandweerman heeft een rood brandweerslangetje als neus. Jonas en Cathelijne, broer en zus, wonen in Neuzenland. Jonas heeft een wipneus en Cathelijne heeft de mooiste neus van Neuzenland. Een lief, klein, zacht, glanzend neusje met kleine sproetjes. Cathelijne poetst twee keer per dag haar neusje met een zacht doekje, tot het glimt als een spiegel. Als ze op een dag samen met Jonas wil spelen in het Grote, Grote Neuzenbos, mag dat niet van hun moeder. In het bos woont Meneer Wratneus. Hij zou de engste en lelijkste neus hebben die iemand ooit heeft gezien. Meneer Wratneus werd altijd gepest met zijn neus en is daarom vertrokken naar het bos. Zijn kruidenwinkeltje in het dorp staat er nog wel, maar de ramen zijn dichtgespijkerd.
Jonas en Cathelijne gaan toch naar het bos, ondanks de waarschuwingen van hun moeder. Ze merken Meneer Wratneus niet op in zijn boomhut, maar hij hen wel. Met Dormiralis brengt hij hen in slaap en met een potje wisselzalf ruilt hij van neus met Cathelijne. Als de kinderen wakker worden, rennen ze naar het dorp. Maar niemand kan Cathelijne helpen en ze wordt ook nog eens gepest door kinderen uit het dorp. Meneer Wratneus waagt zich weer in het dorp nu hij een mooie neus heeft. Daar hoort hij de mensen over Cathelijne praten en hij beseft dat zij zich nu net zo voelt als hij jaren geleden. Cathelijne vlucht ook naar het bos omdat ze gepest wordt. Meneer Wratneus gaat haar zoeken, hij voelt zich erg schuldig. Als hij Cathelijne heeft gevonden, vertelt hij haar hoe hij de neuzen heeft gewisseld. Eigenlijk heet hij Lodewijk Lepelaar de Lange, maar niemand in het dorp weet dat nog. Cathelijne begrijp hoe rot Lodewijk zich altijd gevoeld heeft en ze zegt dat het jammer is dat mensen niet verder kijken dan hun neus lang is, alleen omdat ze iemand lelijk vinden. Lodewijk wil Cathelijne heel graag haar eigen neusje weer teruggeven. Cathelijne wil dat ook graag, maar wel op voorwaarde dat Lodewijk met haar mee terug gaat naar het Neuzendorp en dat hij daar weer komt wonen.
Het kruidenwinkeltje van Lodewijk wordt de mooiste van heel Neuzendorp. Zijn echte naam staat in sierlijke rode letters op de deur. Cathelijne en haar broer helpen Lodewijk met kruiden zoeken en verkopen. Ook maken ze neuswrijfdoekjes gedoopt in bessensap. Alle neuzen in Neuzendorp glimmen. Heel soms komen er mensen in de winkel die willen wisselen van neus, maar de wisselzalf is niet meer te koop!
De tekst en de illustraties
Op de voorkant van het boek zie je mensen met zeer verschillende neuzen. Meneer Wratneus staat in het midden. De titel staat in grote letters en valt daarom goed op. Op de achterkant van het boek korte informatie over de inhoud en wat de gedachte is achter het verhaal. Op de schutbladen zie je een bos, de bomen hebben grote neuzen. In het boek staat veel illustraties in verschillende formaten. De grote tekeningen zijn echte kijkplaten. Leuk om al die verschillende neuzen te zien. Veel bruin en groen, maar ook wel wat fellere kleuren. Het verhaal bestaat uit twaalf hoofdstukken, meestal beslaat één hoofdstuk zo’n drie bladzijden. Het is best veel tekst, maar de zinnen zijn niet al te lang en lezen prettig voor. Aan het einde van het boek vind je informatie over de schrijver en over de illustrator. Ook wordt nog verwezen naar een ander boek van de twee.
Twee fragmenten uit het boek
Fragment 1
Niemand had ooit zo’n neus gezien.
Er zaten zelfs lieve, kleine sproetjes op.
Als de zon erop scheen leek het alsof haar neusje licht gaf.
Het glansde zo mooi omdat Cathelijne haar neusje twee keer
per dag oppoetste met een zacht doekje tot het glom als een spiegel.
Fragment 2
Waarom heb je nou juist met de mijne gewisseld?
Ik had de mooiste neus van Neuzenland!’ zei ze verontwaardigd.
‘Jij zat toevallig onder mijn boom,’ zei Meneer Wratneus.
‘Ik heb altijd gedroomd van een neus zoals de jouwe.
Weet je, ik wilde zo graag dat niemand mij meer Wratneus zou noemen.
Mijn echte naam is Lodewijk Lepelaar de Lange, maar dat weet niemand meer.’
‘Oh?’ zei Cathelijne verbaasd. ‘Best een mooie naam!’
Niet te snel een oordeel moet hebben over hoe iemand eruit ziet
Het boek is een aanrader om meerder redenen. Het thema is goed gekozen: ga niet af op wat je ziet, want je kent iemand nog niet. De tekst leest prettig weg. Een ouder kind kan het zelf lezen. Maar het is ook een mooi, indrukwekkend verhaal om voor te lezen aan kinderen vanaf een jaar of vier/vijf.
Het verhaal kent een goede opbouw. Eerst krijg je informatie over Neuzenland, daarna het wisselen van de neuzen in het bos, het verdriet van Cathelijne en vervolgens het opnieuw ruilen van neuzen en de terugkeer van Lodewijk in het Neuzendorp. De prachtige illustraties maken het verhaal compleet. Je kunt de verschillende neuzen beschrijven in de tekst, maar om ze te zien is nog veel leuker. Een leuk, grappig, ontroerend boek met een boodschap! Een aanrader voor een boekbespreking op school.