recensie

Boekrecensie: Het cijfer zeven - Chaim Potok

Chaim Potok staat vooral bekend om het schrijven van romans over Joods religieuze onderwerpen. Bekende boeken van hem zijn o.a. 'Uitverkoren', 'De belofte', 'De gave van Asjer Lev', etc. Minder bekend is Chaim Potok om de verhalen die hij voor diverse bladen heeft geschreven. Op verzoek van uitgeverij BZZTôH heeft hij een verhalenbundel gepubliceerd met de titel 'Het cijfer zeven.' Een mooi boekje van 158 pagina's met indringende verhalen. De trouwe lezers van Chaim Potok zullen zijn thema's herkennen. Waar het allemaal om draait is dat het leven een leerproces is. Het gaat hierbij om confrontaties met andere opvattingen en religies, onze twijfels hierover en het onvermogen keuzes te maken. Dit leidt al gauw tot vooroordelen, haat en geweld. We worden gedwongen na te denken dat aan het begin van ons leerproces staat.

Gegevens

• titel: Het cijfer zeven
• auteur: Chaim Potok
• uitgeverij: BZZTôH
• jaar: 1990
• ISBN: 90 6291 523 X

Inhoud van het boek 'Het cijfer zeven'

De verhalen in het boek beslaan de periode 1964 tot en met 1989. De titels zijn:

1. Bespiegelingen over een straat in de Bronx
2. de kater van Alfasistraat 37
3. De donkere plek
4. De twee soldaten
5. De talenten van Andrea
6. Op afstand
7. Schimmen
8. Het cijfer zeven

Mijn mening

Hoewel Chaim Potok is opgegroeid in een besloten chassidische gemeenschap, kwam hij in de Bronx waar hij woonde al vroeg in aanraking met vele andere culturen. Hij had geen problemen met de Joodse wereld maar hij wilde ook de rest van de wereld omarmen via boeken, films en muziek.
In het verhaal 'Bespiegelingen over een straat in de Bronx' komt dit het duidelijkst naar voren. Daar lezen we ook hoe veel moeite hij aanvankelijk had als kleine jongen om andere mensen te accepteren. Op een dag speelden een aantal jongetjes met flessendoppen in zijn buurt. Ze maakten veel lawaai. Drie van de jongetjes waren blank, eentje zwart. Chaim wilde dat ze weggingen omdat ze teveel herrie schopten. Ze weigerden want ze woonden hier. Maar Chaim zei dat het zwarte jochie hier helemaal niet woonde. Hij schreeuwde tegen de zwarte jongen dat hij moest oprotten. Maar het neger jongetje lachte erom. Chaim werd woedend en begon opmerkingen te maken over de zwarte huid van de jongen die vervolgens terugdeinsde. Maar plotseling werd Chaim opgetild. Het was zijn vader die hem had opgepakt. Deze was zeer boos maar kalmeerde later en ging uitgebreid met Chaim praten en legde uit hoe Joden in Oost-Europa werden vervolgd. Of Chaim wist wat het was om in doodsangst te leven. Waar had Chaim zulke taal geleerd, wilde zijn vader weten. Chaims vader zag de wereld verdeeld in Joden en niet-Joden en daarbinnen zijn twee groepen: de goeden en de slechten. Of je Jood bent of niet heeft God bepaald; of je goed bent of slecht bepaal je zelf. Je moet andere mensen beoordelen of ze goed zijn of niet; niet of ze Jood zijn of niet. Hoe iemand leeft is belangrijk. Liever een goede heiden dan een slechte hoge priester.

Dit is de les die Chaim Potok vroeg in zijn leven heeft geleerd. Ik vind dat een hele wijze les voor ieder mens. We denken te snel dat de ander slecht is omdat deze niet tot onze groep/volk behoort. Maar het is juist de kunst te beoordelen op iemands daden.

Een mooi boek met goede indringende verhalen in een mooie schrijfstijl. Voor fans van Chaim Potok een mooie aanwinst. Voor mensen die nog niets van hem gelezen hebben vormt dit boekje een mooie kennismaking met en opstap naar andere boeken van Potok.